Op cvkoers.nl een artikel hoe de omgeving kinderen kan helpen bij een echtscheiding:"Verzwijgen is pijnlijker dan benoemen". Het hele artikel van Willemien Lemkes is enkel toegankelijk voor abonnees, maar hieronder wat open is voor elke surfer.
Een echtscheiding is een drama, voor het echtpaar en voor zijn omgeving. Maar hoe erg het voor iedereen ook is, voor de kinderen zijn de gevolgen het ingrijpendst: hun veilige zekerheid valt weg. Als als je ouders al niet te vertrouwen zijn, hoe is het dan met de buitenwereld?
Ieder kind gaat ervan uit dat zijn vader en moeder gewoon bij elkaar blijven. En als dat dan plotseling anders blijkt te zijn, is dat verschrikkelijk. Vaak is er voorafgaand aan de scheiding ook al een periode van veel spanning geweest, waardoor het kind angstig en onzeker is geworden. Ouders denken vaak dat kinderen niet merken dat het slecht gaat tussen hen. Maar kinderen hebben daar wel degelijk last van. Ze hebben er speciale voelhorens voor omdat ze het zo belangrijk vinden dat er harmonie is thuis.
Hoe erg ze de ruzies ook vinden, als de kogel dan door de kerk is en de ouders uit elkaar gaan, wordt álles onzeker. Wie gaat er voor je zorgen, moet je verhuizen, moet je misschien wel naar een andere school? De ene ouder is opeens afwezig, de andere moet vaak meer gaan werken en is ook minder thuis. De vaste grond verdwijnt onder hun voeten.
Orthopedagoge Wilma Corsel vindt het heel belangrijk dat kinderen kunnen praten over alle verwarrende dingen die gebeuren. "Vooral kleine kinderen moeten steeds maar horen hoe het gegaan is, wat er gebeurd is. Ze hebben ook duidelijkheid nodig: het komt niet meer goed tussen de ouders. Want kinderen blijven daar soms tegen beter weten in op hopen. Ze bidden dan ook of papa en mama alstublieft maar weer bij elkaar zullen gaan wonen. Als volwassene moet je dan zeggen dat papa niet meer thuis komt wonen. Ik zou niet zeggen dat een kind dat niet meer aan God mag vragen. Want als je bidt, leg je het bij Iemand neer die luistert, die trouw is en altijd blijft."
"Het netwerk om het kind heen kan daar behulpzaam bij zijn. Oudere kinderen gaan vaak twijfelen aan de trouw van God. Dat is een proces dat sowieso bij het volwassen worden hoort. Volwassenen stellen teleur, degenen waar je zo tegen opzag, blijken ook maar mensen te zijn. De pubers die hiermee zitten, moeten erkenning vinden voor hun moeite. Goede voorbeelden kunnen veel doen. Als een puber bij oom en tante of ouders van vrienden ziet dat een huwelijk ook goed en duurzaam kan zijn, kan het vertrouwen terugkomen. Heel belangrijk is dat de mensen om het gescheiden paar heen niet negatief praten over de ene of de andere partij. Een kind heeft recht op een relatie met beiden."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten