31 oktober is Hervormingsdag

Goed om weten: 31 oktober is hervormingsdag - lijkt me belangrijker dan Halloweengekte. Op deze dag wordt een belangrijk feit uit de godsdienstgeschiedenis van Europa (en andere continenten) herdacht. Dit lees je op wikipedia:

Hervormingsdag is een herdenkingsdag op 31 oktober in verschillende protestantse kerken. Deze dag staat in het teken van Maarten Luther die op 31 oktober 1517 zich heeft verzet tegen de Rooms-katholieke Kerk. Uiteindelijk leidde het verzet van Luther tot een breuk met de Rooms-katholieke Kerk. In de 16e eeuw zijn toen de protestantse kerken ontstaan.

Op de hervormingsdag wordt veelal aandacht gegeven aan de centrale thema's in de prediking en de reformatie van Luther. Luther wilde de kerk uiteindelijk weer terug berengen bij de Bijbel, Christus, de genade en het geloof. In de Rooms-katholieke Kerk van zijn dagen waren deze zaken volkomen op de achtergrond geraakt. De paus beheerste volledig de kerk. De kerk was in zijn dagen soms meer instrument voor machtspolitiek, dan middel tot verbreiding van het Evangelie van de persoon van Jezus Christus.

Luther is zijn verzet tegen de Rooms-katholieke Kerk begonnen met het openbaar maken van 95 stellingen tegen de aflaat. Het staat historisch gezien niet vast of hij werkelijk deze stellingen heeft aangeslagen op de deur van de Slotkapel van Wittenberg, Duitsland, zoals wel eens wordt gesteld. Wel heeft Luther bedoeld om een gesprek over de aflaat en de verwording in de kerk op gang te brengen. Luther publiceerde zijn stellingen aanvankelijk niet in het Duits (de volkstaal) maar in het Latijn (de taal van de geleerden in die dagen). Luther hoopte in theologie en kerk het gesprek over de aflaat en de verwording op gang te kunnen brengen. Als monnik en priester kreeg hij concreet met de gevolgen van de verwording te maken. Daartegen wilde hij de centrale boodschap van het Evangelie, namelijk de vergeving der zonden door het bloed en offer van Jezus Christus, weer centraal stellen. De theologie van Luther wordt daarom soms wel de theologie van het kruis genoemd. Zijn poging werd door Paus Leo X ten enenmale niet onderkend. Het heeft Luther verrast dat zijn stellingen binnen de kortste keren en over een breed front in de samenleving weerklank hebben gevonden.

Op Hervormingsdag wordt in de protestantse kerken veelal gepreekt uit de brieven van Paulus, in het bijzonder de brief van Paulus aan de gemeente van Rome, (de Romeinenbrief), waarin de rechtvaardiging van de goddeloze centraal staat. De rechtvaardiging van de goddeloze vormt het hart van de reformatorische theologie.

Binnen de lutherse kerk, wordt de reformatiedag beschouwd als een van de belangrijkste kerkelijke dagen. De zondag voor 31 oktober (of op de dag zelf, als het op een zondag valt) heet Reformatiezondag.

Gebed - He's got the whole world in His hands

Here, ik moet U eerlijk bekennen
dat het soms lijkt
alsof U soms zo langzaam werkt.
Er zijn tijden, momenten
waarop ik zo bezorgd en ongeduldig ben,
dat ik Uw wijsheid, liefde en levensdoel
voor mij in twijfel trek.

Helpt U mij in perioden
van onverhoorde gebeden en onopgeloste problemen
te onthouden dat U nog steeds
de touwtjes vast in handen hebt!

Vergeef mij dat ik telkens probeer de leiding over te nemen.
Vergeef mij dat ik andere oplossingen zoek
die in feite helemaal geen oplossingen zijn.
Vergeef mij dat ik inga op de instantoplossingen
die in de wereld van vandaag zo populair zijn.

Ieder ander antwoord, iedere andere 'god'
is een jammerlijke imitatie,
die me onvoldaan en onvervuld achterlaat.
Here, ik laat de wereld niet
het stempel van haar beeld op mij zetten.
Vandaag vraag ik U, Here,
dat U het nooit zal laten gebeuren
dat ik U links laat liggen
of de heilige dingen die U aangaan
niet serieus neem.
In Jezus naam, amen.

Ron Mehl, Weerspiegelingen van Gods Liefde, pag. 68

Gallagher heeft last van demonen

Heeft het te maken met Halloween? In elk geval: in veel kranten was deze week te lezen dat Liam Gallagher, zanger-frontman van Oasis bang is voor geesten in zijn villa.
De man slaapt met de lichten aan, want hij is bang voor de voetstappen die hij 's nachts de trap op en af hoort gaan.

De zanger zelf is ervan overtuigd zijn dat hij en zijn gezin bezocht worden door geesten. Het Laatste Nieuws laat door een anonieme bron zeggen: "Soms wordt hij wakker en heeft hij het gevoel dat hij wordt bekeken door iemand. Hij voelt ook koude lucht over hem heen gaan als hij de voetstappen hoort."

Enkele jaren geleden zou hij ook een nachtelijk bezoekje hebben gehad van zijn overleden idool John Lennon. Hij vertelde toen: "Ik sliep bij een vriend in Manchester. Ik weet nog dat ik opstond en me heel raar voelde. Ik draaide me om en toen zag ik mezelf op bed liggen. Er was een verschijning bij en dat was John Lennon."

Wat dit bericht op een blog over God en gebed komt doen? Het verhaal van Gallagher stemt precies overeen met het getuigenis van een paar kennissen. Zij vonden uiteindelijk bevrijding toen ze hun leven aan Christus overgaven.
En heeft Christus ook niet gezegd "Dit geslacht kan door niets uitgaan dan door gebed en vasten"? (Mk9:29) Toen had hij het over, juist: demonen.

Jongeren niet klaar om te sterven

Vandaag in Het Nieuwsblad een artikel over uitvaarten naar aanleiding van Allerheiligen: ‘Jongeren weten niet meer dat sterven bij het leven hoort'.
Bruno Quirijnen, voorzitter van de Vlaamse Autonome Raad voor het Uitvaartwezen komt er aan het woord. Wat interessante vaststellingen:

- Steeds meer mensen regelen hun uitvaart op voorhand. Volgens een recent onderzoek weet amper één Belg op de vier nog niet of hij begraven of gecremeerd wil worden.
- Eén Belg op de drie vindt het belangrijk zijn uitvaart op voorhand te regelen.
- Een dienst volgens geloofsovertuiging heeft bij net iets meer mensen de voorkeur op een burgerlijke.
- Eén Belg op de vier wil begraven worden in intieme kring.
- Slechts één Belg op de tien zou het belangrijk vinden dat er veel volk in de kerk zit.

Quirijnen bevestigt dat steeds meer aandacht naaar de uitvaarten gaat: die zijn vaak hele events geworden, met vooral veel persoonlijke accenten, zoals de tijdsgeest dat verlangt. “Dat is helemaal anders dan in de jaren tachtig, toen alles zo koel en afstandelijk mogelijk moest zijn. Men wil zoveel mogelijk aan de overledene doen denken.”

Het uitvaartcentrum vervangt steeds vaker de kerk. “De begrafenisondernemer is een beetje een pastoor geworden”, zegt Quirijnen. Men verwacht van hem dat hij mee de voorbereidingen doet, teksten voorstelt, de muziek aanbrengt.”

Als er een kerkdienst is, wordt ook niet meer zomaar de parochiekerk gekozen. Men kijkt de grootte van de kerk, het aantal parkeerplaatsen, of de bereikbaarheid. Maar vooral of de pastoor wel een goeie is. Ook zoekt men vaak een kerk die iets bijzonder betekend heeft voor de overledene: die van zijn doopsel of eerste communie, ...

Opvallend volgens Quirijnen is ook dat mensen veel meer op voorhand bezig zijn met hun dood. “De meesten beperken zich ertoe vast te leggen of ze begraven of gecremeerd willen worden, en of daar al dan niet een kerkdienst bij moet. Maar steeds vaker kiezen ze ook al de teksten en muziek. Gelukkig gebeurt dat niet te vergaand, en laat men nog ruimte aan de nabestaanden. Het is uiteindelijk toch voor hen dat de dienst dient.”

Al die aandacht rond uitvaarten zou laten vermoeden dat men minder bang is voor de dood, dat het taboe weg is. Quirijnen denkt van niet. “Voor ons is de dood nooit een taboe geweest. Wij zijn de derde generatie in dit beroep. Wat mij opvalt is hoe geschokt de reacties zijn als een jongere overlijdt. Voor mij heeft de dood altijd bij het leven gehoord. Veel jongeren beseffen dat duidelijk nog niet. Ze staan daar niet bij stil.”

Kyoto: goed voor maag en hart

Dit is Shedbird. Ik kwam deze albatros tegen in De Morgen Magazine van afgelopen weekend. De fotografe Susan Middleton observeerde het dier een tijdlang, tot het uitzonderlijk snel verdikte en dood neerviel.

De vogel zoekt zijn voedsel op de oppervlakte van het water. Door toedoen van passerende marineschepen en afvalwater heeft hij zich maandenlang te goed gedaan aan stukken metaal en plastic, die hij verkeerdelijk als eten aanzag.

De autopsie van het dier leverde bovenstaande huiveringwekkende beelden op: 2 aanstekers, wat kroonkurken en een heleboel andere plastic rommel, in totaal meer dan 250 g plastic. Ze hebben de maag van de albatros verstopt, zodat die uiteindelijk niet meer kon eten en dood neerviel.

Deze evolutie is al 5 jaar aan de gang. Waar vroeger viseitjes en inktvissen makkelijke prooien waren aan het wateroppervlak, zijn die nu vervangen door aanstekers, vijsjes en penvullingen.

Let dus maar op wat je weggooit en waar je dat doet. We moeten als goede rentmeesters voor Gods schepping zorgen.

En dan hebben we het nog niet gehad over die andere vervuiling: alles wat in de mond komt, komt in de buik en wordt in het toilet uitgeworpen. Maar wat de mond uitgaat, komt voort uit het hart, en dat verontreinigt de mens. Want uit het hart komen voort boze overleggingen, moorden, overspel, hoererijen, diefstallen, valse getuigenissen, lasteringen. Deze dingen zijn het die de mens verontreinigen. (Mattheüs 15:17-19)

Benallal: Die Hard in a Heli

De ontsnapping van Nordin Benallal (28 jaar, 1m55 groot, en luisterend naar bijnamen als de ontsnappingskoning en publieksvijand nummer 1) beheerst het nieuws. Het was ook spectaculair, natuurlijk. Op mijn werk vonden we het een ideaal scenario voor een nieuwe Die Hard-film: "Die Hard in a Heli" of iets van die strekking.

Wij mensen blijken toch altijd zeer gehecht aan onze vrijheid. Zou jij zomaar onderaan een helikopter gaan hangen? Volgens Benallals zus werd haar broer het leven dan ook zuur gemaakt in de gevangenis. Een gevat (oeps) persoon zal gauw repliceren: daar dienen gevangenissen dan ook voor; maar dit is natuurlijk niet wat bedoeld wordt.

Allemaal willen we liever straf ontlopen. Je hoeft er niet eens supergangster voor te zijn: het begint al bij het leugentje dat we geen koek uit de kast namen, tot er alles voor doen om laatkomerij, overspel of dopinggebruik te ontkennen.

Wat mij dan verwondert is wat over Christus geschreven staat: Hij gaf wél zijn vrijheid op en liet zich (als onschuldige) gevangen nemen (Pilatus: "Ik vind geen schuld in Hem"). Bovendien liet Hij zich ook straffen ("Maar om onze overtredingen werd hij doorboord, om onze ongerechtigheden verbrijzeld; de straf die ons de vrede aanbrengt, was op hem, en door zijn striemen is ons genezing geworden." - Jes.53:5).

Weet je wat ik geloof? Als dit niet écht nodig was geweest, dan had Hij dit niet gedaan. Maar Hij zag ons, in onze supergevangenis. Geen strafvermindering mogelijk, en geen ontsnappingsroutes. Een Rechtvaardig (en alwetend) Rechter had de doodstraf al klaar ("Toorn van God wordt van de hemel geopenbaard over alle goddeloosheid en ongerechtigheid van mensen" - Rom.1:18).

Voelt het zo aan? Nee bijlange niet: we voelen ons vrij en goed. Of toch vrij goed. Maar we zijn dan ook vervreemd van het ware leven ("Dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, de enige waarachtige God,en Jezus Christus die U hebt gezonden", Joh.17:3).

Maar toen Christus zich liet gevangennemen en de straf droeg, ging het om Gods ultieme liefdesdaad. "Want toen wij nog krachteloos waren, is Christus te rechter tijd voor goddelozen gestorven. Want ternauwernood zal iemand voor een rechtvaardige sterven; immers voor de goede heeft misschien iemand nog wel de moed te sterven. Maar God bevestigt zijn liefde tot ons hierin, dat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren" (Rom.5:6-8). "Want ook Christus heeft eenmaal voor de zonden geleden, de Rechtvaardige voor de onrechtvaardigen, opdat Hij ons tot God zou brengen ... " (1Petr.3:18)

Toch vreemd, dat wij - die zo op vrijheid gesteld zijn en zo graag straf ontlopen - toch zo moeilijk een beroep doen op God voor onze redding. Zou het dan toch waar zijn van die menselijke trots, van dat zondige hart?
Het leven volgens onze eigen verlangens lijkt zoveel vrijer. In wezen is het een gouden kooi: we zijn niet vrij maar zijn slaven van onze eigen verlangens of begeerten. Maar dat merken we pas eens we van de nieuwe vrijheid proeven die alleen Christus ons kan bieden.

Hoe help je een kerk die geestelijk stagneert?

Bovenstaande moeilijke vraag werd vandaag in het radioprogramma van Desiringgod.org voorgelegd aan Dr. John Piper, bekend spreker en auteur uit de VS. Hieronder een vrije vertaling van zijn antwoord.

“Ik zou beginnen met het prediken van het evangelie en het uiteenzetten van de oneindige en algenoegzame waarde van God. Met andere woorden: ik zou niet starten bij de symptomen. De afwezigheid van liefde is een symptoom van de afwezigheid van geloof. En afwezigheid van geloof is een symptoom van de afwezigheid van het zien van de schoonheid van God. Het is de afwezigheid van waarheid.

Je moet starten bij de basis en de heerlijkheid van God gaan beleven – in het bijzonder dicht bij het kruis, omdat deze mensen (in een stagnerende kerk, JL) heel wat vergeving zullen nodig hebben. Daarna kun je verdergaan naar het zien van de schoonheid van het kruis. Dan werk je aan het vervuld zijn met en het genieten van de schoonheid van het kruis. Ten slotte kom je bij alle vruchten die beginnen te groeien uit een gelukkige kerk of gemeente.

Bij het oplossen van het liefde-probleem richt ik mij eerst op het probleem van waar je je genot in vindt: de reden dat mensen elkaar niet liefhebben is omdat ze denken dat ze slechts vervulling kunnen vinden in het hebben van het laatste woord bij discussies, in wraak, of in persoonlijke zekerheden (Pas als je hiervan afkomt verlaat je je comfortzone om tot zegen van anderen te zijn). Maar al deze manieren om vervulling te zoeken zijn leugens van de zonde. Ze liegen ons voor door te beweren dat je meer bevrediging kunt vinden in liefdeloze wegen dan door terug te gaan naar Jezus en complete vervulling te vinden in Hem, en dat te laten overvloeien naar anderen, zelfs al kost het je iets.

Je moet aanvangen bij dat wat mensen blij maakt in God, door hen de schoonheid en de glorie van God te schilderen."

Heeft bidden wel zin?

Sinds gisteren heb ik Yancey's boek over gebed uit. Misschien dat ik er af en toe nog eens naar teruggrijp voor een kort citaat. Maar toch een beetje als afronding: een boekbespreking van Yancey's "Bidden" door Aad Kamsteeg voor CV-Koers:

Heeft bidden eigenlijk wel zin? Veel christenen zullen die vraag in stilte stellen. Philip Yancey stelt hem hardop.
Als ik de begaafde publicist Philip Yancey wil typeren, noem ik hem bijbels realistisch. Zijn schrijven spreekt mij sterk aan. Wie schrijft er nu boeken als "Teleurgesteld in God" en "Hoe mijn geloof de kerk overleefde"? Dat doet alleen iemand die niet bang is hardop vragen te stellen die eerder duiden op twijfel dan op zekerheid. Iemand die eerder vanuit zijn nood roept ‘Kom mijn ongeloof te hulp’ dan dat hij komt met stoere belijdenissen van een welvaarts- en gezondheidsevangelie. Iemand die niet alleen maar Opwekkingsliederen zingt, maar die zich ook herkent in de psalmendichter die met God worstelt, die erkent dat kruisdragen nog niet tot het verleden behoort.

Dat bijbelse realisme treft me ook in Yanceys jongste boek "Bidden". Overigens ligt de Engelstalige titel dichter bij de typering die ik zojuist van de schrijver gaf: "Prayer – Does it make any difference?"
Wat helpt bidden tegen klimaatvervuiling, terrorisme, aids in Afrika? Heeft iemand die veel biddende vrienden heeft meer kans om van kanker te genezen dan iemand voor wie slechts een enkeling bidt? Wat moeten we aan met de uitroep van een moeder dat God groot is omdat Hij haar kind van verdrinking heeft gered, terwijl in haar kerk een andere moeder zit die haar dode kleuter uit een sloot moest halen?

Ik heb zo langzamerhand heel wat recensieboeken over bidden gelezen. Eerlijk gezegd ben ik – afgezien wellicht van "Ik zeg Papa" van Larry Crabb – het meest onder de indruk van Yancey. Hij schrijft geen gids met gebedstechnieken en stappenplannen met grote beloften, maar dwaalt rond als een reiziger die veel van de wereld zag en nadenkt over God. Hij ervaart bidden als een basisbehoefte, maar signaleert tegelijk dat er vaak een kloof tussen theorie en praktijk bestaat. Veel mensen ervaren bidden meer als een last dan een lust.

Yancey leerde bidden niet zozeer te zien als manier om via ervaring Gods aanwezigheid vast te stellen, maar als manier om te reageren op Gods aanwezigheid. Dat laatste heeft te maken met geloof en vertrouwen, ook al ziet een mens geen bewijzen. Geloof maakt dat Yancey bij God en zijn grootheid en heerlijkheid begint. Hij waarschuwt in dat verband tegen de bijziendheid van bidders die de rollen omdraaien en denken dat God er is om hun van dienst te zijn. "Ik heb de indruk dat ik vaak aan de verkeerde kant begin, stroomafwaarts met mijn eigen zorgen."

Yancey is een begenadigd schrijver die over veel levensechte illustraties beschikt. Dat maakt dat zijn vijf hoofdstukken blijven boeien. Hij vraagt zich af: ‘Waarom zou ik bidden?’ en ‘Wat maakt bidden uit?’ Hij confronteert zich met ‘onverhoorde gebeden’ en constateert dat "wanneer er verder niemand luistert, het nauwkeurigst duidelijk wordt wie je gelooft dat God is". Bij de lezer zal er steeds herkenning zijn. Want net als hij is Yancey een mens van vlees en bloed.

Het bijbelse realisme vinden we ook in de gedeelten over gebed en lichamelijke genezingen. Terwijl de verwarring hierover nog steeds groot is, legt Yancey mijns inziens juiste accenten. Om misverstanden te voorkomen: Yancey heeft het bij ‘wonderen’ over het plotseling doorbréken van vaste natuurwetten, zoals die van onze anatomie. Het gaat dan dus niet over het opmerkelijk grote potentieel dat God zelf in ons lichaam legde om te genezen of over de positieve invloed die onze geest (psychosomatisch) kan uitoefenen op dat proces.
De schrijver heeft tijdens reizen in ontwikkelingslanden betrouwbare getuigenissen gehoord over wonderen, uitzonderlijke bovennatuurlijke interventies. Wat hem daarbij vooral opvalt, is de inconsistentie: er zit geen systeem in. Ook Jezus kwam niet op aarde om de wetten van de natuur te veranderen. Hij genas mensen die Hij in de loop van de dag zo tegenkwam.

Laten we ook nuchter zijn. Bidden om wonderlijke genezingen mag. Maar bidden we ook of God het soms vernederende verouderingsproces bij onze ouders wil omkeren, of Hij het geamputeerde been van een gewonde militair laat aangroeien, of Hij bij een neerstortend vliegtuig de zwaartekracht buiten werking wil stellen? We leren allemaal onze gebeden aan te passen aan de door God geschapen natuurwetten.

We willen allemaal zielsgraag dat het mensen van wie we houden voor de wind gaat. Maar intussen ontdekte Yancey wel dat het Koninkrijk van God méér groeide door de manier waarop christenen in vertrouwen hun lijden verwerkten dan door wonderen. Toen Yancey Gebeden van Martelaren las, zag hij "hoe weinig mensen baden om bevrijding, terwijl de leeuwen in de arena op de achtergrond brulden. Ze baden om hun familie die achterbleef, om volharding in geloof, om kracht om de dood zonder beschaamdheid te verdragen".

Philip Yancey, Bidden, Uitgeverij Van Wijnen, Franeker 2007, paperback 411 blz., € 19,95.

Glimp van het uitzicht van boven

"Door onszelf in Gods aanwezigheid te brengen, en ons een glimp van het uitzicht van boven te schenken, brengt het gebed een radicale verandering teweeg in de manier waarop wij het leven ervaren. Geloof tijdens smarten doet er meer toe dan genezing van smarten. Het zich onderwerpen aan Gods wil verdient de voorkeur boven redding van de kruisiging. Nederigheid telt meer dan bevrijding van een doorn in het vlees.
In de gevorderde gebedsschool waar men God liefheeft met de gehele ziel, verdwijnen twijfels en worstelingen niet, maar vermindert hun effect op ons. (...) Mijn vragen over bidden worden minder urgent naarmate ik de ultieme goedheid van God leer te vertrouwen, die alles wat gebeurt, kan omvormen tot een 'goede gave'."

Uit: Bidden (door Philip Yancey), pag 388.

Voor jongeren: "winterkamp"

Surf snel naar www.jeugdwerkhosea.be en schrijf je meteen in (via tab "kampinfo").

Sta model, word opziener

Gisteren behandelde D.A. Carson in “For the Love of God” 1Tim3, met de voorschriften voor opzieners van een kerk of gemeente (samen met de diaken één van de in de Bijbel vermelde kerkelijke ambten). Hier een stukje vrije vertaling:

1) Tot op een bepaald niveau legt Paulus geen overdreven hoge eisen op voor een opziener. Er is geen elitaire scholing vereist, geen bijzondere persoonlijkheid, je hoeft niet tot de aristocratische kringen te behoren, en je hoeft ook geen speciale leiderschapscapaciteiten te bezitten. De opsomming vermeldt zaken als niet dronken worden, niet twistziek zijn en dergelijke.

2) Met uitzondering van 2 kwalificaties wordt alles wat in deze lijst voorkomt, op andere plaatsen in de Bijbel ook opgelegd aan iedere christen. De opziener moet bijvoorbeeld “gastvrij” zijn (3:2), maar hetzelfde wordt verwacht van alle christenen in Hebreeën 13:2. Christen opzieners mogen geen drankprobleem hebben (“geen drinkers”, 3:3), maar andere christenen mogen dit al evenmin. Met andere woorden: wat de christen opziener in eerste instantie moet kenmerken, is dat hij de soort genade en maturiteit aan de dag legt die zonder uitzondering van elke christen vereist wordt.
Dus moet de christen opziener een voorbeeld zijn van hoe het christenleven er eigenlijk hoort uit te zien. In die zin ligt de lat in zijn geheel wel degelijk hoog.

3) De 2 kenmerken die specifiek zijn voor de opziener zijn de volgende: (a) De opziener moet geschikt zijn om te leren (3:2). Dit veronderstelt zowel de kennis en de vaardigheid om die kennis te communiceren. Dat is de onderscheidende functie van dit ambt. (b) De opziener mag “geen pasbekeerde” zijn. Dit sluit sommige christenen duidelijk uit. Wat “pasbekeerde” betekent, zal zonder twijfel verschillen volgens de leeftijd en matureit van de gemeente, aangezien dit criterium relatief is volgens hoe recent anderen tot bekering zijn gekomen.

4) Het nauw verband tussen thuis en de kerk (3:4-5) is behoorlijk verbazingwekkend. Niet elke christen vader komt in aanmerking om een opziener te zijn in de kerk; maar elke christen vader wordt in ieder geval wel verondersteld om een opzienersfunctie te vervullen in zijn eigen huis.

5) Diverse kenmerken zijn verbonden met de specifieke verantwoordelijkheid van het ambt. Als hij moet onderwijzen, dan moet de opziener gastvrij zijn, een goede reputatie hebben bij mensen die buiten de gemeente staan, hij mag niet twistziek zijn, en niet aangetast door liefde voor geld. Wie louter theologische boekenworm is maar geen liefde bezit voor mensen, zal het niet redden.


In “For the Love of God”, geeft D.A. Carson voor elke dag 4 Schriftgedeeltes waarmee je in een jaar doorheen de hele Bijbel leest, met voor elke dag een overdenking die je helpt om één van de gelezen hoofdstukken beter te verstaan. Abonneer je gratis op de mailversie via www.christwaymedia.com.

Spreek Heer, uw knecht heeft een iPod

Waar je maar wilt naar de Bijbel luisteren? Op deze site kun je iedere dag een verse Bijbeltekst downloaden of via podcast automatisch laten bezorgen.
Alle Bijbelboeken netjes ingesproken (al dan niet met Nederlandse tongval).
De site kwam tot stand door samenwerking van diverse organisaties, waaronder het Nederlands Bijbelgenootschap. Op www.voorleesbijbel.nl kun je trouwens ook de volledige Bijbel als mp3 downloaden.

Gaat de hartendief op of door de knieën?

"Yves, ge zijt een dief, mijn hartendief" klonk het onlangs bij Studio Brussel. Het door luisteraars ineengetimmerde lied was een knipoog (met krasjes) om formateur Yves Leterme "een hart onder de riem te steken". Maar voorlopig wil het nog niet zo goed vlotten met die formatiebesprekingen.
In dit licht en tegelijk verwijzend naar de blogpost van gisteren is onderstaande opmerking van Philip Yancey (in "Bidden") wel actueel ...

"In een beroemd voorbeeld in de Amerikaanse geschiedenis wendden de leiders zelf zich tot gebed nadat ze in een impasse waren verzeild geraakt. In vier ruzieachtige weken tijd was de Constitutional Convention er niet in geslaagd één enkel woord op papier te krijgen. Benjamin Franklin, een man die niet bekend stond om zijn vroomheid, stond op om George Washington toe te spreken: 'Hoe langer ik leef, des te meer overtuigend bewijs ik zie van deze waarheid, dat God ingrijpt in de werken van de mens.' Hij uitte vervolgens zijn vrees dat de verschillende partijen alleen voor hun eigen belangen zouden opkomen en dat er geen overeenstemming kon worden bereikt: 'Zonder zijn (Gods) instemmende hulp zullen we in dit politieke gebouw geen beter succes halen dan de bouwers van Babel.' Franklin diende toen een voorstel in: 'Dat er van nu af aan elke ochtend bij deze vergadering gebeden worden gehouden om hulp uit de hemel af te smeken en een zegen te vragen over onze beraadslagingen.' Tot op de dag van vandaag wordt dat in het Amerikaanse Congres nog steeds gedaan"

In gebed worden we klein. Staan we tegenover de Almachtige, dan leren we allemaal "Neen" en "Non" vervangen door "Spreek Heer, uw knecht hoort".

Overigens hebben we hier allen een taak. Want remember wat Timotheus schreef: "Ik vermaan dan allereerst dat smekingen, gebeden, voorbiddingen en dankzeggingen gedaan worden voor alle mensen, voor koningen en alle hooggeplaatsten, opdat wij een rustig en stil leven leiden in alle godsvrucht en eerbaarheid. Dit is goed een aangenaam voor God, onze Heiland, die wil dat alle mensen behouden worden en tot kennis van de waarheid komen." (1Tm2:1-4)

Religie nog taboe voor politici

Wat geloven onze volksvertegenwoordigers in de Kamer? Tertio bericht vandaag: "Aandachtige krantenlezers konden veel over hen vernemen, tot en met de naam van hun huisdieren toe. Maar hun geloof bleef gewoonlijk buiten beeld." De redactie had er een hele kluif aan om de volksvertegenwoordigers onder de religieuze loep te nemen. "De reacties die we sprokkelden, waren niet overweldigend talrijk, maar veelal wel open en moedig. Dat is een reden tot hoop" zegt Peter Vande Vyvere in zijn commentaarstuk.

In het commentaarstuk van Tertio ook nog: "Terwijl bij een soortgelijke enquête in 2003 in Nederland alle kamerleden antwoordden, reageerden nu maar 65 van de 150 nieuwe Belgische verkozenen – slechts 43 procent. Ondanks herhaaldelijk aandringen. Geloof is in de Wetstraat blijkbaar nog altijd taboe. Sommigen zeggen dat letterlijk, ze vinden hun levensbeschouwelijke keuze een privé-zaak en politiek irrelevant."

Verder schrijft Vande Vyvere: "Het is bekend dat instituten maar langzaam veranderen. Dat geldt ook voor de Kamer met haar eigen traditie en politieke cultuur. Dat onze parlementsleden niet van de ene dag op de andere een onbevangen levensbeschouwelijke reflex vertonen, valt te begrijpen. Maar we mogen wel verwachten dat de verkozenen des volks het actieve pluralisme dat elders ingang vindt, ook in het politieke halfrond ernstiger nemen."

Ook enkele kranten besteden er in hun (gedrukte) editie van vandaag aandacht aan.

Vertrek zoals je kwam

Het lijkt erop dat het motto van veel kerken is "Kom zoals je bent; vertrek zoals je kwam". Mensen zijn niet in hun ziel geraakt door Jezus Christus.

Bovenstaand citaat komt uit een artikel van Steve Gaines op de site van Christianity Today.

Daarin staat ook nog: "Het is Gods volk zelf dat een opwekking tegenhoudt, en niet de ongelovige mensen. God wil in grote kracht en heerlijkheid tot zijn volk en tot de plaatsen van aanbidding komen. Hij klopt genadig op de deur van onze kerken. Zijn we bereid om Hem binnen te laten?"

Misvattingen rond de wederkomst

Je krijgt o zo makkelijk misverstanden rond de terugkomst van Jezus Christus. Soms komt dit door onwetendheid, soms door een verkeerde nadruk. Als je je baseert op de 2de brief van Paulus aan de Thessalonicenzen, en meer bepaald op de eerste 12 verzen van het 2de hoofdstuk, dan merk je dat die gevaren ook al aanwezig waren in de eerste gemeente.

We houden er tal van verwrongen denkbeelden over dit onderwerp op na. Paulus schrijft bijvoorbeeld in 1Thess4:17: “daarna zullen wij, de levenden die overblijven, samen met hen in wolken worden opgenomen de Heer tegemoet in de lucht”. Veel van de huidige bijbelgeleerden leggen dit uit alsof Paulus de wederkomst van de Heer nog tijdens zijn eigen leven verwachtte, en dat hij dus verkeerd was.

In werkelijkheid is 1Thess4:17 niet meer een bewijs van Paulus geloof in Christus’ wederkomst gedurende zijn leven, dan dat 1Kor6:14 een bewijs is dat Paulus zou geloofd hebben dat Christus niét zou terugkomen terwijl hij nog leefde. Daar schrijft Paulus: “God nu heeft de Heer opgewekt en zal ook ons opwekken door zijn kracht”. Hoewel hij op beide plaatsen in de ik-vorm schrijft, identificeert Paulus zich daar simpelweg met de christenen die dit in de praktijk zullen mogen genieten – hetzij het ontmoeten van de Heer en dus aan de dood ontkomen, of het sterven en dan uiteindelijk terug opgewekt worden uit de dood. Maar de misvatting is in onze dagen wijdverspreid.

De misvatting achter 2Thess2:1-12 is niet helemaal duidelijk, maar blijkbaar hadden de Thessalonicenzen een brief ontvangen die valselijk aan Paulus toegeschreven werd, maar dan zonder zijn bekende handschrift en zonder zijn handtekening op het einde (reden waarvoor Paulus er zijn lezers speciaal attent op maakt in 3:17).

Die eerste misleidende brief had blijkbaar wel enkele Thessalonicenzen kunnen overtuigen dat de “dag van de Heer” al aangebroken was (2:1-2). Ofwel waren ze op de een of andere manier dan toch achtergelaten, of anders had men hen een soort van “reeds-vervulde” uitleg van de toekomst gegeven, die probeerde alle zegeningen van de redding voor het huidige leven te bewaren. Als je van dit laatste uitgaat, dan kan er na de dood misschien wel een onsterfelijk leven wachten, maar dan is het niet meer nodig dat Jezus Christus persoonlijk terugkomt, of dat er een verdrukking of oordeel of triomfantelijke regering volgt.

Dus geeft Paulus enkele redenen voor het feit dat de dag van de Heer nog niet gekomen is. Daarin volgt hij het voorbeeld van de Heer Jezus, die ook leerde over zij die zichzelf valselijk voor de Christus zouden uitgeven (Mt24:23-27). Bepaalde dingen moeten plaatsvinden voor de Heer Jezus terugkomt, en dan zal hij heel duidelijk en definitief komaf maken met de tegenstand “door de adem van zijn mond” en “door de verschijning van zijn komst” (2:8). De leugens kunnen misschien zelfs gepaard gaan met en ondersteund worden door “allerlei krachten en tekenen en wonderen (2:9); maar in de kern echter gaan mensen verloren omdat ze weigeren om de waarheid lief te hebben (2:10). Vroeg of laat spreekt God het oordeel over hen uit door hen de dwaling te sturen die ze verkiezen.

Naar D.A. Carson, For the Love of God, 21 okt. (www.christwaymedia.com)

Als ze knikt bedoelt ze iets anders

Het hoeft niet altijd doodernstig te zijn. Albert Mohler bericht op zijn blog dat Deloitte & Touche USA zijn consultants traint om de verschillen te verstaan tussen mannen en vrouwen op het vlak van communicatie. Het bedrijf lijkt zijn mannelijke consulenten onder meer te willen leren dat vrouwen een conversatie aan een tafel verkiezen recht tegenover elkaar, liever dan naast elkaar.

Er hangt wel meer vast aan het advies van de onderneming, zegt Albert Mohler, maar het onderstaande kleine pareltje trok zijn aandacht. Bovendien leek het erop dat elke echtgenoot aan wie hij dit stukje toonde een soort Aha-Erlebnis beleefde als het op communicatie aankomt. Check dit:

Lichaamstaal verschilt volgens geslacht. Mannen hebben de neiging om te staren wanneer ze luisteren en te knikken als ze willen duidelijk maken dat ze het verstaan. Vrouwen zouden knikken wanneer ze iets nog niet verstaan, om de spreker aan te moedigen om maar verder te vertellen.

Dus ... als ze knikt bedoelt ze gewoon iets anders? Als dat geen nuttige info is.

Hebzucht is levensgevaarlijk

Hebzucht komt aan de oppervlakte in bezitterigheid en begeerte. Bezitterigheid gaat over wat we hebben, begeerte over wat we willen. Bezitterigheid is zelfzuchtig zijn met onze bezittingen, niet snel om te delen. Begeren is iets verlangen en vervuld zijn van wat God ons niet gegeven heeft. Het is de passie om te bezitten wat niet van ons is.

Hebzucht is geen ongevaarlijke eigenschap maar een ernstige misdaad tegenover God. Zoals iemand die begeert een overspelige is (Mattheüs 5:28) en iemand die haat een moordenaar (1 Johannes 3:15), zo is iemand die hebzuchtig is een afgodendienaar (Kolosse 3:5). Hebzucht is de aanbidding van geld, een overtreding van het eerste en belangrijkste gebod "Ik ben de Here, uw God, ... Gij zult geen andere goden voor mijn aangezicht hebben" (Exodus 20:2-3). Het achtste gebod is een verbod om te stelen (Exodus 20:15), een ander product van hebzucht, en het tiende gebod is een waarschuwing tegen begeerte (Exodus 20:17). Opmerkelijk dat de 10 grote wetten van God, in steen geschreven, 3 verboden bevatten tegen materialisme.

(Vrije vertaling van een gedeelte uit "Money, Possessions, and Eternity", van Randy Alcorn)

Tragedie

De grootste tragedie in het leven is niet het onverhoorde gebed, maar het onuitgesproken gebed.

F.B. Meyer (gelezen bij Philip Yancey, "Bidden")

De beste route is zelden de makkelijkste weg

"Ik ben God gaan vertrouwen, ik ben er zelfs op gaan vertrouwen dat Gods wil voor mij de beste route is, ook al is die zelden de makkelijkste weg. Zoals de Britse bekeerling Johathan Aitken zegt:

'Vertrouwen op God betekent niet dat Hij, afgezien van een illusionaire religie, ervoor zal zorgen dat geen van de dingen die je vreest je zullen overkomen. Integendeel, het betekent dat je vrees zeer waarschijnlijk waarheid wordt, maar dat met Gods hulp uiteindelijk zal blijken dat het niets was om bang voor te zijn'"

(Uit "Bidden", door Philip Yancey)

Ziek of gezond, je dag telt 24 u.

Nog eens een gedeelte uit "Bidden" van Philip Yancey ...

"Ben Patterson, op dit moment als geestelijke verbonden aan Westmont College in Californië, spreekt over een tijd waarin hij last had van een hernia en de arts zes weken volledige bedrust voorschreef. Zwaar onder de medicijnen en plat op zijn rug merkte hij dat hij vrijwel niet kon lezen. In die onbekwame staat heeft hij een belangrijke les over bidden geleerd.

Ik voelde me machteloos.
Ik voelde me ook bang. Wat zou dit alles tot gevolg hebben? Hoe moest ik nu voor mijn gezin zorgen? Hoe moest dat nu met de gemeente? Ik was de enige predikant die ze hadden en ik kon nu niets voor hen betekenen. Uit pure wanhoop besloot ik voor de gemeente te bidden. Ik opende het kerkboekje en bad dagelijks voor elk gemeentelid. Het kostte me bijna twee uur, maar aangezien ik verder niets voor de kerk kon doen, vond ik dat ik maar beter voor de gemeente kon bidden. Ik deed het niet uit vroomheid maar uit verveling en frustratie. Maar na verloop van enkele weken werden de gebedstijden me dierbaar. Aan het eind van mijn genezingsperiode lag ik te bidden en zei tegen de Heer: 'Weet U, het was geweldig, deze lange uren die we samen hebben doorgebracht. Wat jammer dat ik hier geen tijd voor heb als ik beter ben.'
Gods antwoord kwam snel en heel duidelijk. Hij zei tegen mij: 'Ben, je hebt evenveel tijd tot je beschikking of je nu gezond bent of ziek. In beide gevallen heb je precies dezelfde vierentwintig uur. Het probleem met jou is dat jij, als je gezond bent, denkt dat je de leiding hebt. Wanneer je ziek bent, weet je dat dit niet het geval is."

Verschil religie - evangelie (2)

2e deel van een vergelijking tussen religie en evangelie, door Mark Driscoll en gelezen op www.theresurgence.com. Vrij vertaald.
Bad Religion (zie foto) schijnt trouwens een punkrockgroep te zijn, maar ik heb er toch maar geen verdere opzoekingen naar gedaan.

Bij religie telt vooral in welke familie ik geboren ben.
Voor het evangelie telt m'n wedergeboorte.

Bij religie hangt alles af van wat ik doe.
Bij het evangelie ben ik afhankelijk van wat Christus gedaan heeft.

EO.nl helemaal vernieuwd

Sinds afgelopen dinsdag is eo.nl flink vernieuwd. Constantijn Geluk, hoofd internet van de EO, verwoordt de bedoeling: "Dat bezoekers hun weg binnen onze website en ook hun weg naar en met God beter kunnen vinden. En dat we als EO nog veel meer mensen naar onze website weten te trekken."

CV•Koers: de kerk is groter dan je denkt

Wereldwijd groeit het christendom sneller dan ooit, bericht Aad Kamsteeg, oud-hoofdredacteur van CV•Koers in het oktobernummer van CV•Koers onder de titel "De kerk is groter dan je denkt".

"Het evangelicale christendom groeit sneller dan ooit, sneller dan welke godsdienst dan ook. Ook wij maken deel uit van die opzienbarende, wereldwijde beweging van Gods Geest!", schrijft Kamsteeg.

Nog enkele interessante gedeeltes uit het artikel:

"Hebben wij wel het juiste perspectief? Alister McGrath schrijft in zijn boek 2000 jaar christendom dat 'een religie uit Palestina, die bijna eerst alleen in een klein deel van Europa haar aanhangers had, nu de grootste in de wereld is geworden'. Als enige godsdienst ook is het christelijk geloof in elk werelddeel, bij elke etniciteit en onder elke cultuur doorgebroken.
Dat laatste is opmerkelijk. (...) Elke cultuur heeft een eigen mens- en wereldbeschouwing en een eigen kijk op de verhouding tussen goden en mensen, man en vrouw, gezag en vrijheid. Kennelijk overstijgt alleen de boodschap van het Kruis al die grenzen."

