dinsdag 18 februari 2014

Wat het verleden ons (niet) leert (Ex.1)


Exodus 1; Lukas 4; Job 18; 1 Korinthiërs 5
'Toen kwam er een nieuwe koning over Egypte, die Jozef niet gekend had' (Ex. 1:8). Zij die niets leren uit de geschiedenis zijn voorbestemd om al zijn fouten te herhalen, wordt ons verteld. Of ook nog: het enige dat de geschiedenis ons leert is dat we geen lessen trekken uit de geschiedenis. Los van de willekeurige aforismen, kun je niet al te lang in de Schrift lezen zonder te beseffen welke droevige rol 'vergeten' daarin speelt.

Voorbeelden te over. Je zou verwachten, na de zondvloed, dat een dergelijk allesvernietigend oordeel de mensen van na de zondvloed in die mate zou afschrikken dat ze het oordeel van God te allen prijze zouden willen vermijden, maar dit is niet wat er gebeurt.

God leidt Israël uit de gevangenschap met spectaculaire plagen en de doortocht door de Rode Zee, maar na slechts enkele weken zijn de Israëlieten al bereid om hun redding toe te schrijven aan een god die wordt voorgesteld door een gouden kalf.

Het boek Richteren beschrijft het droevige patroon van zonde, oordeel, redding, gerechtigheid, gevolgd door zonde oordeel, redding, gerechtigheid – de zorgelijke cyclus die langzaam neerwaarts voert.

Men had kunnen denken dat onder de Davidische dynastie, koningen in de koninklijke lijn de lessen zouden gedenken die hun vaderen leerden, en dat ze nauwgezet de zegen van God zouden nastreven door trouwe gehoorzaamheid; maar dat is nauwelijks wat er gebeurde.

Na de catastrofale ondergang van het noordelijke koninkrijk en het in ballingschap voeren van zijn leiders en ambachtslieden, vraag je je af waarom het zuidelijke koninkrijk het niet opmerkte en verbondstrouw aan de dag legde. In feite ben je nauwelijks anderhalve eeuw verder wanneer de Babyloniërs hen hetzelfde lot doen ondergaan.

Vreselijke vergeetachtigheid is ook niet moeilijk te vinden in bepaalde nieuwtestamentische kerken. Dus is de vergeetachtigheid van de heersers van Egypte, geholpen door een wissel in dynastie, nauwelijks verrassend. Enkele honderden jaren is een lange tijd. Hoeveel christenen in het westen hebben zich werkelijk de lessen van het evangelisch ontwaken eigen gemaakt, laat staan die van de baanbrekende Reformatie?

Niet ver van waar ik deze zinnen neerschrijf is een kerk die op een zondagmorgen vijf- à zesduizend mensen trekt. Zijn leiders zijn vergeten dat het nauwelijks twintig jaar geleden begon als een aftakking van een kerk.

Nu willen ze zich terugtrekken uit de denominatie die hen stichtte, niet omdat ze het theologisch oneens zijn met de denominatie, niet vanwege een bepaald morele zwakte erin, maar gewoon omdat ze zo onder de indruk zijn van hun eigen grootheid en belang dat ze te hoogmoedig zijn om dankbaar te zijn.

Je kunt denken aan scholen die hun leerstellige grondslagen hebben verlaten binnen één generatie, of aan individuele personen, niet de minste bijbelgeleerden, die zo onder de indruk zijn van nieuwigheden dat slimme originaliteit bij hen hoger scoort dan godsvruchtige trouw. Landen, kerken en mensen veranderen, bij elke stap denkend dat ze meer ‘geavanceerd’ zijn dan allen die hen voorgingen.

Tot onze schaamte vergeten we alle dingen die we zouden moeten herinneren.


Eigen vertaling van de overdenking bij 18 februari uit 'For the Love of God - Volume 1'. Dit is een dagboek door D.A. Carson, uitgegeven in 1998 door Crossway Books. Volumes van het dagboek kunnen in het Engels online gevolgd worden via de blog For the Love of God (The Gospel Coalition). For the Love of God volume I is beschikbaar in pdf-formaat voor gratis download via deze link naar For the Love of God Volume I. Met toestemming overgenomen van Crossway, de uitgeverstak van Good News Publishers, Wheaton, IL 60187, www.crossway.org Rechten Nederlandse vertaling: Jan Leplae – Niets van deze vertaling mag overgenomen worden zonder voorafgaandelijke schriftelijke toestemming.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten