vrijdag 16 november 2007
Gelovigen sterven (als) door een kus van God
Over de dood van Mozes geeft de Bijbel het volgende aan ons door: "Toen stierf Mozes, de knecht des Heren, aldaar in het land Moab, volgens des Heren woord." (Deut. 34:5). (...) In plaats van "volgens des Heren woord" geeft de Statenvertaling "naar des Heren mond". De Statenvertaling heeft het Hebreeuws letterlijk vertaald. (...) Wat wordt in deze teksten bedoeld met "de mond des Heren"? De rabbijnen hebben deze woorden altijd letterlijk uitgelegd. Zij zeiden, dat Mozes en Aäron stierven, omdat God hen met Zijn mond had aangeraakt.
Wat betekent dat? Dat betekent, zo zeggen de rabbijnen, dat Mozes en Aäron een kus van God gekregen hebben en daarna stierven. Als je hierover nadenkt, wat is het dan een onvoorstelbaar mooie gedachte, dat een gelovige sterft, omdat God hem een kus geeft. Zoals God dichtbij Adam kwam toen Adam werd geschapen en God hem de levensadem in zijn neus blies, zo komt God bij de gelovige aan het eind van zijn leven, bij het sterven. God komt dan nog een keer heel dicht bij je en raakt jou met Zijn heilige lippen aan en geeft je een kus. Is sterven dan nog moeilijk, of beangstigend? Nee toch. Als gelovigen sterven, komen de engelen hen halen.
(Door ds. H.G. Koekkoek, je vindt hier het hele artikel - De foto komt van de Daily Mail en toont een tweeling als foetus)
Labels:
Bijbel,
geloof,
genade,
lijden,
overdenking,
pastorale zorg,
rust,
sterven,
vertrouwen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten