vrijdag 30 november 2007

Verspil je kanker niet


Eind 2006 verscheen in "TijdSchrift, Magazine voor Pastoraat, Gezin en gemeenteopbouw", een vertaling van een tekst door John Piper en David Powlison. Beide godsmannen uit de VS moesten vorig jaar behandeld worden voor kanker. Ze schreven het stuk in die periode. Klik zeker door voor het hele artikel. Ik neem hier alleen de hoofdlijnen over:

"Ik schrijf dit op de vooravond van een prostaatoperatie. Ik geloof in Gods genezende kracht - door een wonder en door de geneeskunde. Ik geloof dat het juist en passend is te bidden voor beide vormen van genezing. Kanker is geen verspilling als ze genezen wordt door God. Hij krijgt de eer en het is daarom dat kanker bestaat. Niet bidden om genezing kan dus je kanker verspillen. Maar genezing is niet Gods plan voor iedereen. Er zijn trouwens vele andere manieren om je kanker te verspillen. Ik bid voor mezelf en voor u, dat we deze pijn niet zouden verdoen.

DP: Ik, David Powlison, voeg deze overpeinzingen bij de woorden van John Piper op de ochtend nadat ik bericht ontving dat bij mij prostaatkanker werd vastgesteld (3 maart 2006). De tien hoofdgedachten én de eerste alinea's daarvan zijn van hem; de volgende alinea's (voorafgegaan door 'DP') zijn van mij.

1. Je zult je kanker verspillen als je niet gelooft dat deze ziekte Gods plan is voor jou.

2. Je zult je kanker verspillen als je gelooft dat het een vloek is en geen geschenk.

3. Je zult je kanker verspillen als je troost zoekt in je kansen en niet bij God.

4. Je zult je kanker verspillen als je weigert na te denken over de dood.

5. Je zult je kanker verspillen als je denkt dat 'kanker overwinnen' wil zeggen in leven blijven, veeleer dan Christus liefhebben.

6. Je zult je kanker verspillen als je teveel tijd besteedt aan het lezen over kanker en niet genoeg tijd aan het lezen over God.

7. Je zult je kanker verspillen als je toelaat dat ze je de eenzaamheid in drijft, in plaats van je contacten met anderen te verdiepen door blijken van genegenheid.

8. Je zult je kanker verspillen als je bedroefd bent zoals zij die geen hoop hebben.

9. Je zult je kanker verspillen als je met zonde even nonchalant omgaat als voordien.

10. Je zult je kanker verspillen als je er niet in slaagt ze te gebruiken als een middel om te getuigen van de waarheid en heerlijkheid van Christus.
Bedenk dat je niet alleengelaten bent. Je ontvangt de hulp die je nodig hebt: "Mijn God zal in al uw behoeften naar Zijn rijkdom heerlijk voorzien, in Christus Jezus" (Filippenzen 4:19)."

Pastor John

Het denkkader van Paulus' gebedsleven (tekst lezing - deel 2)

Deel 2 van de lezing van 23 november door Jos Vanlede, over Paulus als man van gebed (uit de reeks "M/V van gebed").


1. DANKBAARHEID OM DE ZICHTBARE TEKENEN VAN GODS WERKZAME GENADE

3 Wij behoren God altijd te danken voor u, broeders, zoals het betaamt, omdat uw geloof zich zeer vermeerdert en de liefde van ieder van u allen tot elkaar toeneemt,
4 zodat wij zelf in u roemen in de gemeenten van God over uw volharding en geloof onder al uw vervolgingen en verdrukkingen die u verdraagt
Dankgebeden vormen duidelijk een basisonderdeel van het denkkader dat het gebedsleven van Paulus bepaalt. Waar danken wij voor?
Voor voedsel, voor materiële voorzieningen, voor de toekenning van een hypothecaire lening, voor een vlotte start van onze nieuwe of tweedehandse wagen. Of wanneer we net aan een ongeval ontsnapt zijn in een moment van onoplettendheid. Soms is er een welgemeend dankgebed na herstel bij een ernstige ziekte. Grotendeels ziet het er toch naar uit dat onze dankbaarheid nauw verbonden is met ons materiële welzijn en ons comfort.

WAAR WE DE HEER VOOR DANKEN TOONT ONS HEEL DUIDELIJK WAT ONS HET MEEST DIERBAAR IS IN HET LEVEN.

Daarom lijken Paulus’ dankzeggingen vanuit ons oogpunt op het eerste gezicht nogal vreemd. Juist omdat de dankgebeden van Paulus niet gericht zijn op wat wij gewoonlijk waarderen. Paulus dankt voor de werkzame genade van God in de gelovigen.

1.A. Paulus dankt God allereerst omdat het “geloof” van zijn lezers groeit.

3 Wij behoren God altijd te danken voor u, broeders, zoals het betaamt, omdat uw geloof zich zeer vermeerdert…

Aangezien Paulus God dankt voor hun groeiend geloof, denkt hij hier niet terug aan het moment van hun bekering, maar aan hun groeiend geloofsvertrouwen in God. Daarom zijn die gelovigen in Thessalonica de Heer Jezus zelfs onder al hun intense beproevingen zo trouw.
Vertrouwen in God en getrouwheid, loyaal zijn aan God zijn niet van elkaar los te koppelen.

Deze Thessalonicenzen groeien: ze zijn vandaag niet tevreden met wat ze gisteren bereikt hebben, ze rusten niet op hun lauweren, ze verlangen naar groei. Deze jonge gelovigen willen graag volwassen worden.
Geloof is in wezen een vertrouwensrelatie met God. En net zoals alle relaties, is geloof niet statisch, maar dynamisch en levendig. Er is altijd groeimogelijkheid, een innerlijke drang die ons drijft tot gebed.

1.B. Paulus dankt God dat hun “liefde” jegens elkaar toeneemt.

Niet alleen hun geloof, maar ook de liefde onder elkaar werd merkbaar groter bij deze mensen. En dit was alleen maar mogelijk omdat zij ware discipelen van Jezus Christus zijn. Jezus zelf had er zijn discipelen al nadrukkelijk op gewezen dat dit het onderscheidende watermerk van waarachtig discipelschap is.

Een nieuw gebod geef Ik u: dat u elkaar liefhebt; zoals Ik u heb liefgehad, dat ook u elkaar liefhebt. Hieraan zullen allen weten dat u mijn discipelen bent, als u liefde onder elkaar hebt.(Jh.13:34-35)
12 Niemand heeft ooit God aanschouwd. Als wij elkaar liefhebben, blijft God in ons en zijn liefde is in ons volmaakt.(1Jh.4:12)

Gods volk is echt een bonte mengeling, je hoeft nog maar gewoon rond je te kijken:
- Financieel kan er groot verschil zijn.
- Ook qua opleidingsniveau: sommigen hebben voortgezette studies gevolgd, anderen zijn niet veel verder gekomen dan lager onderwijs.
- Sommigen hebben gouden handen, anderen kunnen nog geen nagel recht in de muur slaan.
- Sommigen zitten erg complex in elkaar, anderen zijn héél voorspelbaar.
- Sommigen leiden een gestructureerd, gedisciplineerd en ernstig leven, anderen leven "losjes uit de pols" en stappen eerder zorgeloos door het leven.
- Er zijn er die hun hart op de tong hebben en extravert zijn, en er zijn er die introvert zijn en weinig of niets zeggen over zichzelf.
En dan heb je telkens ook nog eens alles wat daar tussenin valt.

LOYAUTEIT, GODS WERK
Het enige wat al deze mensen samenbindt is hun loyauteit aan Christus, hun toewijding. Het is het antwoord van de gelovige op Jezus’ onbeschrijfelijke persoonlijke liefde. Net zoals geloof dient te groeien, hoort ook liefde overvloediger te worden onder elkaar. Liefhebben van broeders en zusters: daar moeten we naar verlangen en voor kiezen, door er bewust aan te werken vanuit een groeiend besef van de onvoorwaardelijke liefde die de Heer voor ons héél persoonlijk heeft.
Enerzijds zijn wij zondiger dan wij durven denken, maar anderzijds heeft Christus ons méér lief dan wij ons maar kunnen voorstellen. Alleen vanuit dit bewustwordingsproces kan de onderlinge liefde pas echt overvloediger worden.

Het is belangrijk om ons ervan bewust te zijn dat onderlinge wrevel al spoedig een geloofsgemeenschap kan omtoveren in een kokende pot vol afkeer en bitterheid. Dan ontststaat er vaak een koude oorlog waar iedereen op zijn hoede is en véél zaken verkeerd begrepen worden. Vanuit steeds groeiende vooroordelen, waarin “de tegenstander” ons steeds weer opnieuw bevestigt, met alle gevolgen vandien.
Wanneer christenen het zicht verliezen op hun elementaire verbondenheid in Christus dan beginnen ze zich op elkaar te verkijken en krijg je ruzie. Dit is zo snel gebeurd, juist omdat er zo weinig is wat gelovigen buiten Christus met elkaar verbindt.

Wanneer Christenen echter groeien in liefde voor elkaar, om geen andere reden dan dat ze zich geliefd weten door Jezus Christus, dan is die onderlinge liefde een onmiskenbaar bewijs van Gods werkende genade in hun leven.
Daarom richt Paulus zijn dankbetuiging tot God, het is onmiskenbaar Gods werk.
Het was niet zomaar een enkel individu, ook geen geestelijke elite binnen de groep, maar een hele geloofsgemeenschap die elkaar innig liefhad. Dit is nu zo kenmerkend voor de werkzaamheid van Gods Geest in een opwekking. Willen we dat? Of achten we dit uitgesloten?

donderdag 29 november 2007

De zegen van het wachten

Hoe kun je geloven in crisistijd?

Interessante vraag op www.desiringgod.org vandaag. Hier is een vrije vertaling van het antwoord van John Piper.

“Je moet vertrouwen in God aankweken en bewaren wanneer je niet in crisis verkeert. Als we wachten tot de crisis komt dan zullen we niet de nodige hulpbronnen en diepte hebben om ons geloof goed in stand te houden.

Cultiveer dag na dag een diep vertrouwen in de liefde en kracht van God. Ontwikkel dagelijkse disciplines van gemeenschap met Christus zodat je gestadig groeit. Groei zo dat je wortels diep ingezonken zijn in genade en de vezels van je boom stevig zijn als de crisis komt. Dan zul je niet zo breekbaar zijn als zoveel christenen lijken te zijn wanneer ze doorheen moeiten gaan.

Goede tijden kunnen ons in slaap wiegen en geestelijk onverschillig maken, alsof ons geloof wel voor zichzelf zal kunnen zorgen wanneer de crisis komt, wat eenvoudig niet zo is. Maar dit is waarom zoveel christenen, in plaats van zich volledig op de Heer te werpen met een diep en rustig vertrouwen in het midden van de crisis, hun vuist ballen naar Gods aangezicht en zeggen “Waar ben je?”. Ze hebben niet geleerd dat God soeverein, liefhebbend en bekommerd is in harde tijden, net als in de goede.

We moeten ons geloof voeden met het volle bijbelse beeld van een God die soeverein is over zowel kwaad als goed, zodat we niet zullen wankelen als een van beide in ons leven komt.”

Voetballer Kakà straks voor de kerk?


Ricardo Kakà, de Brazilaanse topvoetballer van AC Milaan heeft volgens Het Laatste Nieuws van vandaag grootse plannen voor na zijn carrière. Hij is diepgelovig en denkt aan een leven als voorganger van een kerk.

"Ik besef dat het heel zware studies zijn. Eerst moet ik theologie studeren en dan me verdiepen in de bijbelstudie", aldus Kakà. "Het is heel lastig om geschriften van duizenden jaren geleden te integreren in de huidige maatschappij. Maar dat is juist de taak van een goede voorganger: het bijbelonderwijs actualiseren."

Een voorganger heeft wel meer taken dan dit, maar het is natuurlijk de vraag of HLN daar ruimte genoeg voor had in haar krant.

woensdag 28 november 2007

Jeugdkerk Impact: zijn christenen tegen homo's?

Komende zondag 2 december kunnen jongeren (vanaf 15 jaar) weer terecht in jeugdkerk Impact in Kuurne. Het jaarthema is "FAQ", met deze keer de vraag "Zijn christenen tegen homo's?".

Er is een stukje drama voorzien, muziek door 'Freebird' en een toespraak door Reitze Siebesma. Siebesma is de oprichter van de organisatie "Different Vlaanderen", die werkt rond homoseksualiteit en geloof. Hij heeft persoonlijke ervaring met het onderwerp.

Tik dit in je gps: Kattestraat 27 in Kuurne. De deuren gaan open om 19 u., maar om 19.30 u. wordt er onherroepelijk afgetrapt.

(De foto van Reitze Siebesma vond ik bij het Reformatorisch Dagblad, in een dossier over homoseksualiteit)

Kennis van en toetsing aan de Schrift moet weer centraal

Voor de volledigheid: ook in het Friesch Dagblad verscheen een verslag van de studiedag van de George Whitefieldstichting. Remember: de dag had als thema "Wat valt er nog te beleven als je niets meer weet?"
Klik hier voor het verslag.

Eenvoudiger Bijbel komt er


De voorbije jaren onderzocht het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) of een 'simpele' Bijbel - voor mensen die moeite hebben met lezen - een goed idee is. Het bestuur keurde het nieuwe vertaalproject nu goed. De begrijpelijkheid van de tekst zal vooropstaan. Dit project voor een Bijbel in eenvoudig Nederlands heet voorlopig 'Basisbijbel'.

Tot nog toe werd Het Boek als eenvoudigste versie van Gods woord gezien, maar uit testen bleek dat de Basisbijbel nog begrijpeljker is. Er wordt trouwens ook aan een herziening van Het Boek gewerkt. De verschijningsdatum daarvan is nog niet bekend.

De complete Basisbijbel verschijnt waarschijnlijk in 2014, voorlopige teksten kan je mogelijk al in 2009 verwachten.

dinsdag 27 november 2007

Het denkkader van Paulus' gebedsleven (tekst lezing - deel 1)


In de reeks "M/V van gebed" sprak Jos Vanlede afgelopen vrijdag (23 november) over Paulus als man van gebed. De komende dagen hoop ik de tekst van deze lezing te posten. Hieronder alvast de inleiding.



"Toen mij in het voorjaar gevraagd werd of ik een lezing voor mijn rekening wou nemen in deze reeks over mannen/vrouwen van gebed, moest ik niet lang nadenken over welke Bijbelse persoon ik zou spreken.

Ik denk dat iedereen die Paulus’ nalatenschap, zijn brieven met name, aandachtig leest, al snel merkt dat Paulus echt een man van gebed is. Een systematische uiteenzetting over gebed valt in zijn brieven nergens te bespeuren, maar de aansporingen om met regelmaat, volhardend en aanhoudend te bidden zijn zéér talrijk. Zijn geschriften ademen gebed uit, als hij zijn lezers begroet, zijn dankbaarheid over hen uit, zijn zorgen bekendmaakt, een ernstige waarschuwing maakt, corrigerend optreedt, zijn hoop onder woorden brengt, zijn toekomstige reisplannen bekendmaakt of afscheid neemt van zijn geliefde medegelovigen, dan gebeurt dit op een manier die aanleunt bij gebed.

Paulus schrijft met woorden die intens en levendig een diep bewustzijn uiten van Gods aanwezigheid en Gods activiteit in de dingen die met hem en rond hem gebeuren.
Gebed vormt werkelijk het hart van Paulus’ denken en doen. Paulus is dan ook geen abstracte theoreticus. Het is zelfs verbazingwekkend hoe hij moeilijke en diepzinnige onderwerpen uiteenzet en in één adem naadloos overgaat tot het vermanen van zijn hoorders om dan vloeiend over te gaan tot gebed en vervolgens terug te keren naar zijn onderwerp.

Paulus demonstreert ons zo volkomen dat “Godsleer” en gebed onlosmakelijk samenhoren. Gebeden die God eren en verheerlijken worden gevormd en gedreven door ware kennis van God en zijn wegen. Dat is wat Paulus ons duidelijk laat zien. Ik wil graag samen met jullie een stukje uit een van zijn brieven lezen. We lezen uit de 2e brief die Paulus schreef aan de prille gemeente in Thessalonica.

(schriftlezing: 2 Thessalonicenzen 1)

DENKKADER
Als u goed meegelezen of geluisterd hebt, hebt u gemerkt dat Paulus’ gebeden aan het eind van het hoofdstuk, doelgerichte gebeden zijn tot God voor deze jonge gelovigen. Het zijn doordachte gebeden die voortvloeien uit de visie die Paulus heeft op de toekomst. Hij heeft een vergezicht voor de aandacht dat bepalend is voor waar hij nu – in het heden - voor bidt.

Het woordje “daarom” (in vers 11) wijst terug naar alles wat Paulus in de voorgaande verzen heeft uiteengezet. M.a.w. de daaraan voorafgaande verzen schilderen de horizon die Paulus voor de aandacht heeft wanneer hij gaat bidden. Het is dit denkkader dat grotendeels bepaalt waarvoor Paulus gaat bidden en waarom hij juist voor deze dingen gaat bidden. Het beeld dat we ons als gelovigen vormen over de toekomst, heeft een niet te onderschatten invloed op ons gebedsleven en vanzelfsprekend op onze levenshouding, wat blijkt uit de keuzes die we dagdagelijks maken."

Verslagen themadag "Wat valt er te beleven ... "

In 2 Nederlandse kranten verscheen een verslag over de themadag (van afgelopen zaterdag) van de George Whitefieldstichting. De dag had als thema "Wat valt er te beleven als je niets meer weet?". Gewoon even doorklikken:
- Reformatorisch Dagblad
- Nederlands Dagblad

Alvast één citaat uit het RD:
'(Ds. Lohuis) sloot af met een citaat van John Wesley, tijdgenoot en vriend van Whitefield: "Geef mij honderd predikers, die niets anders vrezen, behalve de zonde, en die naar niets anders verlangen dan naar God. Het maakt mij niets uit, of het geestelijken of leken zijn. Alleen zulke mensen zullen de poorten van de hel doen wankelen en het hemelrijk op aarde vestigen."'
En eentje uit het ND:
'Evangelischen zijn altijd sterk geweest in het aansluiten bij de cultuur van de tijd, zei Bol. Er is echter wel een valkuil. "Sluipenderwijs pas je je kerkdienst steeds meer aan de amusementscultuur aan en verwordt die heel subtiel van een eredienst waarin mensen zich op God richten tot een dienst waarin je als religieus consument vergast wordt op een goed gevoel."'

maandag 26 november 2007

Gevulde bankrekening of een gevuld leven?

In een recent wielermagazine kwam ik een rubriek "A of B" tegen. De vragen waren gericht aan oud-wereldkampioen veldrijden Roland Liboton, en de huidige vedette van de cyclocross, Sven Nys.
Een van de dilemma's luidde: gevulde bankrekening of een gevuld leven? Hun antwoorden:
- Liboton: "Een gevulde bankrekening."
- Nys: "Ja, dat maakt het leven een stuk makkelijker."

Eerlijk: ik kan me toch nog altijd verwonderen in die dingen.

Islam-revival onder allochtone jongeren?

Vandaag op vrtnieuws.net: Islam wint aan populariteit bij jonge moslims

De islam wint aan populariteit bij de allochtone jongeren in Vlaanderen. Dat blijkt uit een rondvraag van het weekblad Humo bij bijna zeshonderd Marokkanen en Turken.
Humo ondervroeg 581 jonge Marokkanen en Turken over hun leven in België. Een van de meest prominente thema's was hun godsdienstbeleving. (Belga) 84 procent van de jongeren zegt aanhanger te zijn van de islam. 9 procent vermeldt een ander geloof en 7 procent beweert niet te geloven.

Opmerkelijk: de jonge moslims identificeren zich veel meer met de islam dan veel van hun oudere geloofsgenoten. De islam is bij jongeren duidelijk aan een revival toe.

Een duidelijke meerderheid gaat regelmatig naar de moskee. 37 procent van de ondervraagden gaat minstens enkele keren per maand naar het gebedshuis, 63 procent gaat zelden of nooit.

Over het bidden bestaat meer eensgezindheid: 57 procent bidt minstens een keer per dag.

De grotere aandacht voor religie bij jongeren is niet zozeer een kwestie van fundamentalisme of radicalisering, maar eerder een zoektocht naar identiteit. Een grote meerderheid van de moslims veroordeelt dan ook de aanslagen van islamitische terreurgroepen.

De resultaten van de rondvraag zijn morgen te lezen in het weekblad Humo.


In het licht van bovenstaand bericht, moet je misschien eens het volledige interview met Jeroen Bol lezen van de George Whitefield-stichting, zie de blogpost van gisteren. Wat hebben wij deze jongeren te bieden?

Hij is er: de winter-Wegwijzer

De nieuwe Wegwijzer is uit. Op je vaste afhaaladres of straks in je brievenbus. Kun je zo lang niet wachten? Hier vind je een voorsmaakje.

zondag 25 november 2007

"Ze maken God tot een soort kosmisch maatschappelijk werker"

Gisteren hield de Nederlandse George Whitefieldstichting (GWS) een studiedag. Naar aanleiding van die dag stond in het dagblad Trouw een interview met GWS-voorzitter Jeroen Bol. Soms behoorlijk scherp en confronterend, maar bij momenten toch ook herkenbaar. Hieronder enkele fragmenten. Wil je het hele stuk lezen, dan moet je hier zijn.

Veel evangelische christenen zijn doorgeschoten in vlak, ervaringsgericht geloof, vindt Jeroen Bol van de George Whitefieldstichting. "Ze maken God tot een soort kosmisch maatschappelijk werker die ervoor zorgt dat alles goed komt."

"Terwijl de media al een paar jaar in rep en roer zijn over de rol van de islam en van moslims in Nederland, houden evangelische christenen hun mond. In plaats van grote maatschappelijke vragen te beantwoorden, zingen ze op zondag met de handen geheven en de ogen dicht. Er is bij evangelischen het idee dat je zo God aanbidt, ervaart en ontmoet, maar volgens de puriteinen heeft dat niets met beleving te maken. Zo’n warm gevoel van binnen kun je net zo goed krijgen als je verliefd met je partner in een bistro zit."

Baptist Jeroen Bol uit Alphen aan de Rijn kan zich enorm opwinden over de ’belevingsgerichte, magere, oppervlakkige’ theologie in veel evangelische gemeenten. "Ik lijd eraan." Met zijn George Whitefield Stichting probeert hij sinds 1994 het doorgeschoten ervaringsgerichte tij te keren. Bol laat zich daarbij inspireren door de puriteinen, die een belangrijke rol speelden tijdens de grote opwekkingen in Engeland en Noord-Amerika in de zeventiende en achttiende eeuw. Puriteinen leggen grote nadruk op een persoonlijke relatie met God en Christus en op levensheiliging.

Een fragment uit het gedeelte over Jonathan Edwards:

"Een echte bekering tot God heeft volgens Edwards twee kenmerken. Ten eerste raak je onder de indruk van de schoonheid, lieflijkheid en morele volmaaktheid van God. Het gaat dus eerst om God zelf, niet om wat jij aan God hebt. Edwards was zijn hele leven verliefd op God.

Het tweede kenmerk van de bekering is de vrucht daarvan in je leven. De liefde voor God zal zijn sporen nalaten in naastenliefde, zegt Edwards. Ervaring is absoluut geen vrucht. De echte puriteinen gingen zwaar voor levensheiliging, ze deden geen water bij de wijn. Heiliging ging bij hen verder dan niet roken. Het ging om hun levenshouding, dat je bijvoorbeeld niet vastzit aan geld en bezit."

Over de huidige nadruk op het gevoel:

"Was pakweg twintig jaar geleden onder christenen de hamvraag of iets ’waar was’", signaleert Bol, "nu lijkt geleidelijk aan de vraag of iets ’goed voelt’ nogal eens het zwaarst te gaan wegen. Preken moeten kort en niet te moeilijk zijn en doorspekt zijn met anekdotes. Ik zie dat de kerkdienst op zondagochtend voor veel evangelischen – voor de een natuurlijk meer dan voor de ander – functioneert als een soort spirituele vluchtheuvel. Even weg van al het wereldleed dat best eng is. Even een positieve kick krijgen. Het is een probleem van onze tijd. Je ziet in onze hele cultuur dat het steeds meer draait om entertainment."

Stuitende illustratie daarvan vindt Bol het evangelische Opwekkingslied 586 met de tekst ’De Schepping juicht’. "Als ík kijk naar het wereldnieuws, naar wat Al Gore aankaart over het klimaat of naar de ongelooflijke tragiek in Darfur, hoe kun je dan zingen over een juichende schepping? In de Bijbel beschrijft Paulus juist het tegenovergestelde: een schepping die zucht en in barensnood is. Als ik mensen daar na de dienst op aanspreek, zeggen ze dat ik daar niet al te moeilijk over moet doen of dat het profetisch is bedoeld."

Bols kritiek is niet nieuw. In 1994 verscheen ’The scandal of the evangelical mind’ van Mark Noll in de Verenigde Staten dat insloeg als een bom. Neem alleen al de eerste zin in Noll’s inleiding: ’De schande van het evangelische denken is dat er niet zoiets bestaat als een evangelisch denken’. Ook Noll ageerde tegen de intellectuele oppervlakkigheid en belevingsgerichtheid onder veel evangelicalen.

Helaas is de belevingcultuur sindsdien nog verder toegenomen, vindt Bol.

(...) Je loopt daarmee twee gevaren, ziet Bol. "Het eerste gevaar is een versimpeling van het christelijk geloof dat in het geheel niet simpel is. Neem alleen al het gegeven dat de Bijbel dan weer spreekt van uitverkiezing dan weer zegt dat God wil dat alle mensen gered worden. Dat is complex. Als je nalaat daarover te prediken, loop je het serieuze risico om een karikatuur van het geloof te schetsen. Een karikatuur die zo waterig en dun wordt, dat het niets meer voorstelt. Het gevaar is dat je aan het eind van de rit een God hebt geschapen naar jouw beeld, die gelijk is aan een knuffelgod die poezelig en knus is, die altijd voor je zorgt en je altijd vergeeft. Een soort kosmisch maatschappelijk werker die ervoor zorgt dat alles uiteindelijk goed komt met alles en iedereen. Maar God is heilig. De zin uit een Opwekkingslied 581: ’Heer, ik mag u omarmen’, is gewoon te naïef voor woorden.

Het gaat bij de evangelischen zelden over de toorn van God. Ook een gevolg van de aversie tegen de doempreken in sommige traditionele kerken. Bij de puriteinen gaat het om de balans, om geloven met geest, ziel, lichaam én verstand. Veel puriteinen studeerden in Cambridge. Het waren geen dorre theologen, maar authentieke, spirituele denkers die het denken van hun tijd beheersten. Dan wordt theologie echt een dienst aan God.

Tweede gevaar is dat je zo op het individu gericht bent, dat je als kerk maatschappelijk buiten spel komt te staan. Evangelische kerken bestaan grotendeels uit witte, autochtone, vaak jonge gezinnen. Ze richten zich niet zo op andere groepen in de maatschappij. Veel evangelischen vinden dat moslims steeds meer ruimte opeisen in deze maatschappij, dat veel moslims de hele wereld onder het gezag van Allah willen krijgen. Als je dat vindt, dan vergroot je toch de kennis over de islam onder je gemeenteleden en ontwikkel je een missionair programma om moslims met het evangelie te bereiken? Ik zou daar voorstander van zijn. Maar dat is natuurlijk lastig, ze weten weinig van de islam en kennen de verhalen van tot het christendom bekeerde moslims die bedreigd worden door hun familie."

(...)

De puriteinen hebben de juiste betekenis van beleving wél begrepen, vindt Bol. "Zij waren holistische gelovigen. Geloven had voor hen te maken met hun persoonlijke relatie met God, de kerk en hun plaats in de maatschappij. Dat was één geheel. Het begint bij het persoonlijke geloof, de toewijding en bekering, daarna verlang je ernaar er te zijn voor de naaste." (...)

zaterdag 24 november 2007

Download de lezing: Paulus, man van gebed

De lezing van afgelopen vrijdag door Jos Vanlede over "Paulus, man van gebed", staat online. Net als de vorige 2 lezingen door Dato Steenhuis (over Mozes en Daniël) vind je ze terug via www.dropboks.com.

Nog eens de werkwijze:
Klik om te beginnen hier.
Log in met mijn hotmailadres (janleplae in 1 woord, gevolgd door apenstaartje @, nog eens gevolgd door hotmail.com )
Paswoord: mvgebed

Meteen opent er automatisch een nieuw venster, waar je 2 mapjes ziet. Gewoon dubbelklikken op de gewenste map en je krijgt de files van de lezing(en) te zien. Om ze te downloaden moet je met de rechtermuisknop op de gewenste lezingnaam klikken, en kiezen voor "download". (Gelieve zeker NIET voor "delete" of "rename" te kiezen, en ook geen andere files toe te voegen of eventueel weg te nemen.)

Klik "download" en je krijgt een nieuw venster. Kies voor "opslaan" en vervolgens kies je in het nieuwe venster ook de locatie op je pc. Het kan een tijdje duren om een lezing te downloaden; de site is niet supersnel en sommige bestanden zijn meer dan 15 Mb. Wil me aub verwittigen in geval van problemen.

Van de lezing van Jos hebben we ook een lichtere file kunnen voorzien, met heel weinig kwaliteitsverlies. Je merkt het wel als je er heen surft.

Je mag deze lezingen vanzelfsprekend vrij op cd branden en verder verspreiden.

Hart voor jongeren

Vandaag in het ND een verslag van een symposium 'Hart voor jongeren', georganiseerd door de Christelijke Hogeschool Ede en de Evangelische Hogeschool.

'Als kerken jongeren willen bereiken, moeten zij dat niet doen door klakkeloos de vormen van de heersende cultuur over te nemen, maar door een baken van rust, structuur en zekerheid te zijn in een jachtige wereld.

Uit de verschillende toespraken bleek dat de verwarring groot is: jongeren groeien op in een cultuur die verwacht dat ze zich zoveel mogelijk ontplooien, maar die anderzijds voorschrijft dat ze toch ook vooral uniek en individualistisch moeten zijn. En kerken zoeken op hun beurt in verwarring naar manieren om met deze ontwikkelingen om te gaan.

Volgens onderwijskundige De Kock (verbonden aan De Driestar in Gouda en de Evangelische Hogeschool in Amersfoort) zullen christenen - "ouders én jongeren" - in elk geval moeten leren "integraal christen" te zijn. "Je christelijke geloof is niet een uiting van een stukje van je identiteit, maar moet het diepste wezen van wie je bent stempelen. De kerk als gemeenschap dient daarbij als een oefenplaats die je identiteit buiten de kerkmuren vulling geeft. De kerk als een leerrijke omgeving dus, met voorbeeldfiguren die model kunnen staan voor hoe dat christenleven eruit kan zien."

Volgens De Kock hebben kerken tegenwoordig te sterk de neiging hun heil te zoeken in nieuwe structuren en initiatieven, als zij jongeren willen bereiken. "We moeten van alles gaan doen, organiseren, commissies vormen en activiteiten ontplooien. Daar word ik moe van."

Christelijke betrokkenheid is volgens hem echter in de eerste plaats: bewogenheid met de ander. "Daarvoor is niet in de eerste plaats een activiteit nodig, maar een houding, niet een nieuwe structuur, maar ontmoeting. Loop gewoon een eindje met jongeren op, en deel je hart met hen."

Dat is volgens De Kock een opdracht voor elke christen. "En daarom: laat de kerk een lokale gemeenschap zijn waarin ontmoetingen tussen alle generaties kunnen plaatsvinden, om zo met elkaar te leren geloven."

Ook drs. Johan van Vugt, docent aan de Christelijke Hogeschool Ede en aan de Evangelische Hogeschool, ziet het niet als oplossing dat kerken de trends van de wereld gaan volgen. "Jongeren krijgen in de wereld mee dat ze, ook wat betreft hun religie, vrijuit moeten hoppen en shoppen. Wat is de uitdaging voor de kerk om deze jongeren iets te bieden? In deze tijden van verwarring moeten kerken jongeren rust, structuur en zekerheid bieden."

Corjan Matsinger, trainer bij Youth for Christ, pleitte er juist voor om jongeren in de kerk de ruimte te geven te experimenteren, en hen zelf nieuwe initiatieven te laten ontplooien. "Jongerenparticipatie is een van de belangrijkste middelen om als kerk jongeren te bereiken."

Van Vugt gaf toe net als De Kock met gemengde gevoelens te kijken naar "allerlei initiatieven die kerken ondernemen om jongeren te bereiken". "Hoe ver moet je gaan in het aantrekkelijk maken van het evangelie voor de mens? Verliezen wij niet uit het oog dat de boodschap van het evangelie per definitie haaks staat op de boodschap van deze wereld?"'

Snoopy krijgt gebedsverhoring

Wie het woord predikt heeft gebed nodig

"En bidt daarbij met aanhoudend bidden en smeken bij elke gelegenheid in de Geest, daartoe wakende met alle volharding en smeking voor alle heiligen; ook voor mij, dat mij bij het openen van mijn mond het woord geschonken worde, om vrijmoedig het geheimenis van het evangelie bekend te maken (...)" Ef.6:18-19

"(...) en bidt tevens voor ons, dat God een deur voor ons woord opene, om te spreken van het geheimenis van Christus, ter wille waarvan ik ook gevangen zit. Dan zal ik het zó in het licht stellen, als ik het behoor te spreken." Kol.4:3-4

"Voorts, broeders, bidt voor ons, dat het woord des Heren snelle voortgang hebbe en verheerlijkt worde, evenals bij u (...)" 2Thess.3:1
Je kunt bovenstaand feit bevestigen, instemmend knikken, erover praten, het gewoon al weten ... Maar wie brengt het in de praktijk? Vandaag nog? Of waarom niet: nu meteen even?

(Credits gaan naar deze blog.)

donderdag 22 november 2007

Verlost uit de psychiatrie: getuigenisavond

Na een traumatische jeugd en een jarenlange lijdensweg als psychiatrisch patiënte vond Christelle S. ongeveer 20 jaar geleden, na wanhopig gebeden te hebben tot de voor haar nog onbekende God, de liefde van Christus. Daarop verliet ze de kliniek en de ommekeer in haar leven was nauwelijks te beschrijven. Een onmenselijk juk dat op haar leven drukte werd verbroken en een nieuw leven brak aan.

Haar getuigenis destijds in het openbaar en tot driemaal toe op de televisie (EO) maakte naar verluidt diepe indruk. Op 8 december (om 19.30 u.) doet ze nogmaals haar verhaal in Evangelische Gemeente De Rots, Vierweegsestraat 54 in Wondelgem.

De organisatoren kondigen aan dat het een avond wordt “voor mensen die hunkeren naar innerlijke genezing. Die nood hebben aan een evenwichtig getuigenis over benauwdheid en uitredding, over strijd en overwinning, over troost en volharding, over standvastige keuzes en overvloedige vruchten ... met Gods eindeloze liefde als steeds terugkerend refrein.

Christelle zal getuigen van het wonder hoe Christus haar stap voor stap vrijmaakte van duistere banden en hoe Hij haar, ook doorheen mensen en bijzondere gebeurtenissen, verwerking en genezing bracht. Beproevingen zijn haar niet gespaard gebleven, toch heeft God haar nooit teleurgesteld of in de steek gelaten. Haar herstel en bevrijding brachten een stabiel en zelfstandig leven en vanuit haar genezing werd ze anderen tot steun."

Christelle is ondertussen lid van een evangelische gemeenschap in Brakel en ze wil haar verhaal over Gods uitredding en zijn duurzame genezing niet voor zichzelf houden.

Voor meer info of een audio-cd van het getuigenis en de daaropvolgende vragenbeantwoording door een panel, kun je mailen naar bruno3@gmail.com

Geheime gelovigen en ware overgave

Anne van der Bijl (79) heeft een nieuw boek uit meldt het ND: Secret Believers (geheime, verborgen gelovigen). Van der Bijl smokkelde jarenlang bijbels naar de Sovjet-Unie en stond daarmee aan de wieg van “Open Doors”. Later verlegde hij zijn werkterrein naar het Midden-Oosten met evangelisatieactiviteiten naar moslims. Met Al Janssen (VS) schreef hij (onder zijn internationale naam Brother Andrew) nu een boek over moslims die in het Midden-Oosten tot geloof in Jezus Christus kwamen.

De verhalen in het boek zijn geromantiseerd en de hoofdpersonages kregen schuilnamen, maar de schrijvers benadrukken dat ze zich baseren op waar gebeurde feiten. Het ND haalt bijvoorbeeld Nazim aan, een oudere man uit Afghanistan die tot geloof kwam en die Van der Bijl in 2002 doopte, tijdens een huiskerkviering vlakbij Tora Bora, een van de beruchte schuilplaatsen van de Taliban. Later hoorde hij hoe het met Nazim was afgelopen. Hij was teruggekeerd naar zijn dorp en had de plaatselijke kinderen leren lezen en schrijven met behulp van teksten uit het Nieuwe Testament.

“Op een morgen kwam de plaatselijke moellah, een aanhanger van de Taliban, Nazims huis binnenstormen met een paar van zijn volgelingen van de plaatselijke moskee. Ze sloegen Nazim volledig in elkaar en riepen: 'waarom leer je onze kinderen over het Nieuwe Testament, en niet uit de Koran? De Koran is alles wat ze nodig hebben!'."

In kritieke toestand lieten ze de oude man achter. Die vroeg zijn vrouw en kinderen om zo snel mogelijk alle familie en vrienden uit het dorp, en ook al zijn leerlingen bijeen te roepen. “Binnen een paar minuten stonden er zo'n 25 mensen in zijn huiskamer", beschrijft Van der Bijl. “Ondanks de pijn van zijn verwondingen, kreeg hij de kracht om hen toe te spreken. 'Ik wil jullie iets belangrijks vertellen', ze hij, en vertelde over zijn reis in het geloof, die hem naar het geloof in Jezus Christus leidde. Hij sloot af door voor te lezen uit het evangelie, en zei: 'Doordat Jezus zijn leven voor ons gaf, heeft hij ons bevrijd van de vloek van de zonde en brengt hij ons bij God'. Nadat Nazim zijn toehoorders had opgeroepen ook Jezus te gaan volgen, viel hij op de grond en stierf.''

Van der Bijl vertelt dit soort verhalen niet zomaar. Zijn boek mondt uit in een oproep, waarin hij zich direct tot de lezer richt. “Verandert dit verhaal het beeld dat jij hebt van moslims?", vraagt hij. “Als je de beelden ziet van grote demonstrerende menigten van moslims, ben je dan bang voor ze, of zie je ze als een zendingsveld?"

Hij verwijst naar Matteüs 5, waar Jezus zijn volgelingen opdraagt hun vijanden lief te hebben, en zelfs een extra mijl mee te lopen als iemand - een Romeinse soldaat - hen zou dwingen zijn bepakking een mijl lang te dragen. “Die eerste mijl was verplicht. Soldaten mochten mensen daartoe dwingen, dat stond zo in de wet. Maar die tweede mijl was vrijwillig. Die bood een gelegenheid om die soldaat te vertellen over Jezus", aldus Van der Bijl. Christenen kunnen daar een les uit trekken, vindt hij. "Wij lopen de eerste mijl al, door Jezus te volgen. Ik stel voor dat we ook de tweede mijl gaan lopen, door ons geloof te delen met moslims."

(...) Zolang christenen de woorden van Jezus niet meer in praktijk brengen, zal evangelieverkondiging onder moslims niets opleveren, schat Van der Bijl in. “Veel mensen in de kerken zullen, als ze dit horen, zeggen dat er een opwekking nodig is. Ik ben bang dat dat niet de oplossing van het probleem is. Opwekkingen vullen slechts de kerkbanken. Er is iets veel krachtigers nodig: een culturele reformatie onder christenen: ware overgave van onze levens aan Jezus, betekent dat we onze levensstijl aan Hem aanpassen."

De evangelist stelt dat er veel moet veranderen in de westerse kerk. “We hebben alleen kans om iets te doen aan de schijnbaar onstuitbare groei van de islam, als miljoenen mensen door hun levensstijl de liefde van Christus gaan uitstralen.”

“Secret Believers” wordt ook in het Nederlands vertaald en zal volgens Open Doors volgend najaar tijdens de Open Doors-dag worden voorgesteld. Het boek is onder meer via Amazon al verkrijgbaar in het Engels.

2 voeten op aarde en blik op de hemel


Een rijke plantage-eigenaar nodigde John Wesley uit bij hem thuis. De twee reden de hele dag te paard en zagen dan nog maar een fractie van al de eigendommen van de man. Op het einde van de dag vroeg de plantage-eigenaar trots: 'Wel, meneer Wesley, wat denkt u ervan?'. Na een ogenblik stilte antwoordde Wesley: 'Ik denk dat het u heel veel moeite zal kosten om dit allemaal achter te laten.'

...

Misschien heb je het ook nog gehoord: 'hij is zo hemelsgezind dat hij van geen nut meer is op aarde'. Toch roept de Schrift ons op om onze gedachten op de hemel te zetten. "Als u nu met Christus opgewekt bent, zoekt dan de dingen die boven zijn, waar Christus is, gezeten aan Gods rechterhand. Bedenkt de dingen die boven zijn, niet die op de aarde zijn." (Kol.3:1-2)

Zijn we op de goede manier hemels gezind, dan zullen we het meest betekenen voor de hemel én de aarde. Maar wanneer we te aards gezind zijn, dan zullen we niets betekenen voor de hemel noch voor de aarde. C.S. Lewis schreef:
'Lees je de geschiedenis dan ontdek je dat de christenen die het meest deden voor de huidige wereld net die waren die het meest nadachten over de komende. De apostelen zelf, die de bekering van het Romeins Rijk in gang zetten, de groten die de Middeleeuwen gestalte gaven, de Engelse evangelicals die de slavenarbeid wisten te bannen, allen drukten hun stempel op aarde, precies omdat hun gedachten op de Hemel afgestemd waren. Het is sinds christenen grotendeels hebben nagelaten om na te denken over de andere wereld dat zij zo inneffectief geworden zijn in deze wereld.'"
(gebaseerd op een stukje uit 'Money, Possessions & Eternity' van Randy Alcorn)

woensdag 21 november 2007

God houdt van smerige zondaars

Op Desiringgod beantwoordt John Piper de vraag of God een zondaar als ik kan liefhebben.

"Lees je Psalm 107, dan merk je dat die handelt over God die mensen uit problemen redt. Je merkt ook dat een aantal van hen in problemen zit door eigen zonde, door eigen schuld. Toch komt God tot hen als ze tot Hem roepen, en Hij redt hen altijd weer.

Als je dus je leven kapot hielp met drugs, abortus, een zondige echtscheiding, meerdere huwelijken, overspelige seks, leugen of fraude, dan zie je in deze Psalm dat die dingen je niet uitsluiten van Gods redding. De mensen in de Psalm werkten zichzelf in de problemen - eerder dan dat iemand anders hun last bezorgde - Toch hoort God hun roep om hulp en redt Hij hen.

En ga je naar het kruis, dan zie je hoe dit soort genade mogelijk wordt. Het feit dat Jezus stierf in onze plaats, bedekte al onze zonde, nam al onze schuld, deed onze veroordeling weg en voorzag ons van een volkomenheid en gerechtigheid die we zelf nooit konden bewerken - Op die grond kan iedereen die op Hem zijn vertrouwen stelt op dezelfde genade een beroep doen als in Psalm 107. Door het kruis kunnen we weten dat je eigen huidige situatie Gods zegen, zorg en liefde niet uitsluit.

Geeft God echt om wie zijn eigen leven heeft verknoeid? Als je dan tot Hem roept, dan komt Hij met zijn zorg. Want dit is wat Christus voor ons kocht toen Hij stierf."

Huub Stevens kampioen voor zijn vrouw

De Nederlandse trainer van de Duitse ploeg Hamburg SV, Huub Stevens, verhuist volgende zomer naar PSV Eindhoven. Geld gaf volgens de media niet de doorslag. Liefde wel.
Zelfs de Duitse media hebben er respect voor. "Het is een keuze voor de liefde", titelt sensatiekrant Bild. En: "Hij gaat niet voor het geld, maar voor de gezondheid van zijn vrouw".

De coach legt zelf uit: "HSV heeft echt alles gedaan om mij te houden. Maar ik wil meer tijd spenderen met mijn gezin. (...) Nu zit ik vijf uur rijden van mijn familie vandaan, straks nog maar 10 minuten. De ziekte van mijn vrouw is de voornaamste reden waarom ik terugkeer."

De vrouw van Stevens lijdt al jaren aan een slepende darmziekte. In maart moest ze nog met spoed onder het mes en werd ze zelfs een tijd in een kunstmatige coma gehouden. Toen ze destijds weer naar huis mocht, reageerde haar man over de opluchting die hij beleefde: "Alsof het mijn verjaardag en Kerstmis samen is. Je kan niet geloven hoe gelukkig ik ben dat Toos weer naar Eindhoven kan."

dinsdag 20 november 2007

Haal maar uit de collecte

In zijn boek "Money, Possessions & Eternity" beschrijft Randy Alcorn dat sommige kerken of gemeentes "omgekeerde collectes" houden, als een praktische les in rentmeesterschap.

"... een schaal gaat rond en iedereen neemt er 5 of 10 dollar uit. Je krijgt die som van de kerk, en dan is het je taak om God te vragen je te leiden en je te helpen om iets te kiezen waarin je geestelijk kunt investeren.

Iemand gebruikte de som om een maaltijd te kopen voor een zwerver en ondertussen met hem te praten over Christus. Iemand anders kocht een boek om aan een buur te geven die bemoediging nodig had. Nog iemand anders kocht een boeketje bloemen en nam ze mee naar iemand die aan huis gekluisterd zat. Een ander gebruikte het voor een duur telefoongesprek om een verloren gegane vriendschap na tientallen jaren opnieuw aan te halen. Verschillenden legden hun som bijeen voor een vrouw die medicijnen en rijst nodig had.

Het prachtige van deze oefening is dat het echt naar het hart van rentmeesterschap drijft. De waarheid is dat we eigenlijk niet gewoon op een bepaalde zondag 5 of 10 dollar (of euro) krijgen van de kerk. Het is dat al het geld dat we bezitten aan God toebehoort. Hij vertrouwt het ons elke dag, week, maand en jaar van ons leven toe. Hij wil dat we bidden en hem vragen om ons te leiden hoe we het best in de eeuwigheid kunnen investeren, zowel in het groot als het klein.

(...) Wanneer ik inzie dat ik een rentmeester ben en geen eigenaar, verandert mijn perspectief compleet. Plots vraag ik niet meer 'Hoeveel van mijn geld moet ik - uit de goedheid van mijn hart - aan God geven?' Eerder vraag ik 'Aangezien al mijn geld U toebehoort, Heer, hoe wilt U dat ik Uw geld vandaag besteed?'"

maandag 19 november 2007

Pijn is onvermijdelijk

'Pijn is onvermijdelijk, maar ellende is je eigen keus.'

Barbara Johnson
Het citaat komt uit Johnsons boek "Zet een geranium op je hoed en wees blij". Aan pijn ontkom je niet, maar maak er geen drama van. Je beslist zelf: óf je plukt de bloemen, óf het onkruid.

Vrijdag lezing: Paulus, man van gebed


In de reeks "M/V van gebed" spreekt Jos Vanlede uit Nieuwpoort komende vrijdag (23 nov.) om 19.30 u. in CC de Steiger in Menen over Paulus. Iedereen welkom. Eerder gaf ook Dato Steenhuis al 2 lezingen. De mp3's van deze lezingen kunnen nog altijd gedownload worden. Daarvoor zoek je bij de oudere berichten.

Met open ogen de immoraliteit binnen

Op de site van Randy Alcorn (Eternal Perspective Ministries) staat altijd een "Quote of the Week". Deze week een citaat uit "The Sexual Temptation Booklet":

"We vallen niet in immoraliteit. We stappen erin. Ja, soms lopen we er met open ogen in. We moeten ons van het begin af realiseren dat immoraliteit een keuze is. Het is niet iets dat je overkomt. Het is iets dat je doet gebeuren."

Van Maarten Luther schijnt de uitspraak "Je kunt er niets aan doen als er een vogel boven je hoofd vliegt, maar wel als hij in je haar een nest bouwt".

J.C. Ryle schreef: "We may be very sure that men fall in private long before they fall in public. They are backsliders on their knees long before they backslide openly in the eyes of the world."
Het komt erop neer dat zonde begint in de private sfeer, voor je ook faalt in de publieke sfeer. Het begint bij verminderd gebed, lang voor iedereen je terug ziet afglijden.

zaterdag 17 november 2007

Bespiegelingen bij een zesvoudige doop

Vorige week zondag werden 6 mensen uit de gemeente gedoopt. Hieronder de boodschap die ik op die bijzondere gelegenheid mocht doorgeven.

In onze maatschappij leven vandaag heel wat voorstellingen over God. De een al onaantrekkelijker dan de andere.

Aan één ervan moest ik afgelopen vrijdag denken. Op de begrafenisplechtigheid van André werd een lied van Flanders Gospel Choir gespeeld. Een van de koorleden zei me achteraf: “Ik kan niet naar die song luisteren, want ik hoor altijd al de fouten”.
Dat is hoe veel mensen over God denken. Dat Hij geen enkel ogenblik relaxed naar mensen kan kijken, omdat Hij – die te rein van ogen is om de zonde te kunnen aanschouwen – voortdurend fouten ziet, pijn, ellende, haat, onverschilligheid, materialisme. Het is de God van de prent: “hier vloekt men niet, want God ziet u”.

Een andere voorstelling van God, is die van de God die weliswaar alle zonde ziet, maar eens over zijn witte baard wrijft, en begrijpend glimlacht. Het leunt wel aan bij wat ik u wil voorlezen uit de Bijbel:

Rom6:1-8
1 Betekent dit nu dat we moeten blijven zondigen om de genade te laten toenemen? 2 Dat in geen geval. Hoe zouden wij, die dood zijn voor de zonde, nog in zonde kunnen leven? 3 Weet u niet dat wij die gedoopt zijn in Christus Jezus, zijn gedoopt in zijn dood? 4 We zijn door de doop in zijn dood met hem begraven om, zoals Christus door de macht van de Vader uit de dood is opgewekt, een nieuw leven te leiden. 5 Als wij delen in zijn dood, zullen wij ook delen in zijn opstanding. 6 Immers, we weten dat ons oude bestaan met hem gekruisigd is omdat er een einde moest komen aan ons zondige leven: we mochten niet langer slaven van de zonde zijn. 7 Wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde. 8 Wanneer wij met Christus zijn gestorven, geloven we dat we ook met hem zullen leven (...)

Hier is in het 1e vers al sprake van een God die voortdurend zomaar genadig kan zijn over mensen. Hoe meer wij zondigen, hoe meer genade God dan zou kunnen betonen. Zondig dus maar raak? Neen, zegt Paulus: dit in geen geval!

Geen van beide Godsbeelden stemt echt overeen met de God die deze mensen hebben leren kennen. Ja, zij hebben Hem leren kennen als de God die alles ziet. Maar tegelijk hebben zij Hem ontmoet als een God die niet zomaar glimlacht over de zonde, maar al die fouten die wij voortdurend maken, ook moet bestraffen.

Daarom is er in dit Bijbelgedeelte sprake van de ultieme straf: de dood. Christus is voor ons gestraft geweest. Hij ging in de dood, Hij ging in het graf. God heeft vrede gemaakt door het bloed van Christus, en heeft op die manier mensen opnieuw met Zichzelf verzoend. Dit laatste mag blijken uit de opstanding van Christus.

Wat zij dus door deze doop duidelijk maken, is dat zij weliswaar God kennen als almachtig God die o zo hoog verheven en heilig en rein is, maar tegelijk dat God in een oplossing voorzien heeft:
Gods Zoon, Jezus Christus heeft de straf die zij verdienden, en die uiteindelijk ook elk mens verdient, op zich genomen. God toornt niet meer, Gods oordeel, Gods straf is uitgevoerd.
De straf is op iemand anders neergekomen. De dood, de ultieme straf op de zonde, is op Christus uitgestort. Christus is in het graf geweest, is gedood geweest - en leeft. Hij is als overwinnaar uit de dood verrezen, want Hij was de zondeloze, de onschuldige.

Daarom is het belangrijk te weten dat deze mensen geen religieuze mensen zijn, die hier trots staan pronken met hun eigen godsdienstigheid. Geen van deze 6 personen beweert d.m.v. deze doop om een beter mens te zijn dan gelijk wie, of een meer godsdienstig mens dan gelijk welk ander mens. Zij erkennen echter dat zij een Redder nodig hebben.

Ze gaan zo meteen in het bad. Zij gaan op die manier duidelijk maken dat zij hun oude leven veroordelen, als alleen waard om gestraft te worden. Zo gaat hun oude leven in de dood en schuilen ze onder de paraplu van Jezus’ dood. Zij erkennen dat toen Christus in de dood was, dat zij daar moesten zijn. De straf is uitgevoerd voor hen.
Dit uiterlijke teken is dus allerminst een daad van hoogmoed, maar een daad van erkennen dat je schuldig bent, en dat alleen Christus uitkomst brengt.
Zij erkennen dat Christus in de dood moést gaan, in het graf. Zo zullen zij ook in het water gaan, als een symbool.

Dit is niet een godsdienstig ritueel, zomaar een teken. Het is een uiterlijk maken van wat er diep in hun hart heeft plaatsgevonden. Dat daar liefde gegroeid is voor die o zo grote genade van God, in Christus Jezus. Het is een tonen dat in hun hart liefde gegroeid is voor Jezus.

Nu zijn er veel manieren om liefde uit te drukken. Je kunt in grote letters met krijt het woord “Liefde” op een bord schrijven. Dan maak je ook iets zichtbaar van liefde. Maar dat is niet wat de doop is. Je kunt ook met je geliefde op een romantisch strand gaan zitten en daar op een onverwacht moment een ring uit je zak halen en haar duidelijk maken dat je je leven voor hem of haar wilt inzetten. Dit soort veruiterlijking van liefde leunt veel dichter aan bij de doop.

Je kunt wat in hun hart heeft plaatsgevonden, uiteindelijk vergelijken met het huwelijk. De ring van het huwelijk is de doop. Is het de ring die mensen met elkaar verbindt? Uiteindelijk niet. Het is op de keper beschouwd zelfs niet het trouwboekje. De ring maakt aan de buitenkant duidelijk – net als het trouwboekje – dat er aan de binnenkant, tussen 2 harten, een bijzondere band bestaat. Het is meer dan een gevoel, het is uiteindelijk een belofte om met elkaar verder te gaan, een onverbrekelijk verbond.

Dit is wat de doop aan de buitenkant duidelijk maakt: dat er aan de binnenkant, tussen het hart van een almachtig God en een klein, feilbaar mens, een bijzondere liefdeband bestaat, die in eeuwigheid niet zal verbroken worden. En in die liefde mogen ze een nieuw leven leiden. Niet langer als slaven van de zonde, zoals vers 6 zegt, maar als “rechtens vrij van de zonde” (vers 7).

Zo mogen zij in het vervolg hun leven verder leven: in vertrouwen op een liefdevolle, almachtige God, die zij met hun hele hart, hun hele ziel, kracht en verstand willen dienen, als zijn volgelingen, als zijn discipelen. Totdat Hij komt, of totdat zij met Hem zullen verenigd zijn.

(Boodschap doopdienst 11 nov. 2007)

Danneels ziet seizoenchristenen

In het Nieuwsblad vandaag een interview met kardinaal Godfried Danneels. Een paar passages:

...

Is de jeugd nog geïnteresseerd in de kerk?
'De jeugd is een onbeschreven blad. Wie er het eerst zijn tekst op schrijft, krijgt zijn boodschap gezegd. De jongeren van tegenwoordig hebben geen complexen meer. Ze zijn veel meer onbevangen dan de vorige generaties. Kijk naar het succes van de Wereldjongerendagen. Daaruit blijkt duidelijk dat zij ten volle gaan voor hun geloof en hun ideeën daarover.'

Wat zijn de grote uitdagingen voor de kerk vandaag?
'Onze wereld is eigenlijk religieus. De mens zoekt op dat vlak naar zaken en verklaringen. Het probleem van de Kerk is om die dingen christelijk te maken. Je mag dan wel overtuigd zijn dat er iets is, dat maakt je daarom nog geen christen. Het blijft een grote opgave om die religieuze honger om te zetten in een christelijke honger. Er bestaan nog altijd verzetshaarden tegen alles wat Kerk is. Die zullen er altijd wel zijn, maar grotere problemen vormen de onwetendheid en de onverschilligheid. Men vervolgt ons niet meer, men vergeet ons eerder. Een ander probleem is dat de godsdienst zich meer en meer afspeelt in de private levenssfeer en veel minder in het publieke leven.'

Is dat niet de grote oorzaak van de leegloop in de kerken?
'Er zijn veel redenen, maar één van de voornaamste is dat het leven er niet rustiger op geworden is. De zondag is geen rustdag meer, maar een dag van de jacht geworden, van weggaan. Er is veel veranderd in de levensomstandigheden van de mensen. Ik zou durven beweren dat de mensen seizoenchristenen zijn geworden: Kerstmis, Pasen en Allerheiligen spelen nog een grote rol. Een andere vaststelling is dat men naar de kerk gaat als het over onszelf gaat: geboorte, plechtige communie, huwelijk en begrafenis. Men gaat niet vlug meer 'zomaar' naar de kerk, het is eerder gepersonaliseerd.'

...

Waar ligt de grens tussen humor en religie?
'Het doet me pijn als men echt denigrerend doet over het geloof, vooral dan over de Eucharistie of de figuur van Jezus. Dat filmpje waarin Christus wordt voorgesteld als een hippie vond ik erover. Ook humor heeft zijn grenzen. Maar je moet niet op alle slakken zout leggen, nietwaar.'

vrijdag 16 november 2007

Gelovigen sterven (als) door een kus van God


Over de dood van Mozes geeft de Bijbel het volgende aan ons door: "Toen stierf Mozes, de knecht des Heren, aldaar in het land Moab, volgens des Heren woord." (Deut. 34:5). (...) In plaats van "volgens des Heren woord" geeft de Statenvertaling "naar des Heren mond". De Statenvertaling heeft het Hebreeuws letterlijk vertaald. (...) Wat wordt in deze teksten bedoeld met "de mond des Heren"? De rabbijnen hebben deze woorden altijd letterlijk uitgelegd. Zij zeiden, dat Mozes en Aäron stierven, omdat God hen met Zijn mond had aangeraakt.

Wat betekent dat? Dat betekent, zo zeggen de rabbijnen, dat Mozes en Aäron een kus van God gekregen hebben en daarna stierven. Als je hierover nadenkt, wat is het dan een onvoorstelbaar mooie gedachte, dat een gelovige sterft, omdat God hem een kus geeft. Zoals God dichtbij Adam kwam toen Adam werd geschapen en God hem de levensadem in zijn neus blies, zo komt God bij de gelovige aan het eind van zijn leven, bij het sterven. God komt dan nog een keer heel dicht bij je en raakt jou met Zijn heilige lippen aan en geeft je een kus. Is sterven dan nog moeilijk, of beangstigend? Nee toch. Als gelovigen sterven, komen de engelen hen halen.


(Door ds. H.G. Koekkoek, je vindt hier het hele artikel - De foto komt van de Daily Mail en toont een tweeling als foetus)

De Nobelprijs was Alfreds herkansing

Alfred Nobel (1833-1896) is de Zweedse chemicus die het dynamiet en andere krachtige explosieven uitvond. Hij kreeg een kans om zijn leven te herbekijken toen zijn broer overleed.

Voor de duidelijkheid: ja, we hebben het over de Nobel van de Nobelprijs en dus ook van de Clouseau-song. Toen Alfreds broer Ludwig overleed plaatste een slecht geïnformeerde Franse krant per vergissing een bericht gewijd aan de dood van Alfred zelf. Hij werd erin beschreven als iemand die rijk werd door andere mensen in staat te stellen elkaar vlotter te vermoorden dan ooit tevoren.

Geschokt door die analyse besloot Nobel zijn fortuin nobeler te gebruiken, en er belangrijke verwezenlijkingen voor de mensheid mee te belonen. Hij investeerde 9 miljoen dollar om op die manier zijn rol in de geschiedenis te herschrijven. Onder meer met de Nobelprijs voor de vrede.

Nobel kreeg dus een bijzondere kans om de afrekening van zijn leven nog voor zijn sterven in te kijken. Plaats je in zijn schoenen. Lees je eigen overlijdensbericht in de krant. Niet alsof het geschreven werd door een ongeïnformeerde of misleide journalist, maar door een engel die je hele leven overziet vanuit de hemel. Bekijk het goed, en gebruik de rest van je leven om je in memoriam een betere inhoud te geven.

Maarten Luther zei dat er maar twee dagen op zijn kalender stonden: "vandaag" en "die Dag". Mogen we elk aspect van ons leven bekijken in het licht van die dag.

(naar Randy Alcorn in "Money, Possessions & Eternity")

donderdag 15 november 2007

Zijn de tienden wel christelijk?

Don Carson verduidelijkt (op www.desiringgod.org/blog). Het antwoord uit het Nieuwe Testament kan sommigen verrassen.

‘De enige passage in het Nieuwe Testament die expliciet het geven van de tienden bekrachtigt doet dit op een wat dubbelzinnige manier: “Wee jullie, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars, jullie geven tienden van munt, dille en komijn, maar veronachtzamen wat in de wet zwaarder weegt: recht, barmhartigheid en trouw, terwijl men het een zou moeten doen zonder het andere te laten”(Mt23:23).'

Als het geven van de tienden dus geen specifiek Nieuw Testamentische nadruk krijgt, hoe moet een christen dan denken over geven in het algemeen?

‘De meest treffende passage in het Nieuwe Testament over het geven staat in 2Kor8 en 9. Onder zware vervolging staat er van de Korinthische christenen geschreven dat ze “vervuld van een overstelpende vreugde en ondanks hun grote armoede zeer vrijgevig” geven (8:2).’

Carson besluit met de overtuigende (en in het evangelie gegronde) suggestie:

‘Waarom dus niet gaan voor 20 procent in je geven? Of 30? Of meer, afhankelijk van je omstandigheden (“Als u bereid bent mee te doen, wordt niet verwacht dat u geeft van wat u niet heeft, maar van wat u heeft”, 8:12). “Tenslotte kent u de liefde die onze Heer Jezus Christus heeft gegeven: hij was rijk, maar is omwille van u arm geworden opdat u door zijn armoede rijk zou worden.”'

woensdag 14 november 2007

Geloofsverdieping door lijden van de kampen

Vandaag in het ND:

Tot haar eigen verbijstering ontdekte neerlandicus dr. Bettine Siertsema dat veel christenen die in de Tweede Wereldoorlog in een concentratiekamp zaten, hun geloof in God niet verloren, maar er juist in versterkt werden.

Het is een beroemd citaat, dat in christelijke kring nog vaak wordt aangehaald: "God vergist zich niet. Alles lijkt een verward borduurwerk, zinneloos en verschrikkelijk. Maar dat is de onderkant. Eens zullen wij de bovenkant zien en dan zullen wij ons verwonderen en danken."

Het is een uitspraak van Corrie ten Boom, die onder mensonterende omstandigheden gevangenzat in het concentratiekamp Ravensbrück, omdat zij en haar familie Joodse onderduikers hadden geholpen.

Corrie ten Boom is na de oorlog bekend geworden juist omdat zij een evangeliserende boodschap van geloof en verzoening predikte. Haar boek Gevangene en toch... is zomaar een van de dagboeken die neerlandicus Bettine Siertsema onderzocht voor haar promotiestudie Uit de diepten , waarop zij eerder deze maand promoveerde aan de Vrije Universiteit.

Ze vergeleek dagboeken en memoires van ongelovigen, joden en christenen die vastzaten in Duitse concentratiekampen, en kwam tot een conclusie die haarzelf verbaasde. "Het vertrekpunt van mijn onderzoek was de vraag: hoe hebben mensen die in het kamp zijn (geweest), hun geloof in God kunnen bewaren - voor zover ze dat hadden - en hun vertrouwen in de mensen en in menselijk samenleven?", beschrijft ze haar onderzoeksvraag.

Ze veronderstelde dat mensen na verblijf in een concentratiekamp hun geloofsopvattingen op z'n minst zouden heroverwegen. Maar dat bleek voor christenen niet op te gaan, "eerlijk gezegd tot mijn verbijstering", schrijft Siertsema. "Het is juist opvallend hoe vaak christenen hun geloof slechts bevestigd en 'bewezen' zien door hun kamp­ervaringen", aldus de neerlandicus, "Niemand vertelt (of toont) door de kamperervaringen tot andere inzichten te zijn gekomen.'"

Sterker nog: "Vaker komt het in deze teksten voor dat het geloofsleven in het kamp intensiever wordt en het geloof van meer betekenis wordt voor de schrijver."

Lees hier het vervolg.

Dienstwerk kan de gezondheid schaden

Onlangs gevonden op www.pastorblog.com: een stukje van een Tim Keller-artikel “Dienstwerk kan gevaarlijk zijn voor je geestelijke gezondheid”. Enkele citaten ...

In christelijk leiderschap vertel je mensen elke dag “hoe geweldig God is”. Je wijst mensen dagelijk naar Gods waarde en schoonheid, terwijl je eigen hart soms te mat of dood is om enige goddelijke liefde en glorie te ervaren. Wat zal je daaraan doen?

. . .

Het eerste (en goede) om hieraan te verhelpen is om meer zorg aan je hart te besteden dan je anders zou gedaan hebben. Verregaande discipline aan de dag leggen om regelmatige tijden van dagelijks gebed te houden.

. . .

Het tweede (en verkeerde) is om niet op gebed te steunen of op je persoonlijke wandel met God, maar op de opwinding van je activiteiten bij je dienstwerk en op de effectiviteit ervan.

. . .

Het verschrikkelijke gevaar is dat we naar ons dienstwerk kunnen kijken als bewijs dat God met ons is, of als een manier om Gods gunst te verdienen en onszelf te bewijzen.

. . .

Onderzoek dus jezelf. Los van de effectiviteit van je dienstwerk – is je gebedsleven dood? Worstel je met het gevoel niet geacht te zijn? Worden onze gevoelens dikwijls gekwetst? Is er een heleboel angst en vreugdeloosheid in ons werk? Ontdekken we bij onszelf dat we zeer kritisch zijn tegenover andere kerken of dienstknechten of medewerkers? Is er veel zelfmedelijden? Als deze dingen zo zijn, dan kan ons dienstwerk wel goed uitgevoerd en succesvol zijn, maar het is leeg. En waarschijnlijk zijn we a) op weg naar een breakdown, of b) gedoemd om volle zalen en fondsen voort te brengen maar slechts oppervlakkige langetermijneffecten.

dinsdag 13 november 2007

Bij het afscheid van André



Broeders en zusters, wij willen u niet in het ongewisse laten over de doden, zodat u niet hoeft te treuren, zoals zij die geen hoop hebben. Want als wij geloven dat Jezus is gestorven en is opgestaan, moeten wij ook geloven dat God door Jezus de doden naar zich toe zal leiden, samen met Jezus zelf. Wij zeggen u met een woord van de Heer: wij, die in leven blijven tot de komst van de Heer, zullen de doden in geen geval voorgaan. Wanneer het signaal gegeven wordt, de aartsengel zijn stem verheft en de bazuin van God weerklinkt, zal de Heer zelf uit de hemel neerdalen. Dan zullen eerst de doden die Christus toebehoren opstaan, en daarna zullen wij, die nog in leven zijn, samen met hen worden weggevoerd op de wolken en gaan we de Heer in de lucht tegemoet. Dan zullen we altijd bij hem zijn. Troost elkaar met deze woorden.
(1Thess.4:13-18)

maandag 12 november 2007

Virtuele vriendschappen zijn onvolkomen

Justin Taylor verwijst op zijn blog naar een post van John Mark Reynolds, waarom Facebook en virtuele vriendschappen onvolkomen zijn.

De conclusie:

Ik moet bij mijn kinderen zijn om er te zijn als ouder.
Ik moet bij mijn vrienden zijn om vrienden te zijn.
Ik moet bij mijn studenten zijn om hen te kunnen onderwijzen.
Ik moet bij mijn vrouw zijn om haar te kunnen liefhebben.

God help me, want al te vaak ben ik te veel afgeleid om bij onsterfelijke zielen te kunnen zijn. Het is alsof ik me klaarmaak om bij mensen te zijn, door over hen te spreken of te schrijven, terwijl ik geen tijd meer overhoud om echt bij hen te zijn. Ik ben als de dwaze zakenman die geld verdient voor zijn gezin, maar nooit bij zijn gezin kan zijn terwijl ze het gebruiken.

Deze week wil ik hard werken om er te zijn. Ik ben een persoon met een letterlijk lichaam en zal me daarvoor niet verschuilen!

Evangelisatie: Bijbel is geen grabbelton

Interessant artikel in het ND.
Christenen die evangeliseren, moeten oppassen dat zij de Bijbel niet gebruiken als 'grabbelton voor hun eigen religieuze behoeften'. 'We moeten de Bijbel niet lezen als boek met een hele hoop verzen waar we dan uit nemen wat we nodig hebben of wat we leuk vinden', zei ds. Axel Hagg zaterdag in Assen.
'Het is en blijft een geheel. En het is en blijft het door de Geest geïnspireerde Woord van God. Als we dus vanuit de Bijbel onze motivatie zoeken voor evangelisatie, gaan we niet grabbelen, er teksten uit plukken en daarvan een modelletje opbouwen en dan denken dat we de verloren massa's wel weer in de kerk krijgen.'

