Onlangs gevonden op www.pastorblog.com: een stukje van een Tim Keller-artikel “Dienstwerk kan gevaarlijk zijn voor je geestelijke gezondheid”. Enkele citaten ...In christelijk leiderschap vertel je mensen elke dag “hoe geweldig God is”. Je wijst mensen dagelijk naar Gods waarde en schoonheid, terwijl je eigen hart soms te mat of dood is om enige goddelijke liefde en glorie te ervaren. Wat zal je daaraan doen?
. . .
Het eerste (en goede) om hieraan te verhelpen is om meer zorg aan je hart te besteden dan je anders zou gedaan hebben. Verregaande discipline aan de dag leggen om regelmatige tijden van dagelijks gebed te houden.
. . .
Het tweede (en verkeerde) is om niet op gebed te steunen of op je persoonlijke wandel met God, maar op de opwinding van je activiteiten bij je dienstwerk en op de effectiviteit ervan.
. . .
Het verschrikkelijke gevaar is dat we naar ons dienstwerk kunnen kijken als bewijs dat God met ons is, of als een manier om Gods gunst te verdienen en onszelf te bewijzen.
. . .
Onderzoek dus jezelf. Los van de effectiviteit van je dienstwerk – is je gebedsleven dood? Worstel je met het gevoel niet geacht te zijn? Worden onze gevoelens dikwijls gekwetst? Is er een heleboel angst en vreugdeloosheid in ons werk? Ontdekken we bij onszelf dat we zeer kritisch zijn tegenover andere kerken of dienstknechten of medewerkers? Is er veel zelfmedelijden? Als deze dingen zo zijn, dan kan ons dienstwerk wel goed uitgevoerd en succesvol zijn, maar het is leeg. En waarschijnlijk zijn we a) op weg naar een breakdown, of b) gedoemd om volle zalen en fondsen voort te brengen maar slechts oppervlakkige langetermijneffecten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten