De verloren God

Blogger en - vooral - auteur Alex Chediak interviewt Tim Keller naar aanleiding van zijn nieuwe boek dat op stapel staat: "The Prodigal God, recovering the heart of the Christian faith".

Een fragment uit het interview:

CHEDIAK: Waarom denk je dat Lukas 15:11-31 tot ons gekomen is als "de gelijkenis van de verloren zoon", en kun je ons misschien wat verduidelijken hoe je het bent gaan zien als meer?

KELLER: Ik weet niet hoe onze interpretatie van de gelijkenis in Lukas 15:11ev zo gefocust heeft op de jongere broer. Zelfs als je nog maar de verzen erop natelt is het duidelijk dat dit gedeelte slechts de helft van het verhaal uitmaakt. Lees je de gelijkenis in zijn verband - Lk15:1-3 - dan is het duidelijk dat Jezus de gelijkenis richt tot de Farizeeën, "oudere broers", die Jezus' warme ontvangst van de tollenaars en zondaars, "jongere broers" haatten. Dus is het lot en de beslissing van de oudere broer het echte hoogtepunt van het verhaal. (En het is een cliffhanger - we ontdekken nooit het antwoord van de Farizeeër/oudere broer.)

Dick Lucas predikte ooit over deze gelijkenis en gaf zijn preek de titel "Jezus discussieert met zijn critici"! In deze gelijkenis spreekt Jezus tot de mensen die Hem uiteindelijk zullen doden. Maar Hij, zoals de vader uit het verhaal, komt naar buiten en smeekt de Farizeeër/oudere broer om te plooien en binnen te komen op het feest van redding. Ik vind dit zo ontroerend. Dick Lucas, Ed Clowney en anderen toonden me dat de gelijkenis over broers gaat en in het bijzonder over de oudste."

Het hele interview is maar een klik verder.

Prince Caspian ... Een glimp

Deze week filmpremière van Prince Caspian, deel 2 uit de Narnia-reeks.
Henk Medema mocht de film al zien en geeft op www.medema.nl zijn eerste indruk:

"Als ‘t lukt, schrijf ik binnenkort wel ergens een echte filmrecensie. Nu even een eerste indruk, en die kwam toch, net als bij het eerste deel, van Lucy, de jongste van de vier kinderen. Lucy is inderdaad opnieuw wat haar naam ook aangeeft: een draagster van licht. Susan, Peter, Edmund en nu ook Caspian hebben kloekmoedig gestreden voor Aslan. Maar Lucy heeft Aslan gezien, en de glans straalt van haar gezicht af."

...

"Ook als de overwinning behaald is, is Lucy het dichtst bij Aslan. En als ze weer terug zijn in Engeland – een beetje anders dan in het boek, namelijk in de ondergrondse in Londen – zie je de glans nog op haar gezicht. Een soort heimwee, maar ook een binnenpretje. Als van een groot geheim, een heerlijke blijdschap, iets wat ze heeft meegemaakt, en dat niemand haar kan afpakken.

Lucy is maar één van de vier kinderen die in de Narnia-reeks de hoofdpersonen vormen, en het diepe, kinderlijke geloof en de blijdschap die ze uitstraalt zijn maar één aspect van het christelijke geloof. Gevochten moet er ook worden, een harde en soms bijna hopeloze strijd. ‘Aslan verwacht van ons dat we voor hem opkomen’, weet Peter. Het Koninkrijk van God bestaat niet in woorden, maar in kracht. Maar ik bewaar toch een heel speciaal plekje in m’n hart voor Lucy. Ze weet anderen te bewegen haar te volgen, omdat zij een glimp heeft opgevangen van de Overwinnaar. Zoiets zou ik best willen."

Op nummer 1: de cadeau's of de Gever?

"De gaven van God zijn goed. Ze moeten met dankzegging en blijdschap ontvangen worden. Maar ze zijn niet God, en zijn al evenmin het uiteindelijke voedsel van de ziel. Ze wijzen weg van zichzelf naar God."

— John Piper in "A Godward Life", pag. 19 (gelezen op www.desiringgod.org).

Bloggen is goed, mààr ...

Een post van Ray Ortlund blijft me voor ogen staan: I need to change some things.

Ortlund heeft het over een artikel uit het januarinummer van Readers Digest: "Word niet overweldigd door technologie". Daarin komt:

• Het groeiende pak mails, sms'en en gsm-oproepen, gevoegd bij de meer traditionele communicatievormen, kan overweldigend zijn.

• Voortdurend verbonden zijn vernietigt grenzen en kan onze dagelijkse levens reduceren tot een "serie van constante kleine interrupties en stop-starts".

• Een deel van wat tot ons komt is non-informatie en is onze tijd en aandacht niet waard.

• Elektronische relaties zijn meer gevoelig voor misverstanden. Elke mail kan voortdurend afwegen vergen aan de kant van de ontvanger: "Hoe snel moet ik antwoorden? Waarom sta ik in CC? Is hij boos of heb ik de toon misverstaan?"

Ortlund voegt eraan toe dat er wel meer valt over te zeggen. Maar in elk geval zegt hij enkele correcties in zijn leven te moeten aanbrengen. "Mijn zuurstof is dagelijkse gemeenschap met Christus doorheen de Bijbel en gebed. Ik moet mijn vermogen beschermen om me daarop te kunnen concentreren."
Daarom heeft Ortlund beslist nog slechts op vrijdagnamiddagen te bloggen. Belofte waar hij zich - nu al enkele weken later - strikt aan houdt.

"Bloggen is goed. Maar mijn ziel die rust vindt in Christus is beter."

Zijn er teveel christenen in Europa?

"Kerk zonder macht bepleit" staat vandaag in het Nederlands Dagblad. De Nederlandse krant heeft het over een toespraak van dr. Bernard Reitsma, directeur van het studiecentrum van Open Doors, een organisatie die zich inzet voor vervolgde christenen. Reitsma werkte jarenlang als docent aan de theologische hogeschool in Beiroet, Libanon.

Alvast de inleiding en enkele fragmenten:

De getalsmatige afname van christenen in Europa is wellicht de enige manier waarop moslims duidelijk kan worden dat het christelijk geloof geen westerse religie is.
,,Pas als christenen zich op geen enkele wijze meer kunnen identificeren met machthebbers, zal dat onbetwist zijn'', zei dr. Bernard Reitsma gisteren bij zijn aantreden als bijzonder hoogleraar 'de kerk in de context van de islam' aan de Vrije Universiteit in Amsterdam.

(...) Hij betoogde in zijn oratie dat de kerk in een islamitische context behoefte heeft aan ,,een minderheidstheologie, een theologie die zich bezint op de identiteit van de kerk zonder macht''; het Koninkrijk van God is niet van deze wereld.

(...) Christelijke politiek wekt de suggestie dat het de politiek van Christus is. Het suggereert naar moslims ook, dat christen-zijn te maken heeft met het streven naar aardse heerschappij op westerse wijze. Daarmee verdwijnt de notie dat het Rijk van Christus van een andere orde is en worden westerse idealen vermengd met het evangelie.'' Een christen kan volgens Reitsma slechts terughoudend politiek actief zijn.

Lees hier het hele stuk.

Ga je door het dal

"Men ziet grote dingen vanuit het dal, slechts kleine dingen vanaf de top."

(G.K. Chesterton)

Echte aanbidding werkt als dynamiet

"Als je voor het aanleggen van een weg een rots moet opblazen, plaats je niet alleen maar dynamiet aan de zijkant van de rots. Want dan zal de explosie maar een deel van de rots wegblazen. Maar als je een gat boort tot diep in het hart van de rots en daar het dynamiet tot ontploffing brengt, zul je verlost zijn van de rots. Dan pas kun je je weg aanleggen.

Als je slechts gelooft, maar niet aan aanbidding doet (bijbellezen, bidden, zingen, vasten), laat je je geloof niet tot diep in je hart. Maar als je dit wel doet, zal het je ook echt veranderen. Daarom is aanbidding essentieel."


(Tim Keller, "Echte aanbidding verandert je" - bewerkt door H.J. Kamsteeg - in CV-Koers, juni 2008, pag. 51.
De foto is een still uit de videopresentatie ‘The Dynamite Show’ (2004) van Koen Theys)

Snuf de hond nu ook naar de cinema

Ik heb de Snuf-jeugdboekenreeks over de oorlog niet gelezen, maar veel anderen hebben dat wel gedaan. Straks kunnen ze heerlijk herinneringen ophalen in de bioscoop, want "Snuf de hond in oorlogstijd" is verfilmd en beleefde zijn wereldpremiere.

CV-Film (de filmtak van het tijdschrift CV-Koers) was erbij en bericht: "Steven de Jong heeft, waarschijnlijk zowel bedoeld als onbedoeld, een film gemaakt die geheel in de geest is van Piet Prins. Snuf, de dappere hond, vecht tegen onrecht en maakt allemaal spannende avonturen mee met zijn baasje Tom. Dat De Jong dit boek wilde verfilmen is niet zo’n gekke gedachte, als je ziet wat hij ermee gedaan heeft."

Lees het vervolg hier.

Er is ook een "Snufdehonddefilm"-site.

Als iedereen vrij is, komen we dan niet in botsing?

Interessant artikel in het Nederlands Dagblad vandaag. Hieronder de inleiding, om meer te lezen klik je hier.

'Enkele feit' op gespannen voet met godsdienstvrijheid

De Algemene Wet Gelijke Behandeling (AWGB) verbiedt het - ook aan orthodox-christelijke scholen - om een sollicitant uit te sluiten, puur en alleen omdat hij of zij ongehuwd samenwoont. Maar, schrijven kenners van de gelijke behandelingswet nu, wordt de vrijheid van onderwijs en godsdienst daarmee niet te veel beperkt? En ook met de toepassing van het 'enkele feit' van homoseksuele gerichtheid blijft het worstelen.

Boeddha en Jezus nemen een andere weg

Heel erg misnoegd over het lijden dat hij zag, verliet de 29-jarige prins Guatama Siddharta (563-483 v.C.), die later de Boeddha (de verlichte) genoemd werd, zijn vrouw en jonge kind voor een zoektocht naar de zin van het leven.

Wat hem trof was het feit dat het leven niet oneindig was – niets was blijvend. Ondanks dit gegeven zaten mensen vast aan eindige dingen. Ze verlangden vast te houden aan het leven, gezondheid, bezit en elkaar. Maar het leven, gezondheid, bezit en mensen vergaan. Dit was de oorzaak voor het menselijke lijden, redeneerde hij. Daarom besloot hij dat als hij het verlangen kon doden, dat zijn lijden zou verdwijnen en dat hij gelukkig zou zijn.

Maar de Boeddha verlangde naar iets: blijvend geluk. Ironisch genoeg was het dit grote verlangen dat zijn filosofie over het doden van verlangen voedde.

In het streven van de Boeddha om te komen tot een 'vreugde zonder verlangen' zit er een lege afwezigheid van God. Boeddha zei niet veel over het bestaan van God. Voor hem was God irrelevant voor menselijk geluk. Geluk bestond eerder uit vrij zijn van lijden (veroorzaakt door verlangen) en uit reïncarnatie. Het was het stralende eind van het individuele bestaan – het zoete opgaan in het niets van het Nirvana.

Hoe anders zijn Jezus’ antwoorden dan die van Boeddha. Toen een rijke jongeman, niet zo heel anders dan de rijke jonge Guatama, Jezus’ weg naar eeuwig geluk vroeg, antwoordde Jezus:

Eén ding ontbreekt je: ga heen, verkoop al je bezit, geef het aan de armen en je zult een schat hebben in de hemel, en kom, volg mij (Mk10:21)

Merk op dat Jezus de man wel instrueerde om los te komen van zijn bezittingen, maar Hij bedoelde geen Boeddhistisch loskomen. De Boeddha leerde dat niets bleef, hang dus aan niets vast. Jezus leerde dat er Eén iets bleef, dus blijf te allen prijze daaraan vasthangen!

Het koninkrijk der hemelen is als een schat verborgen in een veld, die iemand vond en weer verborg. Toen, in zijn vreugde, ging hij heen en verkocht al wat hij had en kocht dat veld. (Mt13:45)

Jezus weet dat ons verlangen naar geluk door God is ontworpen, net als ons verlangen naar blijvendheid. Deze verlangens zijn geen verkeerde verlangens. Hier is wat in zich verkeerd is:

Hemel, wees ontzet!
Huiver, sidder en beef! – spreekt de HEER.
Twee wandaden heeft mijn volk begaan:
het heeft mij verlaten, de bron van levend water,
en het heeft waterkelders uitgehouwen,
kelders vol scheuren, waarin het water niet blijft staan.
(Jer.2:12-13)

We zijn geschapen om geluk te vinden in een eeuwige, blijvende God. Verkeerd is wanneer we geloven dat God ons niet gelukkig kan maken en wanneer we daardoor geluk zoeken in vergankelijke dingen. Dat is de essentie van zonde.

Jezus en de Boeddha zijn het eens dat geluk in vergankelijke dingen waardeloos is, maar ze leiden ons naar tegengestelde oplossingen. De Boeddha zegt dat geluk bestaat uit het waarderen van niets. Jezus zegt dat het bestaat uit het naar waarde schatten van God. In het waarderen van God eindigen we uiteindelijk bij het ontvangen van alles. In het waarderen van geen enkel ding, eindigen we uiteindelijk met ... niets.

Dit is natuurlijk waarom wij niet Desiring Nothing Ministries heten (nietsverlangend dienstwerk – in tegenstelling tot Desiring God Ministries: Godverlangend dienstwerk, JL).


(Vrij vertaald van een artikel van Jon Bloom op de Desiring God blog: "Jesus and Buddha on Happiness")

Geloof werkt pas als het gegrond is op waarheid

“C. S. Lewis zegt ergens dat je niet in het christendom moet geloven omdat het relevant is of opwindend of je persoonlijk gelukkig maakt. Geloof erin omdat het waar is. En als het waar is, dan zal je het uiteindelijk wel relevant en opwindend en persoonlijk bevredigend vinden.

Maar er zullen veel momenten zijn waarop je het niet relevant en opwindend vindt en waarop het jou niet persoonlijk gelukkig maakt. Het zal zeer, zeer moeilijk zijn als christen. Dus tenzij je het gewoonweg aanneemt omdat het waar is, zul je nooit echt het christelijke leven kunnen leven, en niet de opwinding en relevantie of de andere dingen kunnen ervaren.”


Tim Keller in een interview met Christianity Today.

Hier lees je een pak meer van en over Keller.

Indiaanse hoax

"Pas ontdekte indianenstam al 100 jaar bekend berichten" AP en Reuters.
De 'pas' ontdekte indianenstam in het Amazonewoud, blijkt al bijna honderd jaar bekend. De fotograaf die uit een vliegtuig foto's van de stam nam, gaf aan de Britse krant The Observer toe dat de foto's het onderdeel waren van een campagnestunt: om hen te beschermen tegen de houtkap in het Amazonewoud.

Je leest het bericht onder meer hier.

Leer preken tegen jezelf en genees

Wat ben je bedroefd, mijn ziel,
en onrustig in mij.
Vestig je hoop op God,
eens zal ik hem weer loven,
mijn God die mij ziet en redt.

Dit is zo cruciaal in de geestelijke strijd. Dit is een waarheid die we onszelf moeten inprenten. Lloyd-Jones zegt over dit vers:

‘Besef je dat als je je ongelukkig voelt, dit meestal komt omdat je luistert naar jezelf in plaats van te spreken tegen jezelf?
Neem bijvoorbeeld de gedachten die in je opkomen wanneer je ’s morgens wakker wordt. Jij hebt ze niet in je verwekt maar ze spreken wel tegen je, ze brengen de problemen van gisteren terug, enz. Iemand spreekt. Wie spreekt er tegen je? De behandeling van de psalmist hier is deze: in plaats van dit “zelf” toe te laten om hem toe te spreken, begint hij tegen zichzelf te praten. “Wat ben je bedroefd, mijn ziel”, vraagt hij. Zijn ziel drukte hem terneer, verpletterde hem. Dus staat hij op en zegt: “Ziel, luister een ogenblik, ik zal tegen je spreken”’ (Spiritual Depression, 20, 21).

Aan deze zijde van het kruis kennen we de grootste basis voor onze hoop: Jezus Christus die gekruisigd werd voor onze zonden en triomfeerde over de dood. Dus het belangrijkste dat we moeten leren is om onszelf het evangelie te prediken:

Luister, ziel, als God voor je is, wie kan dan tegen je zijn? Hij die zijn eigen Zoon niet spaarde maar Hem gaf voor jou, hoe zou Hij je met Hem ook niet genadig alle dingen schenken? Wie zal ook maar enige aanklacht tegen je inbrengen als Gods uitverkorene? Het is God die rechtvaardigt. Wie is te veroordelen? Jezus Christus is Degene die stierf – meer dan dat, die verrees – die aan de rechterhand van God troont, die inderdaad voor jou tussenbeide treedt. Wie zal jou kunnen scheiden van de liefde van Christus? (Rom.8:31-35 geparafraseerd)

Leer het evangelie prediken tegen jezelf. Leefde de psalmist in de periode na Christus, dan was dit wat hij zou doen.


(Naar John Piper, gedeelte uit 'Spiritual Depression in the Psalms', preek over Psalm 42)

West-Vlaamse werkt al 5 jaar in getto's New York

Vandaag in het Nieuwsblad: een artikel over Sielke Dedeurwaerder. Deze maatschappelijk werkster uit Marke is al 5 jaar onder straatkinderen actief in de getto's van New York (voor Metro Ministries, opgestart door Bill Wilson, de bezielde auteur van "Van wie is dit kind").
Sielke kwam eerder al op Radio 2 (en als ik me niet vergis ook op tv) (uitzending door ERTS).

Dit is het stuk uit het Nieuwsblad:


Met schoolbus door straten van New York
West-Vlaamse vijf jaar werkzaam in getto

MARKE - Sielke Dedeurwaerder kreeg van fietsclub 't Vierkant'n Wiel een cheque van 1.250 euro toegestopt. Het geld gaat rechtstreeks naar New York. Daar zet Sielke zich al vijf jaar lang in om kinderen en jongeren uit de getto's van New York aan een betere toekomst te helpen.


Sielke werkt voor Metro Ministries, een niet-gouvernementele organisatie die zich inzet voor kinderen uit de grauwe getto's van New York. Overleven doen ze met sponsoring en giften. 'Het gebeurt nu en dan dat mensen uit België een actie voor me organiseren', vertelt Sielke. 'Vaak moet ik daar zelf niets voor doen. Deze keer kende mijn moeder (Ria Dusselier, nvdr.) iemand van 't Vierkant'n Wiel. De fietsclub zocht een goed doel om de opbrengst van de fuif aan te schenken en dat ben ik geworden.'

Via buurtwerk, huisbezoeken, weekendprogramma's en zomerkampen helpt Metro Ministries heel wat jongeren om aan hun omgeving te ontsnappen. De organisatie wordt dan ook gerespecteerd in de buurt: 'Als medewerker loop je rond met een T-shirt met de mascotte Yogi Bear erop. Met dat T-shirt aan voel ik me toch veiliger op straat. Ze weten waar je voor staat.'

Over de grote plas verblijft Sielke in Bushwick, Brooklyn, vlakbij het nog beruchtere Brownsville. 'Wat me naast de drugs- en geweldproblemen vooral opviel in het begin, was dat het er enorm lawaaierig is. Hoe de gangsta's die met hun grote auto's en loeiharde muziek komen aangereden, je kan het je niet voorstellen.'

Er is ook veel verdoken armoede in de wijken, weet Sielke. 'De status is belangrijk. Dus kopen ze een gsm en breedbeeldtelevisie, maar meubels hebben ze niet.'

Na vijf jaar is Sielkes visum verstreken. Nu moet ze noodgedwongen een jaartje uit de VS wegblijven. Volgend jaar vertrekt ze opnieuw. 'Ik weet niet hoelang ik het nog zal doen, maar het loont wel om er langere tijd te blijven. Zo leer je grenzen verleggen.'

'Had je me vijf jaar geleden verteld dat ik met zo'n oude gele schoolbus vol kinderen door de straten van New York zou rijden, ik had je nooit geloofd', zegt Sielke. 'Toch ben ik er nu aan verknocht. Na vijf jaar bouw je immers een band op met de gasten die je individueel begeleidt. Ik denk bijvoorbeeld aan een meisje dat ik al van haar vijftiende onder mijn hoede had en dat nu naar de hogeschool mag. Of aan iemand die aan boulemie leed en er nu vanaf is. Dat zijn de verhalen die je met je meedraagt en die je over de moeilijke momenten heen helpen.'

Mp3's Resolved '08 (vastbesloten)

Resolved Conference in de VS mikt vooral op jongvolwassenen (18-35 j). De mp3's van de conferentie van halfweg juni dit jaar komen nu online.

Het thema deze keer was "Heaven and hell". Je vindt op de site downloads van toespraken van Randy Alcorn (die een boek schreef over de hemel), Rick Holland, Steve Lawson, John MacArthur, CJ Mahaney, en John Piper. (Jammer genoeg staat er geen titel aangegeven per toespraak.)

Dumb en dumber geloven

Momenteel is onderstaand berichtje te lezen op de site van Het Laatste Nieuws. Natuurlijk ben ik het oneens.


"Hoe hoger IQ, hoe minder geloof in God"

Professor Richard Lynn.
Mensen met een hoog IQ maken minder kans om in God te geloven. Dat blijkt althans uit een nieuwe studie. Volgens professor Richard Lynn is er zelfs een direct verband tussen het afnemende religieuze geloof en het toenemende menselijke intellect in de vorige eeuw. Criticasters noemen de studie "simplistisch".

Academici

Een rondvraag bij de Britse Royal Society, een onafhankelijke wetenschapsacademie, leerde dat slechts 3,3 procent in God geloofde. En dat op een moment dat 68,5 procent van de gehele Britse bevolking zichzelf als gelovige beschouwde. "Waarom zouden academici minder geloven dan de rest van de bevolking?", vraagt hij zich af. "Voor mij is dit enkel een kwestie van IQ. Academici hebben een hoger IQ en dus minder kans om te geloven."

"Pubers twijfelen al"

Volgens Lynn gelooft het merendeel van de schoolgaande jeugd nog in God, maar eens ze de adolescentie bereiken - en hun verstand dus toeneemt - komt de twijfel opzetten. "Bovendien is in 137 ontwikkelde landen het geloof achteruitgegaan toen het intellect toenam, in de twintigste eeuw."

Kritiek

Collega-professoren hebben kritiek op de studie, omdat die geen rekening zou houden met een "complexe reeks sociale, economische en historische factoren".

Racisme?

Professor Lynn is qua provocatie alvast niet aan zijn proefstuk toe. Hij oogstte al controverse in het verleden toen hij intelligentie linkte aan ras en geslacht. (jv)

Is God beperkt in zijn almacht?

"Is Gods soevereiniteit beperkt?" lees je vandaag op de site van Desiring God. Het is een korte uitgeschreven versie van een radio-uitzending. Hier John Pipers antwoord:

"Ik verwerp het idee (van een beperkte soevereiniteit) omdat dit niet is wat de Bijbel leert. Eigenlijk leert de Bijbel ons het tegendeel.
- We leren dat er geen vogel ter aarde valt buiten de wil van de Vader om (Mt10:29).
- We leren dat het hart van koningen als waterbeken is in de handen van de Heer; Hij leidt het waarheen Hij wil. (Spr.21:1)
- We leren er dat als Jozef verkocht wordt naar Egypte en dit uiteindelijk wordt omgekeerd en zijn broers schuldig bevonden worden, dat God dan duidelijk maakt: U hebt dit ten kwade gedacht, maar Ik heb het ten goede gedacht" (Gen.50:20).
- Ik verwerp het omdat het boek Spreuken zegt dat het lot in de schoot wordt geworpen, maar dat elke beslissing daarvan de Here komt (Spr.16:33); een man overdenkt zijn weg, maar de Heer stuurt zijn gang (Spr16:9); enz. enz.

De Bijbel leert dat God soeverein is, dat Hij over alles regeert.

Er zijn ook emotionele redenen om in Gods absolute soevereiniteit te geloven. Indien ik de soevereiniteit van God over alle dingen zou verwerpen, inclusief mijn eigen wil en leven, dan zou ik meteen ook precies die God, precies die kracht verwerpen die achter alle beloften te vinden is die mijn leven leefbaar maken temidden de pijn.

Dus als je de soevereiniteit van God inlevert om Hem buiten schot te houden in rampspoed, dan verlies je Hem ook op het punt waar je kracht nodig hebt om de rampspoed te kunnen dragen en die ten goede te zien veranderen. Indien God hier verworpen wordt, wat rest me dan nog behalve God-loze rampspoed?

Als dit is wat mensen willen kiezen, dan kunnen ze die existentiële beslissing nemen, maar het zou onbijbels zijn, en, volgens mij, ook dwaasheid voor het leven zelf."

We weten niet waarheen, maar wel naar wie

Abraham ging op weg. Hij wist niet waarheen. Maar wel naar wie.
Als God jou roept, weet je niet waarheen. Maar je weet met wie je gaat. Met Hem die alles gaf voor jou.

Het bovennatuurlijke geduld van Benjamin Warfield

Er is bovennatuurlijke kracht voor nodig om geduldig te zijn. Dat is waarom Paulus tot het uiterste gaat als hij bidt voor ons geduld:

Daarom bidden wij onophoudelijk voor u (...) en u zult door zijn luisterrijke macht de kracht ontvangen om alles vol te houden en alles te verdragen. (Kol1:11)

Maar die luisterrijke macht komt ons gedrag binnen via de beloften die wij geloven. Zoals de belofte van Rom.8:28:

Wij weten nu, dat [God] alle dingen doet medewerken ten goede voor hen, die God liefhebben, die volgens zijn voornemen geroepenen zijn.

Benjamin B. Warfield was een wereldberoemd theoloog die bijna 34 jaar doceerde aan Princeton Seminary, tot aan zijn dood op 16 februari 1921. Veel mensen kennen zijn boeken (...)
Maar wat de meeste mensen niet weten is dat hij in 1876, toen hij 25 was, huwde met Annie Kinkead en op huwelijksreis trok naar Duitsland. In een zware storm werd Annie door de bliksem getroffen en ze was voorgoed verlamd. Na 39 jaar voor haar gezorgd te hebben heeft Warfield haar in 1915 ten grave gedragen. Omwille van de buitengewone noden van zijn vrouw ging Warfield nooit langer dan 2 uur naeen van huis weg gedurende al die jaren van hun huwelijk.

Dit is wat je noemt een verbroken droom. Ik herinner me dat ik de week voor we huwden tegen mijn vrouw zei: “Als we een auto-ongeluk krijgen tijdens onze huwelijksreis, en je bent verminkt over verlamd, dan houd ik me toch aan mijn beloften, ‘in goede en kwade dagen’.” Maar voor Warfield gebeurde het echt. Ze werd nooit genezen.

In tegenstelling tot het verhaal van Jozef, die leed maar toen onderkoning werd van Egypte, was er geen koningschap in Egypte op het eind van Warfields verhaal – alleen het buitengewone geduld en de buitengewone trouw van één man tegenover één vrouw gedurende 38 jaar van wat nooit was gepland – althans niet door mensen.

Maar toen Warfield zijn gedachten op papier zette over Romeinen 8:28 schreef hij:
“De basisgedachte is dat God over alles regeert. Alles wat je overkomt is in zijn controlerende hand. De tweede gedachte is het welbehagen van God in hen die Hem liefhebben. Als Hij alles bestuurt, dan kan er niets dan goed overkomen aan hen die Hij goed wil doen ... Hoewel wij te zwak zijn om onszelf te kunnen helpen en te blind om te vragen om wat we nodig hebben, en we slechts kunnen zuchten in onuitgesproken verlangens, dan is Hij de schepper van diezelfde verlangens ... en Hij zal alle dingen zo besturen dat we slechts goeds zullen oogsten van alles wat ons overkomt.”

(Vandaag gelezen op de site van Desiring God, door John Piper en zelf vertaald)

Coach, controleur of troubleshooter

"Zij die nooit tijd uittrekken om mensen te ontwikkelen, worden gedwongen om tijd uit te trekken voor hun problemen."

Jan Leplae citeert Henk Jan Kamsteeg die Bennie Sloetjes citeert die John C. Maxwell citeert. Over de noodzaak van coachend leiderschap. Het is gericht op doelen, zowel van de kerkelijke gemeente als van haar leden.
Coachend leiderschap staat in contrast met het leiderschap van controleurs of troubleshooters. De eerste groep probeert controle te houden over alles in de gemeente of kerk, de tweede groep houdt zich vnl. bezig met het oplossen van de problemen. De coachende leider werkt uit liefde voor God en uit liefde voor mensen die van God allemaal verschillende mogelijkheden kregen om Hem te dienen. Dat potentieel wil hij aanspreken en een vruchtbare plek geven binnen de gemeente.

Berouw van 'idiote dieven' komt beter laat dan niet

Opmerkelijk randberichtje van persagentschap Belga op de site van Sporza: "Neeskens krijgt na 8 jaar zijn tas terug".
De sporttas van voetballer Johan Neeskens werd 8 jaar geleden gestolen toen hij als hulptrainer van Oranje op stage was in Zwitserland. Nu is de tas terug opgedoken.

Er zaten destijds blocnotes, een boekje met telefoonnummers van spelers en coaches, chocolade en een stuk zeep in. De dieven hebben de zak nu achtergelaten op een camping in de buurt van Bern, waar veel Nederlanders verblijven. Alles zat nog in de tas, de chocolade was vervangen door nieuwe. De dieven excuseren zich met een berouwvol Frans briefje: "We hebben de chocolade opgegeten, maar hebben nieuwe in de tas gestoken." Het briefje werd ondertekend met "De idiote dieven uit Genève".

Onwrikbaar in Gods liefde

"Er is niets dat ik kan doen om God meer van me te laten houden, en er is niets dat ik kan doen waardoor Hij minder van me gaat houden."

(Philip Yancey in "Genade, wat een wonder")

Wij leven in schone schijn

"En zijn ogen waren als een vlammend vuur" (Openbaring 1:15)

"Niets is voor het mensenhart zo diepingrijpend veranderend als de ervaring er verschrikkelijk uit te zien in de aanwezigheid van de liefde en gezien te worden met alles wat zo afgrijselijk lelijk aan ons is en om dan nog steeds gewild te worden, ja meer nog, om dan nog steeds onderwerp van intense vreugde te zijn. Dat is genade.

Wij leven in schone schijn. We verbergen het kwade en lopen te koop met het goede. Zo kan gemeenschap nooit op genade gegrond en echt zijn. Het hindert ons in het genieten van God. Maar Johannes zegt: 'Hij ziet me. Hij ziet alles. De zonde zit nog steeds in me, maar Hij blijft. Hoe is dat mogelijk?'"


