donderdag 13 februari 2014

Met maar één vleugel moet een vliegtuig wel crashen (Gn. 46)


Genesis 46; Markus 16; Job 12; Romeinen 16
Een van de moeilijkste dingen om te vatten is dat de God van de Bijbel zowel persoonlijk is – in interactie met andere personen – als transcendent (d.w.z. verheven boven tijd en ruimte – het terrein waarop al onze persoonlijke interacties met God plaatsvinden).

Als de transcendente Soeverein regeert Hij over alles, niets uitgezonderd; als de persoonlijke Schepper communiceert Hij op persoonlijke manieren met degenen die zijn beelddragers zijn, terwijl Hij zich openbaart als niet alleen persoonlijk maar ook nog eens vlekkeloos goed.

Hoe we deze elementen kunnen samenbrengen gaat uiteindelijk ons petje te boven, hoe vaak deze elementen ook gewoon worden verondersteld in de Bijbel.
Wanneer Jakob verneemt dat Jozef nog in leven is, brengt hij God, die zich nog maar eens zo genadig aan Jakob openbaart, offeranden: 'Ik ben God, de God van uw vader, vrees niet naar Egypte te trekken, want Ik zal u daar tot een groot volk maken. Ik zal zelf met u naar Egypte trekken en Ik zal u ook zeker weer terugvoeren en Jozef zal u de ogen toedrukken' (Gen. 46:3-4).

Het boek Genesis maakt duidelijk dat Jakob wist dat Gods verbond met Abraham de belofte inhield dat het land waar ze nu verbleven op een dag aan hem en zijn nakomelingen zou worden gegeven. Dit is waarom Jakob die directe openbaring van God nodig had om hem te bewegen het land te verlaten.

Jakob was op drie vlakken herbevestigd: (a) God zou zijn nakomelingen tot een ‘groot volk’ maken gedurende hun verblijf in Egypte; (b) God zou hen uiteindelijk uit Egypte leiden; (c) op persoonlijk vlak is Jakob vertroost wanneer hij verneemt dat zijn lang verloren gewaande zoon Jozef nog zijn vaders dood zal mogen meemaken.

Dit zorgt allemaal voor persoonlijke bemoediging. Het openbaart ook iets van de mysteries van Gods voorzienige soevereiniteit. Want lezers van de Pentateuch weten dat dit verblijf in Egypte zal uitmonden in slavernij, dat dan van God gezegd zal worden dat Hij het geweeklaag van zijn volk ‘hoort’, en dat Hij na verloop van tijd Mozes zal opwekken, die Gods vertegenwoordiger zal zijn bij de tien plagen, de doortocht van de Rode Zee, het geven van het Sinaïverbond en de wet, bij de woestijnomzwervingen en het (her)betreden van het Beloofde Land.

De soevereine God, die Jozef naar Egypte brengt om de weg te bereiden voor deze kleine gemeenschap van zeventig mensen, heeft nog heel wat ingewikkelde plannen in petto. Die zijn ontworpen om zijn volk naar de volgende fase van de heilsgeschiedenis te brengen, en hen uiteindelijk te leren dat Gods woorden belangrijker zijn dan voedsel (Deut. 8).

Je kunt Gods soevereine transcendentie net zomin losmaken van zijn persoonlijkheid, en vice versa, als je een vleugel van een vliegtuig kunt losmaken en nog mag verwachten dat het vliegt.


Eigen vertaling van de overdenking bij 13 februari uit 'For the Love of God - Volume 1'. Dit is een dagboek door D.A. Carson, uitgegeven in 1998 door Crossway Books. Volumes van het dagboek kunnen in het Engels online gevolgd worden via de blog For the Love of God (The Gospel Coalition). For the Love of God volume I is beschikbaar in pdf-formaat voor gratis download via deze link naar For the Love of God Volume I. Met toestemming overgenomen van Crossway, de uitgeverstak van Good News Publishers, Wheaton, IL 60187, www.crossway.org Rechten Nederlandse vertaling: Jan Leplae – Niets van deze vertaling mag overgenomen worden zonder voorafgaandelijke schriftelijke toestemming.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten