Het bovennatuurlijke geduld van Benjamin Warfield

Er is bovennatuurlijke kracht voor nodig om geduldig te zijn. Dat is waarom Paulus tot het uiterste gaat als hij bidt voor ons geduld:

Daarom bidden wij onophoudelijk voor u (...) en u zult door zijn luisterrijke macht de kracht ontvangen om alles vol te houden en alles te verdragen. (Kol1:11)

Maar die luisterrijke macht komt ons gedrag binnen via de beloften die wij geloven. Zoals de belofte van Rom.8:28:

Wij weten nu, dat [God] alle dingen doet medewerken ten goede voor hen, die God liefhebben, die volgens zijn voornemen geroepenen zijn.

Benjamin B. Warfield was een wereldberoemd theoloog die bijna 34 jaar doceerde aan Princeton Seminary, tot aan zijn dood op 16 februari 1921. Veel mensen kennen zijn boeken (...)
Maar wat de meeste mensen niet weten is dat hij in 1876, toen hij 25 was, huwde met Annie Kinkead en op huwelijksreis trok naar Duitsland. In een zware storm werd Annie door de bliksem getroffen en ze was voorgoed verlamd. Na 39 jaar voor haar gezorgd te hebben heeft Warfield haar in 1915 ten grave gedragen. Omwille van de buitengewone noden van zijn vrouw ging Warfield nooit langer dan 2 uur naeen van huis weg gedurende al die jaren van hun huwelijk.

Dit is wat je noemt een verbroken droom. Ik herinner me dat ik de week voor we huwden tegen mijn vrouw zei: “Als we een auto-ongeluk krijgen tijdens onze huwelijksreis, en je bent verminkt over verlamd, dan houd ik me toch aan mijn beloften, ‘in goede en kwade dagen’.” Maar voor Warfield gebeurde het echt. Ze werd nooit genezen.

In tegenstelling tot het verhaal van Jozef, die leed maar toen onderkoning werd van Egypte, was er geen koningschap in Egypte op het eind van Warfields verhaal – alleen het buitengewone geduld en de buitengewone trouw van één man tegenover één vrouw gedurende 38 jaar van wat nooit was gepland – althans niet door mensen.

Maar toen Warfield zijn gedachten op papier zette over Romeinen 8:28 schreef hij:
“De basisgedachte is dat God over alles regeert. Alles wat je overkomt is in zijn controlerende hand. De tweede gedachte is het welbehagen van God in hen die Hem liefhebben. Als Hij alles bestuurt, dan kan er niets dan goed overkomen aan hen die Hij goed wil doen ... Hoewel wij te zwak zijn om onszelf te kunnen helpen en te blind om te vragen om wat we nodig hebben, en we slechts kunnen zuchten in onuitgesproken verlangens, dan is Hij de schepper van diezelfde verlangens ... en Hij zal alle dingen zo besturen dat we slechts goeds zullen oogsten van alles wat ons overkomt.”

(Vandaag gelezen op de site van Desiring God, door John Piper en zelf vertaald)