"Volgens de World Christian Encyclopedia zijn er momenteel zo’n twee miljard christenen. Nog steeds bevindt het grootste deel zich in Europa, circa 560 miljoen. Maar Latijns-Amerika volgt op de voet met 480 miljoen. Afrika telt 360 miljoen christenen, Azië 313 miljoen. Trekken we de groeitrends door naar het jaar 2025, dan blijkt het Evangelie zich toenemend naar het zuidelijk halfrond te hebben verplaatst. Van de dan 2,6 miljard christenen wonen de meesten in Afrika en Latijns-Amerika. Tegen 2050 zal nog maar één op elke vijf christenen een blanke zijn."

"Tot nu toe hebben we het over iedereen die zich als christen beschouwt. Onder hen bevinden zich veel nominale gelovigen voor wie religie vrijwel identiek is met de eigen cultuur. Maar onder al die christenen vormen juist de evangelicals de snelst groeiende groep. Evangelicals vindt men in alle kerkgenootschappen. Zij beschouwen de Schrift als hoogste gezag, de verlossing door Christus als enige bron van redding, wedergeboorte als noodzaak, zending als hoge roeping. Het meest spectaculair is de groei bij pinksterbewegingen. Van de 560 miljoen inwoners in Latijns-Amerika behoort zo’n 25 procent tot charismatische groepen."

"Kennelijk heeft niet het theologisch liberale christendom de toekomst. Revolutionaire ontwikkelingen op het religieuze erf doen zich voor bij bijbelgetrouwe christenen. Als dat niet bemoedigend is!"

Nieuwe website Jeugdwerk Hosea

Sinds vandaag is de volledig vernieuwde website van Jeugdwerk Hosea online - je weet wel: van de kampen! Ook op een nieuw en eenvoudig adres: www.jeugdwerkhosea.be
Surf er regelmatig eens naartoe, zo mis je zeker de uitnodiging voor het eerstvolgende kamp niet.

Audiofiles lezingen M/V van Gebed - download ze nu

Het is eindelijk gelukt om de beide audiofiles (in WAV-formaat) van de lezingen van Dato Steenhuis over "M/V van gebed" online te droppen. Dat droppen mag je letterlijk nemen, want je kunt ze vinden via www.dropboks.com.

Je hoeft op de bewuste site alleen maar in te loggen met mijn hotmailadres (janleplae in 1 woord, gevolgd door apenstaartje @, nog eens gevolgd door hotmail.com. Alles aaneen.) Ik typ trouwens mijn letterlijke mailadres niet in, omdat ik me heb laten vertellen dat mailadressen anders makkelijk kunnen achterhaald worden, wat de hoeveelheid spam niet ten goede zou komen.
Tegelijk typ je als paswoord: mvgebed

Er opent vervolgens automatisch een nieuw venster, waar je al een mapje ziet met als naam: "lezingen Dato Steenhuis". Je moet daarop dubbelklikken. Dan krijg je de files van de 2 lezingen te zien. Om ze te downloaden moet je met de rechtermuisknop op de gewenste lezingnaam klikken, en kiezen voor "download". (Gelieve zeker NIET voor "delete" of "rename" te kiezen, en ook geen andere files toe te voegen of eventueel weg te nemen.)

Zodra je geklikt hebt op "download" krijg je een nieuw venster, waar je kiest voor "opslaan" en vervolgens in het nieuwe venster dat opent, ook de locatie op je pc nog kiest. Het klinkt ingewikkeld, maar het is het helemaal niet. Gewoon even proberen dus! Het kan wel een tijdje duren om de lezingen te downloaden, de site is niet supersnel en de bestanden zijn meer dan 15 Mb.

Mocht er een onvoorzien probleem opduiken, wil je me dan aub verwittigen? Je kunt maar nooit weten dat een of andere onverlaat met de files gaat prutsen.
Je mag deze lezingen vanzelfsprekend vrij op cd's branden en verder verspreiden.

Bant Zweden God naar de godsdienstles?

In het Nederlands Dagblad staat vandaag dat de centrumrechtse Zweedse regering van plan is de rol van religie in het particulier onderwijs terug te dringen. Minister van Onderwijs Jan Björklund verklaarde tegenover de krant Dagens Nyheter dat "Leerlingen moeten beschermd worden tegen elke vorm van fundamentalisme".
De nieuwe voorschriften waaraan de regering werkt, bepalen onder meer dat religieuze onderwerpen alleen aan bod mogen komen in de godsdienstles, en niet in bijvoorbeeld de biologieles.

Het besluit van de regering om met voorschriften te komen die de rol van religie moeten terugdringen, volgt op een juridisch conflict met de Plymouth Broeders. Deze christelijke groepering wil in het zuiden van Zweden een confessionele school stichten. De Plymouth Broeders, die de evolutietheorie afwijzen, kregen van de rechter toestemming de school te stichten, maar pas na de belofte het Zweedse lesprogramma te volgen en de school open te stellen voor alle leerlingen.
Het toenmalige besluit van de rechter kreeg kritiek van mensen die vinden dat de Plymouth Broeders hun leden te veel aan banden leggen.

De regering wil met nieuwe regels de rol van religie in het onderwijs duidelijk vastleggen in de wet. "Het kan niet zo zijn dat een leerling voor een natuurkundetoets slaagt, als hij als antwoord geeft dat God de wereld heeft geschapen", zei een woordvoerster van minister Björklund.

Het Nieuwe Testament volgens Lego

Het Nieuwe Testament, zelfde bron ...

Het Oude Testament volgens Lego

Deze slideshow vond ik op de blog van het bedrijf waar ik werk. Toch leuk om eens te signaleren.

Zelfs de duivel is orthodox

Als ik geloof dat Jezus de Zoon van God is, op dezelfde manier als ik geloof dat Vladimir Poetin de leider van Rusland is, heb ik dan aan de voorwaarden voldaan om gered te worden? Of valt er iets meer te geloven?

We weten dat dit soort geloof niet volstaat, omdat de duivel ook op deze manier gelooft. En we weten dat de duivel dit gelooft omdat, toen Jezus in de wereld kwam en de demonische machten van de duivel aan de kaak begon te stellen, zij luidop verklaarden: "Wij weten wie jij bent. Jij bent de Heilige van God. Jij bent de Zoon van God." Dus is de satan absoluut orthodox in zijn geloof wat betreft de menswording, de incarnatie van de Zoon van God in Jezus Christus. Een orthodoxe visie hebben op Christus is dus niet hetzelfde als gered worden. De duivel is zeer orthodox als het aankomt op zijn verstaan van Christus.

Dus wat ontbreekt is niet het geloof in het feit dat Jezus de Zoon van God is, maar zijn vreugde in dit feit, het omhelzen van dit feit, en het maken van Christus tot de schat en de Heer van je leven door volledige overgave aan Hem.

Met andere woorden: "geloof" is Christus gaan zien voor wie Hij echt is, zijn onschatbare waarde gaan zien als de Zoon van God. Het is niet louter het feit erkennen dat Hij de Zoon is, maar Hem ook gaan zien als oneindig waardevol en kostbaar. Satan daarentegen ziet God niet als waardevol en kostbaar. Hij haat Christus en ziet Christus als een bedreiging voor zijn eigen waarde.

Als de Heilige Geest begint te werken in ons leven, dan worden we niet meer op die manier misleid. We erkennen dat onze waarde als niets is vergeleken bij de waarde van Christus. In plaats daarvan willen we Hem beter kennen, willen we tijd met Hem doorbrengen, van Hem genieten, Hem volgen, en ons verheugen in Hem.

Die overgang - die wijziging van hartsgesteldheid die ons doet wegkijken van onszelf en in de richting van Christus doet kijken en ons laat omhelzen wat God in Christus voor ons is - dat is wat geloof is, wat geloven inhoudt. Dat is wat redt.

Naar John Piper op www.desiringgod.org, "What does it mean to believe?"

Mozes, man van gebed (deel 5 / Slot) - verslag lezing

Omwille van 2 dagen bijbelstudies (i.v.m. rentmeesterschap) ben je even verstoken gebleven van nieuwe berichten. Maar dit slotgedeelte van de lezing over "Mozes, man van gebed", door Dato Steenhuis (gegeven op zaterdag 29 september ll. in Menen in het kader van de reeks "M/V van gebed") had je nog tegoed.

Deze Mozes, die alles overhad voor de glorie van de Heer, deze bidder, die heeft begrepen dat het hierom ging; om de Here God die in zegen voorziet. De Here zou in Jeruzalem wel Zijn plaats hebben ... Vanuit Golgotha komt zegen. Golgotha is trouwens een uitloper van de tempelberg, de berg Moria.
In de toekomst zullen zegenstromen uit dat altaar vloeien. Wie is de zegenbron? De Heer Jezus. Zie ook het boek Openbaring: het centrum van de zegenstroom is er de boom des levens. Dan denk je aan Golgotha: vervloekt is ieder die aan een hout hangt. Rechts en links had je daar een kruis, maar ook in het midden stond een kruis. Hij hing er aan het hout.

Hoe kom je daarachter? Als je heel dicht bij Hem bent, als je in gebed gaat.
Het Heilige der Heilgen is voor ons niet onbereikbaar. Het is onze bijeenvergadering tot Hem, bij Hem zijn. Onze samenkomst. Het gaat niet om 10 u. ’s morgens op zondag. Dat is goed. Maar is er ’s maandags dan geen ontmoeting met God mogelijk? Gelukkig wel. Dank u dat ik ook op maandagmorgen om 5 u. bij U mag komen.

Als Mozes er kwam, was de Heer er ook. Elk tijdstip, elk moment: “Ik ben er voor je.” Hij is er en spreekt. We zijn het soms een beetje kwijt. We mogen wel heel dicht bij Hem komen, door een nieuwe en levende weg.
Door het voorhangsel heen, mogen we bij God komen. In volle zekerheid des geloofs. Daar mag je de Here ontmoeten.
Je bent echt welkom, want God wil zo graag dat jij bij Hem komt. Dan word je een M/V van gebed.

