Ik was benieuwd naar wat Ingrid Betancourt ging vertellen rond haar gevangenschap. Want bij verslaggeving over haar bevrijding kwam dikwijls aan bod dat ze een Bijbel bij zich had. Het Nederlands Dagblad heeft nu een artikel gepubliceerd: Ingrid wil haar vijanden vergeven.
Dit is de volledige tekst uit het ND:"Ingrid Betancourt, bevrijd uit handen van rebellenbeweging FARC, vindt het moeilijk haar vijanden lief te hebben, maar dankzij Christus lukt het haar, heeft ze gezegd.
PARIJS - Ingrid Betancourt, ruim zes jaar gegijzeld geweest, dankte publiekelijk ,,God en de soldaten'' voor haar bevrijding eind vorige week. Sindsdien doet ze regelmatig uitspraken over steun die ze ervoer van God, Jezus en Maria tijdens haar gevangenschap onder de hoede van de Colombiaanse rebellenbeweging FARC. Tegen de rooms-katholieke krant La Croix vertelt ze deze week dat Christus haar geholpen heeft om met liefde te antwoorden op het geweld dat de FARC tegen haar gebruikte. ,,Het enige antwoord op geweld is liefde'', aldus Betancourt woensdag tijdens een interview in Parijs.
Alleen de liefde bood lucht als haatgevoelens haar dreigden te overmannen vanwege de wrede behandeling. ,,Het is heel moeilijk je vijand lief te hebben'', heeft ze ervaren. ,,Maar ik vond in Christus een soort van springplank. Ik zei: Ik verafschuw hem maar om U zal ik niet meer zeggen dat ik hem verafschuw. Het was een geruststelling geen woorden van haat meer in de mond te nemen. Ik herinner me zeer goed de commandant - ik zie hem voor me: hij was zo wreed, zo afschuwelijk. Maar het lukte mij te glimlachen toen hij tegenover mij zat.''
,,Ik geloof dat ik erin ben geslaagd werkelijk te vergeven'', zegt ze. Betancourt heeft het dan niet alleen over de gijzelnemers, maar ook over vrienden die haar in de steek lieten en over degenen die zeggen dat ze zich met opzet heeft laten gijzelen.
De rooms-katholieke Betancourt, die tijdens haar gijzeling drie jaar vastgeketend heeft gezeten, zegt veel steun te hebben ondervonden van Maria. Dat was essentieel voor haar in een omgeving waarin ze niet meer zichzelf kon zijn, maar moest leren zwijgen en haar hoofd buigen. Maria was naar haar zeggen soms de enige persoon met wie ze kon praten, in stilte, in haar binnenste.
Er zijn twee mogelijkheden in zo'n wrede omgeving, aldus Betancourt: óf je wordt bitter en wraakzuchtig, óf je kiest de weg die Jezus heeft gewezen. ,,Hij vraagt van ons: zegen je vijand. Telkens als ik de Bijbel las, voelde ik me aangesproken door deze woorden, alsof Jezus voor mij stond en precies wist wat Hij tegen mij moest zeggen. En dat kwam recht in mijn hart binnen.''
Medegijzelaar William Pérez, tegelijk met Betancourt bevrijd, heeft haar een tijdje verpleegd zo goed en zo kwaad als het ging en haar moed ingesproken toen ze ziek was. Hij zegt dat Betancourt weliswaar een sterke vrouw wordt genoemd, maar dat ze veel heeft geleden. Volgens hem richtte zij zich vaak tot God om te vragen om hoop. ,,Zij zei: Laten we de Bijbel lezen, laten we bidden, spreek met God en Hij zal ons hier weg krijgen.''"