Verderop ook nog: 'Onze roeping is niet om met effect te evangeliseren, maar met trouw. Trouw aan Gods roeping en trouw aan mensen als beelddragers van God.'
En: 'Ook houdt gereformeerde evangelisatie volgens Hagg rekening met 'de diepte van de zonde en de rijkdom van de genade'. 'Gereformeerde evangelisatie werkt vanuit het kruis en de opstanding. Daarom mogen wij tot mensen zeggen: 'Je bent slechter dan je ooit had kunnen denken. Tegelijk kun je in Christus meer geliefd zijn dan je ooit had durven dromen'.'

Hotels ruilen bijbels voor seksspeeltjes

Dr. Al Mohler schenkt op zijn blog aandacht aan de vraag of de Amerikaanse hotels in de toekomst de Gideonbijbeltjes uit hun kamers zullen weren. Newsweek had het er in zijn online-editie over. De trend onder de luxehotels is om geen bijbels meer te voorzien.

De Gideons ontstonden al in 1899 en hebben miljoenen bijbels en Nieuwe Testamenten in tal van talen verdeeld. De Gideons International ontstonden in 1898 toen 2 reizende zakenlieden in hetzelfde hotel verbleven en van elkaar ontdekten dat ze christen waren. Ze namen de tijd om samen over de Bijbel na te denken en te bidden. Later kwamen ze met nog een derde persoon overeen om dit dienstwerk te starten om te voorzien in een nood onder reizigers. Het leidde tot het spectaculaire resultaat dat er in miljoenen hotelkamers (en ziekenhuiskamers) een bijbel aanwezig is. Daar lijken ze nu minder gewenst.

Newsweek: Het trendy Soho Grand Hotel in Manhattan heeft in de hotelkamers een pak voorzieningen, van iPods, over flatscreentv’s tot een goudvis. In tegenstelling tot meer traditionele hotels heeft deze 10 jaar oude keten nooit bijbels voorzien. Volgens woordvoerster Lori DeBlois omdat 'de maatschappij evolueert'. Bijbels voorzien voor de gasten zou betekenen dat het hotel 'zorg zou moeten dragen voor het geloof van elke gast'.

Deze tendens is echter niet alleen in de trendy hotels van New York waar te nemen. Doorheen de hele VS halen hippere hotels de bijbels, die vroeger standaard voorzieningen waren, uit hun kamers weg. In plaats daarvan worden “lifestyle”-producten voorzien voor een jonger, hipper (en wellicht minder religieus) cliënteel. Sinds 2001 is het aantal hotelkamers met religieus materiaal gedaald met 18 procent.

Dit is een andere dimensie van hoe onze cultuur evolueert. Volgens de woordvoerster hierboven aangehaald, staat het voorzien van een bijbel en het weren van ander materiaal in de hotelkamers gelijk met het opdringen van een mening.

'Jammer', aldus Albert Mohler, 'maar het is ook een teken van onze tijd. Gelukkig hebben niet alle hotelketens deze trend gevolgd. Veel mensen hebben Christus leren kennen door de bijbel te lezen op de hotelkamer. Anderen hebben er steun uit geput. Sommigen getuigen dat het hen van zelfmoord gehouden heeft. Moeten ze daarvoor nu hun iPod inpluggen of zich troosten met de goudvis?', vraagt Mohler zich af.

Verder in het artikel van Newsweek komt nog de reden voor deze veranderende trend aan bod. Het reizen voor het plezier zit in de lift, zakenreizen verminderen en jongere generaties komen de hotelmarkt binnen. Nadruk ligt op vrije tijd. De zgn. generaties X, Y en de babyboomers hebben andere wensen: technologie, design en nachtleven; de boetiekmarkt. De hotels met voorheen een businessclienteel, schakelen allen om.

Mohler ziet de hotels hipper worden, en vraagt zich af of de bijbel in de lade dan zo on-hip is. Misschien dat volgend (vrij vertaald en ingekort) gedeelte uit het artikel in Newsweek toont dat er wellicht een adder onder het gras zit:

Meer trendy ketens als de W voorzien “intimiteitskits” met condooms in de minibar, terwijl een ander hotel in elk toilet een gratis condoom voorziet. Geen heeft bijbels. Sinds renovatiewerken heeft het Sofitel in Los Angeles een ‘prikkelend dobbelspel voor geliefden’. Een andere kit die in het hotel verkocht wordt, telt nog wat meer seksspeeltjes. Een ander hotel in Arizona voorziet een ‘one night stand’-pakket voor gasten die een VIP-behandeling zoeken in de plaatselijke nachtclubs en een late checkout wensen.

Dus blijkt de kern van het verhaal niet gewoon de afwezigheid van bijbels, maar de aanwezigheid van ander materiaal. Het helpt alles in het juiste perspectief zien.

Deze ontwikkeling is een bijkomende reminder dat we in een tijd leven van grote culturele en morele veranderingen. De afwezigheid van Gideonbijbels vertelt ons iets over de secularisatie, seksualisering en extreme gevoeligheid van onze tijd. Het vertelt ons ook dat er geen bijbels zullen voorradig zijn in de hotelkamers wanneer reizigers er nood aan hebben, en dat is in elk geval een tragedie.

'Denk daaraan de volgende keer je in een hotel komt', roept Mohler nog op. 'Dank het management van het hotel als je er een bijbeltje vindt, en als je kunt, dank dan ook de Gideons.'

zaterdag 10 november 2007

Geblaat zonder wol

Mag je veronderstellen dat iedereen die beweert christen te zijn, dit ook altijd werkelijk is? Helaas niet. Het hoeft ons niet al te zeer te verbazen. Christus maakte zelf al onderscheid tussen 'discipel zijn' en 'waarlijk een discipel zijn': 'Als gij in mijn woord blijft, zijt gij waarlijk mijn discipelen en gij zult de waarheid verstaan en de waarheid zal u vrijmaken' (Joh. 8: 31).

Als de toestand toen al zo was, zouden we het dan vandaag anders mogen verwachten? Geloven is meer dan een louter verstandelijke overweging of emotionele keuze. Johannes 2:23 spreekt van velen die in Christus geloven, omdat ze de tekenen zagen die Hij deed. Het lijkt mooi, maar vers 24-25 zet ons met beide voeten op op de grond: 'Maar Jezus zelf vertrouwde zich aan hen niet toe, omdat hij allen kende, en omdat hij niet nodig had dat iemand van de mens getuigde, want hij 'wist zelf wat in de mens was'. Ze hadden iets van Christus nodig (nl. broden), maar hadden geen echte interesse in Christus zelf.

Ook de gelijkenis van de zaaier toont dat geloof meer is dan louter emotie. Je leest er over mensen die het woord meteen met vreugde aannemen, maar die later afvallen. Er was geen werkelijke bekering. Het aannemen van het evangelie moet gepaard gaan met berouw over de zonden.

vrijdag 9 november 2007

Lage drempels versus geloofsverdieping

Gisteren gaf het Nederlands Dagblad aan dat Willow Creek Community Church in de VS inzag dat er de voorbije jaren te weinig geestelijke verdieping was bereikt: gelovigen bleven al te vaak passief en/of afhankelijk.

Vandaag wordt gepeild hoe de Nederlandse kerken die zich door Willow Creek lieten of laten inspireren, over deze evolutie denken. Hier lees je het hele artikel.

Wat is zekerder dan belastingen?

"Het oude gezegde 'Niets is zeker, behalve de dood en belastingen' is slechts voor de helft waar, aangezien er wel belastingontduikers bestaan, maar geen dood-ontduikers."
Randy Alcorn in "Money, Possessions & Eternity", onder meer naar aanleiding van Hebreeën 9:27: "En evenzeer het de mensen beschikt is eenmaal te sterven en daarna het oordeel, zo zal ook Christus, eenmaal geofferd om de zonden van velen te dragen, de tweede keer zonder zonde verschijnen tot behoudenis aan hen die Hem verwachten."

donderdag 8 november 2007

Willow Creek erkent fouten

Vandaag bericht het Nederlands Dagblad dat de invloedrijke Amerikaanse megakerk Willow Creek Community Church (ook in Vlaanderen en Nederland bekend voor zijn gemeentegroeimodellen en -programma's) een intern onderzoek van 3 jaar heeft afgerond.
Slotsom van het onderzoek: Willow Creek staat de verkeerde aanpak voor.


"In plaats van gemeenteleden te helpen groeien in geloof, zijn deze juist passief en afhankelijk gemaakt omdat Willow Creek zijn activiteiten sterk afstemde op specifieke doelgroepen, en dan met name toetreders en geïnteresseerde buitenkerkelijken. 'We hebben vergeten mensen die tot geloof zijn gekomen te wijzen op hun eigen verantwoordelijkheid zelf geestelijk voedsel te vergaren', zei de bekende oprichter Bill Hybels in een verklaring. 'Wij hebben een fout gemaakt.'"

Hier vind je het hele artikel.

Verschil religie - evangelie (3)


Deel 3 van een vergelijking tussen religie en evangelie, door Mark Driscoll en gelezen op www.theresurgence.com. Zoals gewoonlijk vrij vertaald.

Religie claimt dat je rechtvaardig wordt door heilig te leven.
Het evangelie daarentegen claimt dat je heilig gaat leven omdat je gerechtvaardigd bent.

Het doel van religie is iets van God krijgen. Het evangelie heeft God zelf als doel.

Spiegelkijken is favoriete bezigheid


Vandaag beantwoordt HLN de vraag of we ijdel zijn: "Ja, zo blijkt uit Brits onderzoek. De meeste vrouwen en mannen werpen om het half uur een blik in de spiegel. Gemiddeld checken mannen 27 keren hun uiterlijk, vrouwen 34 keer. Enkele dames geven zelfs toe meer dan 71 keren hun 'looks' te keuren."

Zijn we ijdel, of misschien gewoon vergeetachtig? Jakobus schrijft immers: "En weest daders van het woord, en niet alleen hoorders, anders misleidt u zichzelf. Want als iemand een hoorder van het woord is en geen dader, die is gelijk aan een man die zijn natuurlijk gezicht in een spiegel bekijkt; want hij bekijkt zich, gaat weg en is onmiddellijk vergeten hoe hij er uitzag. Maar wie zijn blik richt op de volmaakte wet, die van de vrijheid, en daarbij blijft, niet een vergeetachtig hoorder geworden maar een dader van het werk, die zal gelukkig zijn in zijn doen." (Jak.1:22-25)