Gaat het in je gebed dan 10 keer over die fiets of zo van je? Zo dicht bij U wil ik het niet meer hebben over die fiets, maar wel over wat U belangrijk vindt in het leven. U bent belangrijk, niet die fiets.
Een predikant in Amsterdam maakte van alles mee. Iemand die vroeger in het leger des heils zat, riep altijd “Halleluja!” tijdens de diensten van de predikant.
Voor de kerstwijding werd deze man gevraagd: “Wil je aub deze keer niet halleluja roepen? In ruil krijg je dan een setje dekens.” Maar de dominee preekte zo geweldig, en de man riep: “Dekens of geen dekens, halleluja!” Dit is het: je komt zo geweldig dichtbij dat je verlangt om de Heer te prijzen.

Het voorhangsel ga ik voorbij. Het gaat niet meer om mij, het gaat om U.
Mozes heeft van mond tot mond met de Here gesproken. Maak mij ook een beeld van U, ik wil zo graag op U lijken en van U genieten.
Dat is de zegen van een M/V van gebed.

Bid je dan 3 u. per dag, hele nachten, hele weken, 40 dagen?
Misschien moet je ook wel werken. Dat blijkt uit Nehemia: zijn gebed ging gepaard met het schenken van een glas wijn. Het was een schietgebedje van Nehemia.
De Here geeft het zijn beminden in de slaap. Dat mag ik zelf ook ervaren. Dikwijls bid ik: “Ik weet niet wat ik zeggen moet morgenavond, maar zou U het willen geven?
Zo vaak brengt de Heer dingen in mijn gedachten. Soms denk ik plots aan teksten die de Heer zomaar in gedachten brengt. Dit is een zegen van vertrouwelijke omgang met de Heer.
Gods verborgen omgang, vinden zielen waar zijn vrees in woont. Daar maakt hij zijn wegen bekend. Een prachttijd breekt aan.
Bid maar. Ga naar binnen. Ga naar de Heer. Je hebt niets, het is pure genade. Maar de Here wil je wel zegenen. Een prachttijd breekt dan aan.

Vraag maar raak

Alles wat je ooit al wilde weten over het christelijk geloof maar nooit hebt durven vragen, dat is zowat de bedoeling van askanything.marshillchurch.org. Bekijk het filmpje via youtube. Mark Driscoll, verantwoordelijke voor de prediking bij Marshill, stelt het project voor. Wereldwijd kan iedereen sinds deze maand vragen stellen; wereldwijd kan je vervolgens meestemmen welke vraag zeker behandeld moet worden. De top negen komt vanaf januari 2008 aan bod in een serie toespraken, die via www.marshillchurch.org ook weer kan bekeken en/of beluisterd worden.

Mozes, man van gebed (deel 4) - verslag lezing

Deel 4 van de lezing door Dato Steenhuis (gegeven op zaterdag 29 september ll. in Menen), over Mozes als man van gebed (reeks: M/V van Gebed). Binnenkort volgt het 5de en tegelijk laatste deel.

Mozes heeft zo dicht bij de Here geleefd, dat hij wist wie de Here was. Wij zijn daar een beetje bang van. Vroeger had ik moeite met “de eisen van God”. Probeer maar eens een voldoende te halen. Het lukte me niet. Je komt weinig mensen tegen die zekerheid kennen. Wat lees je vaak: “Ontslapen in de hope des eeuwigen levens”. In de hoop, niet in de zekerheid. Omdat ze de wet in al zijn hevigheid neerzetten. En als je op 1 punt struikelt, dat weet je, ben je aan alle schuldig.
Daarna kwam ik de Here tegen, in een evangelische hoek. Daar werd de wet nooit voorgelezen. Toen het toch een keer gebeurde was er meteen felle reactie: ‘Hoho, je wilt ons zeker onder de wet brengen? De wet is toch voorbij? Meteen Galaten erbij enz’. Dat spanningsveld heeft Mozes gekend. Dit is er nu nog. Christus is het einde van de wet voor wie gelooft. Maar God is wél ook heilig en goed.

Stel dat de wet een visitekaart van de Here is: hier zijn mijn 10 punten, de 10 punten waar ik voor sta, die ik ben. Kan je er dan iets van afknabbelen? Nee, alles is heilig en alles is goed. Het zijn geweldige uitingen van hoe je de Here mag kennen.
Wat staat er onder meer in?
Ga nu niet dingen van buiten mij begeren. Ook de sabbath: er komt een moment dat die rust er zal zijn, dan schittert de Zoon in al zijn glorie. Dit is meer dan wat mensen er zoal van gemaakt hebben, zoals gewoon een liftknop die je niet mag indrukken op de sabbath. Maar de Here heeft zoveel wonderen op sabbath gedaan, bijna alle wonderen. Maar de Heer is de Heer van de Sabbath.
Nog een gebod: je moet de Heer niet gaan imiteren (geen gesneden beeld maken). Zijn naam ook niet zomaar ergens opplakken en beweren dat het een woord des Heren is, terwijl het gewoon uit je eigen leven komt.

Die Here is ook genadig. Dat voorzag Mozes. Dat er ergens een plaats zou zijn waar de Heer zou zegenen. Ex20: toen de Here zijn wet gaf, “toch heb ik een plaats waar ik kan staan en kan zegenen”. Blijf van het altaar af, want anders ga je het verknallen.
Schitterende samenhang in de Bijbel. De Here heeft een plaats waar Hij kan staan en zegenen.
Mozes maakt dus een kist, met daarop het verzoendeksel. Zo droegen ze de ark van het verbond des Heren. Alleen de stam Levi mocht die kist dragen, en in Zijn naam zegenen.

Gebedsprincipes uit Psalmen

In zijn boek "Bidden" beschrijft Philip Yancey hoe hij eens een serie van tien psalmen (35-44) genomen heeft en de gebedsprincipes genoteerd heeft die hij erin tegenkwam. Ze verruimden zijn ideeën over bidden, door meer risico's te nemen, meer van de relatie te verwachten, meer hartstocht te uiten. "Kortom, ze onthulden de oppervlakkigheid van mijn eigen gebeden en daagden me uit om me diepgaander met God bezig te houden", legt hij uit op pag. 206.
Dit is wat hij onder andere heeft geleerd:

- Los verbittering jegens tegenstanders niet op door te roddelen of je vijandig op te stellen, maar door God te vertellen over hun onrechtvaardige gedrag en God te vragen de situatie ten goede te keren.
- Er is niets mis mee om ongeduld aan God kenbaar te maken, om te vragen om een supersnel antwoord op je gebed - zelfs om duidelijk te maken wat Gods eigen belang in het bereiken van de gewenste resultaten is.
- Bidden betekent soms dat je tegen jezelf praat ('Maak je geen zorgen ... Vertrouw op de Heer ... Wees gerust'), dat je hardop dingen zegt waarvan je weet dat ze gezond voor je zijn, maar die je moeite kosten om in de praktijk te brengen.
- Richt je niet alleen op de oneerlijkheid en problemen in het leven, maar ook op alles wat goed gaat. Denk terug aan de goede dingen uit het verleden, en vergeet in het donker niet wat je in het licht hebt geleerd.
- Projecteer jezelf in de toekomst als een veranderd mens. Gedragspsychologen zouden dit met het 'handelen alsof'-principe aanduiden.

Yancey voegt er nog aan toe dat hij afgezien van deze principes door de Psalmen ook geleerd heeft om met God te praten zoals hij met zijn werkgever, zijn vriend, zijn vrouw zou praten - kortom, "om God in de volle betekenis van het woord als Persoon te behandelen".

Prinses Mathilde niet zwanger van de paleistuinman

Een leuk stukje vandaag op de blog van Knack, door gastblogger Evert van Wijk, die werkt als mediatrainer en communicatieadviseur.
Over woorden in de mond leggen: hoe je iemand iets laat zeggen zonder dat die persoon dat ooit bedoeld heeft. In de media bijvoorbeeld.
Meteen vraag ik me af: durven we ook God soms woorden in de mond leggen? Inlegkunde heet zoiets, dacht ik. Laten we maar voorzichtig zijn met onze Bijbeluitleg, nietwaar?

De Amerikaanse tiener blijkt ongrijpbaar voor de kerk

In het Nederlands Dagblad bericht Aldwin Geluk vandaag dat het merendeel van de Amerikaanse tieners (tussen de dertien en de achttien jaar) regelmatig bidt en de helft naar de kerk gaat. Maar het blijft onduidelijk wat ze precies van de kerk verwachten.

Naar Europese begrippen zijn het indrukwekkende cijfers: 72 procent van de Amerikaanse tieners bidt minstens één keer per week, 48 procent bezoekt regelmatig een kerkdienst, 33 procent bezoekt een jeugdclub en 31 procent leest regelmatig in de Bijbel.

Het christelijke onderzoeksbureau Barna is echter overwegend somber gestemd over het eigen onderzoek, want het blijkt dat het geloof onder jongeren de afgelopen tien jaar is afgenomen. Sinds 1997 daalde het kerkbezoek met vijf, en het Bijbellezen met zes procent.

Hoe dit komt? De onderzoekers krijgen er geen vat op. Jongeren geven vrij massaal aan dat ze in een kerkdienst 'God willen prijzen en contact met Hem krijgen' (45 procent) en 'beter willen begrijpen' wat zij geloven (43 procent). Maar ze geven tegelijk aan weinig behoefte te hebben aan Bijbelstudie (18 procent) of geloofsonderwijs (19 procent).

Wat wel hoger scoort als aansprekende eigenschappen van kerken, zijn mogelijkheden om vrijwilligerswerk te doen en nieuwe vrienden te maken.

Barna vroeg jongeren ook wat hen nu meer aanspreekt: een kerk die veel doet aan kennisoverdracht, geloofsleer en uitleg van de christelijke traditie, of een kerk die leert hoe het geloof je kan helpen bij dagelijkse beslissingen en je levenswijze. Voor het eerste kerkmodel koos 39 procent, 16 procent voor het tweede; de grootste groep van 45 procent maakte het eigenlijk niets uit. Onderzoeker David Kinnaman vindt het lastig conclusies te trekken op basis van zijn onderzoek. "Dat mensen aangeven wat zij willen, betekent niet noodzakelijk dat zij ook weten wat zij nodig hebben", zegt hij.

Uit het onderzoek komt in elk geval naar voren dat hedendaagse jongeren niet erg enthousiast worden van een duidelijk omlijnde kerkstructuur. "Tieners zijn een 'iets-van-dit-iets-van-datgeneratie'. Als jeugdwerkers in de kerken geen duidelijke keuzes maken en geen leiding geven, zullen veel jongeren tijdens hun tienerjaren vooral blijven experimenteren met allerlei vormen, in plaats van geestelijk te groeien."

