1 Kronieken 13-14; Jakobus 1; Amos 8; Lukas 3
Er zijn veel dingen in Amos 8 waar we tot ons nut bij kunnen stilstaan: het klagerige gekerm dat religieuze diensten te lang duren en tijd roven die beter kan gebruikt worden om zaken te doen (8:5); de schimmige praktijken die de winsten fors verhogen (8:5b); de groeiende slavernij die voortkomt uit de economische verarming (8:6); de bittere ironie van 8:7 (als je je herinnert dat ‘Jakobs heerlijkheid’ God zelf is); de apocalyptische taal van 8:9 (vergelijk Joël 2:30-31 en Handelingen 2:19-20); het kleurrijke beeld van de ‘rijpe vruchten’ (8:1-2).
Maar ik wil hier focussen op de verzen 11-12: ‘Zie, de dagen komen, luidt het woord van de Here HERE, dat Ik een honger in het land zal zenden – geen honger naar brood, en geen dorst naar water, maar om de woorden des HEREN te horen. Dan zullen zij zwerven van zee tot zee, en van het noorden naar het oosten zullen zij dolen, om te zoeken het woord des HEREN; maar vinden zullen zij het niet’.
Dit is een uitdrukking van een ‘gebruik het of verlies het’-filosofie. Het verbondsvolk in Amos’ dagen stelt er zich mee tevreden haar leven niet te laten leiden door Gods openbaring, en dus zal het die verliezen. Of de ‘woorden des Heren’ verwijzen naar boodschappen die ze van profeten als Amos te horen kregen, of naar het geschreven Woord van God (waarvan al aanzienlijke delen beschikbaar waren) maakt weinig verschil.
Het punt is dat de mensen die zich niet aan de woorden van God wijden, die uiteindelijk ook zullen verliezen. Het verlies is catastrofaal. De enige geschikte analogie is een hopeloze hongersnood.
Het is makkelijk te zien hoe dit oordeel doorwerkt in de geschiedenis. Om ingewikkelde historische redenen had Frankrijk het op de Hugenoten gemunt en vervolgde het hen tot ze bijna uitgeroeid waren, dus kregen de Bijbel en de Reformatie nooit vaste voet aan de grond in Frankrijk zoals dit het geval was in Engeland.
Soms is de antipathie tegenover de Bijbel eerder voortgekomen uit ontsporing dan door vervolging. In veel Westerse landen was de moraal tot voor een paar decennia grotendeels verbonden met de Tien Geboden. Nu weten nog maar heel weinig mensen slechts wat de Tien Geboden zijn. Het resultaat is niet vrijheid en integriteit, maar een terugkerende minachting die zijn superioriteit tentoonspreidt over iets dat zelfs niet langer begrepen wordt, laat staan gerespecteerd – en wat zal het einde van deze dingen zijn?
Zoveel Bijbels, zoveel Bijbels – en ze worden zo weinig met aandacht gelezen. De volgende stap is de Bijbel als bron voor bewijsteksten; de stap daarna is de Bijbel als curieus relikwie; de volgende de Bijbel als antiquarische magie; de volgende ontzettende onwetendheid – en al die tijd een groeiende honger naar iets dat wijs is, stabiel, verstandig, profetisch, iets dat waar is. En de honger wordt niet gestild.
De enige oplossing is de vervulling van Jezus’ gebed in Johannes 17:17.
Eigen vertaling van de overdenking bij 19 november uit 'For the Love of God - Volume 2'. Dit is een dagboek door D.A. Carson, uitgegeven in 1999 door Crossway Books. Volumes van het dagboek kunnen in het Engels online gevolgd worden via de blog For the Love of God (The Gospel Coalition). For the Love of God volume II is beschikbaar in pdf-formaat voor gratis download via deze link naar For the Love of God Volume II. Met toestemming overgenomen van Crossway, de uitgeverstak van Good News Publishers, Wheaton, IL 60187, www.crossway.org Rechten Nederlandse vertaling: Jan Leplae – Niets van deze vertaling mag overgenomen worden zonder voorafgaandelijke schriftelijke toestemming.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten