Psalm 1 (intro)

Terug van Tim Smith over de Psalmen (zie The Resurgence). Een paar fragmenten vertaald van zijn bespreking van Psalm 1.

(…) De psalm begint met een uitdaging: niet meegaan met wie kwaad doen, de weg van zondaars niet betreden en niet bij spotters aan tafel zitten (v.1). Vind daarentegen je vreugde in de wet van de HEER
en verdiep je in zijn wet, dag en nacht (v.2). Dit is een zeer hoge norm en het maakt je al dan niet gekwalificeerd voor de zegen die volgt. Alleen wanneer het Woord van God onze vreugde wordt kunnen we gezegend/gelukkig worden. We zullen als een vruchtbare boom zijn, geplant aan het water en goed doorvoed, we zullen niet verwelken en tot bloei komen (v.3).

Falen we echter in het ons verheugen in de Schrift, dan zal het tegendeel waar zijn. We zullen verwelken en meegevoerd worden met de wind (v.4). God kent ons hart. We zullen niet aks rechtvaardigen in het gericht staan en onze wegen zullen vergaan (v.5-6).

(…)

Ik vind dat er nog steeds een sterk verlangen in mijn hart aanwezig is om de ‘Bijbelse-belofte-mentaliteit’ te vertonen waarover ik sprak in mijn inleiding op deze serie. Ik wil dan aan de belofte vasthouden dat “al wat ik doe zal lukken”, boven de rest van de verboden en waarschuwingen. Maar daartoe laat de psalmist me geen ruimte: ik heb slechts toegang tot de belofte in de mate dat ik me verheug in Gods woord en me erin verdiep. De grote Engelse prediker Charles Haddon Spurgeon verwoordt het goed:

“Hoe weinigen onder ons kunnen de zegening van de text claimen! Misschien dat sommigen onder u een sort negatieve reinheid kunnen claimen, omdat je niet wandelt in de wegen van de goddelozen. Maar laat me u vragen: is uw vreugde in de Heer? Bestudeert u Gods woord? Maak je het tot je rechterhand, je beste maat en gids voor elk uur? Zoniet, dan behoort deze zegening je niet toe.” (Uit: “Treasury of David - Psalm 1”)

Ook Maarten Luther schrijft erover:

“ … iemand verdiept zich niet in de Wet des Heren, tenzij zijn vreugde er eerst vast in geworteld ligt. Want wat we willen en liefhebben, daar denken we innerlijk en diepgaand over na … Laat daarom vooreerst vreugde in ons hart gestuurd worden als een wortel, en dan zal het verdiepen vanzelf wel volgen.” (Naar: “Luther’s Works - Vol. 10 - Lectures on the Psalms”)

Vreugde is veel meer dan plicht

Ik zou Luthers commentaar nog iets verder willen doortrekken: tenzij we in de eerste plaats ons allermeest verheugen in Jezus zullen we ons niet verheugen in zijn Woord.

(…)

Ik ben (jammer genoeg, JL) geneigd om van buitenuit naar binnen te werken; om eerst te vragen ‘Wat zou ik moeten doen?’, vooraleer ik vraag ‘Wie zou ik moeten zijn?’. (…)

Bron: TheResurgence.

1 Gelukkig de mens
die niet meegaat met wie kwaad doen,
die de weg van zondaars niet betreedt,
bij spotters niet aan tafel zit,
2 maar vreugde vindt in de wet van de HEER
en zich verdiept in zijn wet, dag en nacht.

3 Hij zal zijn als een boom,
geplant aan stromend water.
Op tijd draagt hij vrucht,
zijn bladeren verdorren niet.
Alles wat hij doet komt tot bloei.

4 Zo niet de wettelozen!
Zij zijn als kaf
dat verwaait in de wind.

5 Wettelozen houden niet stand waar recht heerst,
zondaars niet in de kring van de rechtvaardigen.
6 De HEER beschermt de weg van de rechtvaardigen,
de weg van de wettelozen loopt dood.