De onderzoeker ziet daar mogelijkheden voor de kerken. "De jaren van het volwassen worden lenen zich uitstekend voor geestelijke vorming. Kerken moeten zich daarvan bewust zijn. Maar houd dan wel in gedachten dat jongeren niet tot geloof komen door kerkgang, een paar Bijbelverhalen en een vriendelijke jeugdwerker alleen. Daar is meer voor nodig: je moet tot hen doordringen op een veel dieper, persoonlijk niveau, door hun intelligentie, hun gaven en hun creativiteit aan te spreken, en daarop aan te sluiten."

Het artikel geeft verder aan hoe kerken intussen wel heel wanhopig naar manieren zoeken om jongeren bij hun boodschap te betrekken, onder meer via het laten spelen van computerspellen in hun gebouw.

Patrick Ogunsoto: doelgerichter leven

"Ogunsoto gaat elke dag naar de kerk", verwondert Herman Wijnants, de manager van voetbalclub Westerlo, zich vandaag op Sporza. De spits zit in een dal waar hij maar niet uitgeraakt, want wat vorig jaar zo vlot ging wil nu niet meer lukken: scoren.

"De jongen zit in de put", zegt Wijnants nog. "Patrick moet tot rust komen, maar maakt het zichzelf alleen maar moeilijk. Zo gaat hij elke dag naar de kerk en is hij zelfs naar Scherpenheuvel geweest om te bidden voor beterschap. Dat is niet goed."

Een paar (te) snelle conclusies uit het bovenstaande:
- de spits heeft mijn post van gisteren over bezorgdheid en gebed niet gelezen.
- Herman Wijnants gelooft niet in gebed, of toch niet in voetbalgebeden.
- Ogunsoto doet dat laatste wel, maar het levert niet veel op.
- de doelmannen uit de Belgische competitie gaan waarschijnlijk nog regelmatiger een kaars branden

Op Sporza geeft de manager nog zelf een diagnose: "Het probleem is dat de makelaars in het tussenseizoen zijn kop zot gemaakt hebben. Ze hebben hem de wereld beloofd en dat is in zijn hoofd blijven spelen."

Kijk Patrick, dat heeft Christus nu lang geleden al gezegd: je kunt niet God én mammon liefhebben.
"Wie rijk willen worden, vallen in verzoeking en in een strik", schreef Timotheus ook nog (1Tm6:9). Zou Wijnants dat al gezegd hebben aan zijn spits?

De zorgen en ons gebed

"Of zorgen zullen het gebed verdrijven, of gebed zal de zorgen verdrijven."

(D.A. Carson)

Persoonlijk contact met de Vader

Een van de meest basic dingen die het evangelie doet, is je gebed veranderen van 'louter vragen' in 'gemeenschap' en 'loven van Zijn heerlijkheid'. Galaten 4:6-7 leert ons dat we niet alleen in wettelijk opzicht kinderen Gods worden als we het evangelie gaan geloven, maar dat we ook de Geest ontvangen om dat zoonschap te ervaren.
De Geest leidt ons om bewogen tot God te roepen als onze tedere en liefhebbende Vader. De Geest roept “Abba, Vader” (4:7). Meteen in het daaropvolgende vers verwijst Paulus naar deze ervaring als “God kennen” (4:8). Het is niet dat we alleen God kennen en in Hem geloven als heilig en liefhebbend, maar we ervaren ook werkelijk contact met Zijn heiligheid en liefde in persoonlijke gemeenschap met Hem.

Gedeelte uit: Prayer and the Gospel, Dr. Tim Keller, Version 3.0, (c)2007.

Mozes, man van gebed (deel 3) - verslag lezing

Dit is deel 3 van de lezing door Dato Steenhuis (van zaterdag 29 september ll. in Menen), over Mozes als man van gebed (reeks: M/V van Gebed)

40 dagen en nachten heeft Mozes op zijn aangezicht gelegen. Wschlk heeft hij niets gegeten. Hij heeft gebeden, en toen heeft God gezegd wie Hij is, wat Hij wil, en hoe ze Hem kunnen dienen.
Delg mij maar uit uw boek, zover ging Mozes. Zover ging uiteindelijk ook de Heer. Mozes is begaan met Gods glorie en eer. Een man of vrouw van gebed wil dat de glorie van God zichtbaar blijft, een etalage is van de Heer.
Mozes bidt daar om. “Here, wees toch genadig.” Het geluid van de bazuin klinkt steeds sterker, niemand kan dichterbij komen. Mozes bidt om genade. Hij mag horen ... Ik zal genadig zijn die Ik genadig ben.
Legde Mozes dit meteen vast? Nee, Hij wil Gods leven kennen, ontdekken wie de Here is.

Waar gebeurt dit? In Zijn nabijheid, vlakbij Zijn troon. Daar ervaar ik deze dingen. Here, laat mij aub zien wie U bent. Als U én heilig én genadig bent, dan bent U bijzonder.
Ik kan u niet zien, niet onder ogen komen ... dan moet er toch een bel gaan rinkelen? Genade en heiligheid passen toch niet bijeen? “Bij mij is een plaats in de rots”. Mozes heeft iets van de Here mogen zien en heeft gedacht: U bent groot en geweldig.
De Here schenkt zijn zegen. Moeten we elkaar zegenen? U hoeft niet te vragen of de Here u wil zegenen. Nee, u mag danken dat de Here al alle zegen geschonken heeft. U mag weten dat Hij beloofd heeft dat Hij elke dag bij ons zal zijn.

Tegelijk moeten we onszelf de vraag stellen: kan er in mij een blokkade zijn, die maakt dat de Here mij niet bereikt?
We moeten dan vragen: is er iets in mijn leven, zodat de zegen niet binnenkomt? De blokkade ligt niet in de hemel, maar in ons hart.

De zegen uitspreken, is misschien wel het mooiste dat je kan overkomen. Voor een bepaalde dienst of taak. Dat was heel warm, kwam bijzonder over.
Maar we mogen pleiten op de zegen die de Here wil geven. Mozes hield de Here aan Zijn woord. In de lezing over Daniël zagen we hoe Daniël op de boeken lette.
We moeten wel bidden: Heer laat er in ons geen verhindering zijn.
In 2e instantie zien dat er geen verhindering is voor de taak die de Heer in en door ons wil doen. Maar in de eerste plaats komt de relatie met Hem, moeten we daarom zien dat er geen blokkades zijn, dat de Heer zich kan openbaren.
De Heer wil dat we deze dingen gaan beleven.

Mozes mocht nog een 2e stel stenen tafelen maken. Deze keer was het Mozes die ze hakt, de 1e waren door de Here gemaakt.
Op de 2e set tafelen komen de 10 woorden die er de 1e keer ook al op stonden. Maar bij de 2e werd ook een ark gemaakt van het verbond. Een kist waarin de tafelen konden liggen. Want misschien zou het volk wéér zondigen. Dus nu kwam er meteen een deksel op: het verzoendeksel. De genadetroon. Daar liepen de priesters mee.

Vervolgde kerk: moord in Bijbelwinkel Gaza

De 32-jarige eigenaar van de enige christelijke boekhandel in de Gazastrook, Rami Khader Ayyad, werd zondagochtend vroeg levenloos op straat gevonden, vlakbij zijn boekwinkel. Hij had steek- en schotwonden.
Zaterdagmiddag kreeg zijn vrouw een telefoontje dat haar man was ontvoerd. 's Ochtends had Ayyad aan medewerkers verteld dat hij was gevolgd door een auto zonder nummerplaten.

De boekwinkel behoort toe aan het Palestijns Bijbelgenootschap. In april was er al een bomaanslag gepleegd. Vorig jaar gingen ook twee kleine bommen af. Kort daarna verspreidden gewapende en gemaskerde mannen folders in de buurt met de oproep de winkel te sluiten. De boekhandel werd daarop twee maanden gesloten.
In de Gazastrook wonen zowat 3.200 christenen en 1,4 miljoen moslims.

De verantwoordelijkheid voor de moord is nog niet opgeëist. "Wij denken dat Rami is vermoord vanwege zijn christelijke geloof", aldus woordvoerder Simon Azazian van het Palestijns Bijbelgenootschap in het Nederlands Dagblad. De christenen in Gaza zijn bezorgd.

Ayyad laat twee jonge kinderen achter; zijn vrouw is in verwachting van het derde.

Het bericht staat op verschillende nieuwssites, zelf las ik het hier.

Bij een graf wil je wel geloven

Interessant artikel vandaag in het Nederlands Dagblad. Over hoe een kerkelijke uitvaart nog altijd ook niet-kerkelijke mensen aanspreekt. "Bij een graf zijn maar heel weinig mensen echt atheïst", ontdekte Thomas Quartier. Hij schreef er een proefschrift over, en wordt daarover aan het woord gelaten in de krant.

Enkele highlights uit het artikel:

- Het kerkbezoek loopt terug, maar de vraag naar een kerkelijke begrafenis blijft stabiel. Dat intrigeerde Thomas Quartier. Hoe komt dat? En hoe beleven mensen die zelf niet of niet meer naar de kerk gaan, zo'n uitvaart? Hoe gaan kerken en pastors ermee om?

- Onkerkelijke mensen die bij een begrafenis in de kerk zitten, vinden het vooral een mooie dienst als de overledene passend wordt herdacht: als er aandacht is voor zijn of haar leven en persoon, wat hij of zij heeft betekend.
'Daarnaast zitten ze vast niet te wachten op een geloofsboodschap - het zijn tenslotte mensen die niets met kerk of christelijke traditie hebben', nam Quartier aan. Maar het onderzoek verraste hem. "Ook niet-kerkelijken staan wel open voor een religieuze boodschap. En de vraag 'is er toekomst na de dood' blijft dan topscorer, om zo te zeggen."

- Voor niet-gelovigen is in principe met de dood alles voorbij. "Maar aan de rand van een graf zijn er maar heel weinig echte atheïsten. Mensen zouden op zo'n moment best een beetje gelovig willen zijn."
Ze vinden het dus lang niet gek als de voorganger daar iets van zegt. "Een sterfgeval is een moment van schok, rouw, chaos. De kerkelijke traditie heeft dan een kader waarin je een plek kunt vinden, en vormen om je een houding te geven. Ook voor niet-kerkelijke mensen is dat een grote rijkdom van de kerk."

- Ook in Nederland is de kerkleiding huiverig voor té persoonlijke vieringen: de verkondiging van de christelijke boodschap moet centraal staan. Maar die komt juist het beste over in combinatie met een persoonlijke dimensie, zegt Quartier.
"Een mooi voorbeeld maakte ik mee bij een uitvaart waar een groot modelschip voor in de kerk stond. Eerst dacht ik: dat hoort zeker bij Nederlanders, iets in verband met hun zeevaartverleden. Maar scheepsmodellen bouwen was een hobby van de overledene geweest. Het model dat daar stond, bracht allerlei herinneringen boven en de pastor wist dat heel mooi te combineren met woorden over je levensreis, de goede haven en de grote stuurman die jouw leven niet loslaat."

"Pastors zoeken zulke verbindingen ook. Ze willen graag iets van het evangelie kwijt, maar niet zó dat het over de hoofden van hun publiek heen gaat. En er zitten heel verschillende mensen in de kerk bij een uitvaart: religieus gezien, maar ook van de aller-naaste familie tot collega's die veel meer op afstand van de overledene staan."

(* Bridging the Gaps. An empirical study of Catholic funeral rites. Uitg. LIT-Verlag, Münster)

Het hele krantenartikel vind je hier.

Mozes, man van gebed (deel 2) - verslag lezing

Hier het tweede deel van de lezing die Dato Steenhuis op zaterdag 29 september gaf in Menen, over Mozes als man van gebed (reeks: M/V van Gebed)

Schriftlezing:
Ex19:3+17-20 (hij klom op tot God = bidden)
God tegemoet leiden van het volk; da’s de taak van ieder die leiding geeft: uit de legerplaats God tegemoet. Niet naar jezelf, maar naar de Here.
Iets unieks, Mozes sprak en God antwoordde.
Ex33:7b-9 +12-23
Zodra Mozes daar kwam, kwam ook de Here (vs9)
Dt9:25-10:1 (man van gebed, 40 dagen en nachten neergeworpen)

Het is onvoorstelbaar als je de geschiedenis van Mozes overdenkt, dat er ooit zo’n man Gods heeft geleefd. Mocht hij vandaag leven, dan zouden we allen een reis boeken om hem te ontmoeten. Denk maar aan alles wat hij mocht schrijven over het huis van God, over Abraham die zijn zoon offerde, alles wat in Nm, Dt, Lev stond.
Bovendien wist Mozes blijkbaar iets van ‘de uitgang die Hij zou volbrengen in Jeruzalem’. Net als Elia. Want kijk maar naar de verheerlijking op de berg.
Het suizen van een zachte koelte wordt trouwens ook besproken door Elia, ook verbonden met het ontmoeten van God. Het moet gewezen hebben naar die uitgang die Hij zou volbrengen.
Elia was een profeet, maar Mozes ook.

Mozes was de man van de wet, maar de wet is geen zware natte deken, maar een etalage van wie de Here zelf is. De wet wordt dan niet verstikkend, maar een onderwerp van studie om te ontdekken wie de Here is. Mozes heeft geweten wat God ging doen om Zijn volk te bevrijden.
Mozes heeft toch gezegd: “de Here zal het doen!” Ondanks de kritiek van eigen volk en van Egyptenaren. Hij zag op God.

De 10 plagen waren ook profetische vergezichten van wat de Here nog zal doen, zie de plagen in Opb 16. Laten iets zien van wat nog gaat komen, de bevrijding die God wil geven, het beloofde land dat God wil schenken.
Dit is dus niet een puur historisch boek, maar is ook duidelijk profetisch. Heel concreet.
Mozes heeft in zijn 5 boeken ook een prominente rol; hoe dit precies gegaan is weten we niet. Misschien had hij een heel assortiment tabletten e.d.aangelegd, en werd daaruit dan een selectie gemaakt. Bepaalde dingen heeft hij ook niet meegemaakt, maar wel beschreven, zoals rond Adam & Eva.

Ex29: De Here zegt: Ik heb jullie tot Mij gebracht, want Ik wil bij jullie wonen. Niet hun probleem is de basis voor de verlossing uit Egypte, maar het plan van God om bij hen, Zijn volk, te wonen.

Mozes heeft met de Here God gepraat. 40 dagen was Hij bij de Here op de berg. Alles beefde, alles sidderde. Als de Here neerdaalt dan gebeurt er iets bijzonders. Ook als de Here straks zelf terugkomt op de Olijfberg, dan gebeurt er wat.
Als Mozes dicht bij de Here was, dan straalde het gezicht van Mozes. Op de berg kreeg hij 2 stenen tafelen, het visitekaartje van wie de Here zelf is. Daarmee is hij naar de legerplaats getrokken, waar het volk een gouden kalf gemaakt had. Aaron had een smoes. Maar ze hadden heel bewust iets in Egypte gezien, en ze doen het na.
Mozes gooit de tafels stuk. Nergens hoor je kritiek van de Here dat dit unieke stukken waren. Waren de tafelen niet stukgegooid, dan zou het volk stukgegooid moeten worden.
Stel je voor: Jahweh zelf komt met al zijn grootheid. Hij die te rein van ogen is zou daar komen, Mozes besefte dat dit dodelijk zou zijn. Alleen stam van Levi is voor de Here, dus nog geen 10 procent van het volk.
Stel dat de Here hier vanavond onder ons komt. Wat zou er gebeuren? Is Hij een soort lieve grootvader, zoals soms gedacht wordt? Hij is de Heilige, een verterend vuur. We zijn niet geneigd om daarover te spreken. Mozes heeft dit gesnapt: als God vanavond onder ons zou komen, wie zou dan bestaan?
Had Levi dan niet meegedaan met dans rond het kalf? Jawel. Zou er dan een uitweg zijn voor ons? Ja, als je voor de Here bent.
Dus zou iedereen die voor de Here is, eigenlijk moeten gaan staan, en duidelijk maken: ‘Ja, Heer Jezus, we willen voor U zijn.’
Het hele volk was gaan schuilen achter het bloed van het paaslam. Maar nu, op die ene bewuste dag, was er maar een heel klein deel dat voor de Heer was.
Ik hoop dat ieder hier zowel schuilt achter het bloed van het Lam én tegelijk voor de Here is, dat u kunt zeggen: ‘Dank u dat u mij redde, en al mijn schuld wegnam. En nu wil ik voor U zijn.’
Handopsteking? Waarom doen we het niet? Omdat we het niet gewoon zijn? Of omdat we koud zijn?
Het gaat om je hart, niet om uiterlijk vertoon. Maar ben je voor de Here?

Het belang van geld

"Jezus Christus zei meer over geld dan over gelijk welk ander onderwerp, want wanneer het gaat over de mens zijn ware aard, dan is geld van het hoogste belang. Geld is een nauwkeurige maatstaf voor ons karakter. Doorheen de Bijbel bestaat er een nauwe wisselwerking tussen het ontwikkelen van iemands karakter en hoe hij met geld omgaat."

Richard Halverson

"Wie God heeft en alles, heeft niet meer dan wie alleen God heeft."

C.S. Lewis


Komend weekend zijn er Bijbelstudies over rentmeesterschap, over 'God en je geld' zeg maar, en dus zal er hier af en toe wel iets doorsijpelen. De citaten komen uit "Money, Possessions and Eternity" van Randy Alcorn, een standaardwerk over dit onderwerp.

Mozes, man van gebed (deel 1) - verslag lezing

De komende dagen hoop ik regelmatig een fragment online te kunnen zetten van het verslag van de lezing over "Mozes, man van gebed" van vorige week zaterdag (29 sept), door Dato Steenhuis.
Hieronder het eerste deel, met de inleidende gedachten.

M/V van Gebed: Mozes
(lezing door Dato Steenhuis – 29 september 2007)

Mozes is een van de belangrijkste Godsmannen in de Bijbel. Ik kan er eindeloos van genieten. Soms ben ik jaloers dat iemand op 80-jarige leeftijd geroepen wordt en een moeilijk volk kan leiden doorheen de woestijn, en dan vervolgens nog door God betiteld wordt als zachtmoedigste man op de aarde.
Diepe bewondering. En toch, wat heeft het hem gekost? Hij mocht het land niet binnentrekken, maar Jozua volgde hem op.
Hij had al die beloften gekregen van God, maar toen was het genoeg.
40 jaar was ie, toen ie in de kracht van zijn leven was, onrecht zag en de kant koos van de verongelijkte.
Wij vinden dit onjuist, denken: hij had het niet mogen doen.
Maar de Bijbel zegt dat ie op dat moment koos, en de schatten van Egypte liet vallen voor de smaad van Christus. Toen. Precies op dat moment waarop hij die man doodt. Hij had het nooit mogen doen, maar zo heeft de Here het wel geregistreerd in Hebreëen.
Schapen hoeden was toen al een smaad, zegt de Bijbel. Mozes was opgevoed aan alle univs van Kairo. Maar vervolgens beoefent hij het laagste beroep, 40 jaar lang. Hij was machtig in woord en werken, maar na 40 jaar in de woestijn zegt hij: ik ben zwaar van tong.
Schapen hebben hem dom gemaakt. Hij “kon niks meer”, dacht hij. Hij dacht dat het gebeurd was; toen zei de Here: nu kan IK het doen.
De 3e periode van 40 jaar: nu kan je mijn volk leiden.
Je hebt de schapen van je schoonvader (Ex 3) kunnen door de woestijn leiden: nu kun je het ook met het volk.
Alles wat gebeurt wordt door God gebruikt om ons klaar te maken voor onze taak.
We hadden andere keuzes moeten maken, denken we vaak? Denk aan Mozes. God leidt het.
Maar er komt nog één die er ver bovenuit gaat: Christus. Mozes was een profeet, man Gods.
Mirjam en Aaron dachten dat ze ook wel iets waren (Nm12).
Het ging niet goed. Maar God neemt het voor Mozes op: ik spreek van mond tot mond tot hem. Wschlk was hij als enige elke dag in het Heilige der Heiligen. Als je er kwam zonder dat je mocht, dan stierf je. Maar Mozes was er elke dag. God sprak tot hem, van tussen de beide cherubim. Daar ben ik jaloers op, dat je zo’n plek kunt hebben zo dicht bij de Here, waar Hij zelf is, waar de glorie van de Here rust. Waar het bloed gesprenkeld wordt op de grote verzoendag. Dat is werkelijk uniek. Alleen al dat maakt het geweldig je bezig te houden met zo’n man van gebed.