woensdag 29 oktober 2008

Slaven in afgodisch gebied


Het hart dat geregeerd wordt heeft veel keuzemogelijkheden in onze maatschappij. Of het nu comfort is, bezittingen, fascinatie voor 'het nieuwe', een six-pack of het mooiste gazon van de straat, we zijn een natie die gebukt gaat onder aanbidding van onszelf.

Er is niets verkeerd met persoonlijke gezondheid of tuinieren op zich. Maar deze dingen kunnen makkelijk ons leven gaan overheersen. Denk er eens over na: welke niet-essentiële dingen, buiten voedsel, water, en onderdak bezorgen je angst of maken je boos als je ze niet krijgt? Wat doet er je voelen alsof je faalde wanneer je het niet kunt bereiken? Angst, boosheid, het verlangen om erbij te horen: het zijn allemaal normale onderdelen van het menselijk bestaan. Maar als ze ons gedrag beginnen te overheersen, dan zijn we slaven in afgodisch gebied.

Gelukkig voor christenen is Christus' koninkrijk het meest heerlijke, verlossende en rechtvaardige burgerschap waar je maar naar kunt verlangen. Hoewel we zondaars waren, stierf Christus voor ons (Rom.5:8). We handelden als verraders tegenover zijn koninkrijk en we krijgen precies wat we niet verdienen: genade! (Ef.2:8)

(Naar Tim Smiths reeks over de Psalmen, op theresurgence.com, Psalm 2, met een bijdrage door Matt Johnson)
"Maar God bewees ons zijn liefde doordat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren." (Rom.5:8)

"Door zijn genade bent u nu immers gered, dankzij uw geloof. Maar dat dankt u niet aan uzelf; het is een geschenk van God" (Ef.2:8)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten