dinsdag 18 december 2007

Vertrouw op beloften, niet op omstandigheden

Deze morgen ontdekte mijn assistent, Bryan DeWire, dat zijn vader, die 24 uur geleden nog in goede gezondheid leek, het niet gehaald had bij een spoedingreep aan zijn hart. Deze namiddag belde mijn vrouw me in tranen op, om me op de hoogte te stellen van een zeer moeilijke dag waarbij ze probeert 5 jonge kinderen op te voeden en te onderwijzen. Zeer verschillend, maar reële en pijnlijke ervaringen van Gods voorzienige regering in de levens van christenen die ik liefheb.

Ook vanmorgen las ik deze zin in een pamflet met als titel “Honey Out of the Rock” (Honing uit de Rots), door de puritein Thomas Wilcox:
“Beoordeel Christus’ liefde niet op basis van omstandigheden, maar op basis van beloften”
Ervaringen zijn zeer krachtig. Vaak ervaren we ze krachtiger dan beloftes. Dus is het verleidelijk om voorspoed en gemak als Gods zegen te interpreteren en tegenspoed als Gods afkeuring. En soms zijn ze dit ook. Maar vaak zijn ze dit niet.

Wat we eigenlijk doorheen de hele Bijbel zien is dat de Heer zijn discipelen traint om meer op zijn beloften te vertrouwen dan op omstandigheden. Denk aan Abraham en Sara die wachten op Isaac, of Jakob die Rachel verliest, of Jozef in de slavernij en de gevangenis, of Jobs lijden, of David op de vlucht voor Saul. Denk aan Lazarus en het verdriet om zijn dood en de voortdurende tegenspoed van Paulus. En natuurlijk heeft Jezus het ultieme voorbeeld neergezet door te zien op de vreugde die voor Hem lag toen Hij het kruis verdroeg (Heb12:2).

Vreemd, is het niet? In de Bijbel is pijn vaak het pad naar onuitsprekelijke vreugde, en voorspoed is er vaak een verhindering voor. Wat gebeurt er toch? Eenvoudig dit: God wil dat we meer waarderen wat we niet zien dan wat we wel kunnen zien.
" ... want de zichtbare dingen zijn tijdelijk, de onzichtbare eeuwig." (2Kor4:18)

En we ontdekken dat het meer de pijn is dan de voorspoed die ons doet zoeken naar wat onze ogen niet kunnen zien, en verlangen naar een bevrediging die niet bestaat in deze wereld.

Dus is Thomas Wilcox’ advies waard om in acht genomen te worden. Want zij die een droevig lot te dragen hebben, zo gaat Wilcox verder, zegenen God voor het afschudden van valse fundamenten, voor elke weg waardoor Hij de ziel wakkerhoudt en doet uitzien naar Christus; beter ziekte en verzoeking, dan veiligheid en oppervlakkigheid.

Door Jon Bloom (op de blog van desiringgod.org)

2 opmerkingen:

  1. "in 1921 begon sadhoe Soendar Sign op aandrang van zijn vrienden een wereldreis. Eerst bezocht hij Palestina, daarna ging hij naar Egypte, zwitserland, Duitsland, Zweden, Noorwegen, Denemarken, Nederland en Engeland. Hij werd diep teleurgesteld over gebrek aan innerlijke kracht bij het wersterse christendom, al maakte zijn eenvoudig getuigenis op velen een diepe indruk"
    Misschien heeft de sadhoe volkomen gelijk dat onze westerse "veiligheden" , "welvaart" en "zekerheden" belangrijker geworden zijn dan onze verwachting van God zelf.
    Reken dan maar eens na dat de sadhoe dit zei anno 1921!! Nog voor de tijd van de grote welvaart!!
    Hoe is het dan niet met ons gesteld annoo 2008??

    Edwin

    BeantwoordenVerwijderen