Uit: "Ik zeg PAPA", pag. 152, door Larry Crabb, uitg. Medema

God gelooft niet in atheïsten

"Een beetje filosofie neigt het verstand van de mens naar het atheïsme, maar diepte in filosofie leidt het verstand van mensen in het geloof."
- Francis Bacon

"Ik kan zien hoe het mogelijk is voor een mens om op de aarde neer te kijken en een atheïst te zijn, maar ik kan niet begrijpen hoe hij zou kunnen opkijken naar de hemel en zeggen dat er geen God is."
- Abraham Lincoln

"Als er geen God zou zijn, dan zouden er geen atheïsten zijn."
- G.K. Chesterton

"Een God die ons zijn bestaan zou laten bewijzen, zou een afgod zijn."
- Dietrich Bonhoeffer

"Het verbaast me een intelligent persoon te vinden die vecht tegen iets waarvan hij helemaal niet gelooft dat het bestaat."
- Mohandas Gandhi

"Om vast te kunnen houden aan het geloof dat er geen God is, moet het atheïsme onuitputtelijke kennis aan de dag leggen. Dit staat gelijk met zeggen "Ik heb onuitputtelijke kennis dat er geen wezen bestaat dat onuitputtelijke kennis bezit."
- Ravi Zacharias

"Atheïsme is een kruk voor wie de realiteit van God niet kan dragen."
- Tom Stoppard


Kijk ook hier voor het eerste hfdst. van het boek "God doesn't believe in atheists" van Ray Comfort.

Kerkvaderlijke wijsheid

"Ik heb in Plato en Cicero gezegden gelezen die heel wijs en heel mooi waren; maar ik heb bij geen van beiden gelezen: 'Kom tot mij allen die vermoeid en belast bent'."

- Augustinus



"Onze Heer heeft de belofte van de opstanding niet slechts in boeken geschreven, maar in elk blad van het voorjaar."

- Maarten Luther

Ik hou van God, maar houdt Hij van mij?

Op de blog van Sovereign Grac (C.J. Mahaney e.a.) botste ik bij een post van Tony Reinke op volgende interessante quote van Spurgeon:

"Ik ontmoette ooit een goede vrouw die onderhevig was aan veel twijfels. Toen ik doordrong tot de kern van haar twijfel, bleek het dit: ze wist dat ze Christus liefhad, maar ze was bang dat Hij niet van haar hield. 'Oh', zei ik, 'dit is een twijfel die mij nooit zal overvallen, nooit, onmogelijk. Want dit weet ik zeker: mijn hart is zo verdorven, van nature, dat liefde voor God daar nooit zou gekomen zijn zonder dat God ze daar legde.'

Daarin mag je behoorlijk zeker rusten, dat als jij God liefhebt, dat een vrucht is, en geen wortel. Het is de vrucht van Gods liefde voor jou. Die vrucht kwam er niet door de kracht van enige goedheid in jou. Als jij God liefhebt, dan mag je met absolute zekerheid besluiten dat God jou liefheeft."

Dwell Conference: audio online

Je kunt weer wat Engelstalige mp3's downloaden, nu van de Dwell Conference in New York City die vorige week plaatsvond. Thema: Gemeentes/kerken oprichten in de stad (urban church planting), maar het gaat natuurlijk heel wat verder dan dit.
Er zit ook wat Tim Keller-materiaal bij, en dat is bijna altijd goed nieuws!

Via deze link vind je de volgende toespraken:

1. Dwelling with Non-Christians - 04/30/08

(Category: Missiology, Missional)
Speaker: Darrin Patrick


2. Dwelling in the Gospel - 04/30/08

(Category: Christology, Gospel)
Speaker: Tim Keller


3. Dwelling thru the Text - 04/30/08

(Category: Ecclesiology, Church Planter)
Speaker: Mark Driscoll


4. Persuasion - 04/30/08

(Category: Ecclesiology, Church Planter)
Speaker: Tim Keller


5. Dwelling in the Text - 04/29/08

(Category: Ecclesiology, Preaching)
Speaker: Mark Driscoll


6. Dwelling in the Cross - 04/29/08

(Category: Ecclesiology, Church Planter)
Speaker: C.J. Mahaney


7. Dwelling in the Kingdom - 04/29/08

(Category: Missiology, Missional)
Speaker: Ed Stetzer


8. Dwelling Incarnationally - 04/29/08

(Category: Missiology, Missional)
Speaker: Eric Mason

"Anderen helpen is mijn leven"

Mijn broer signaleerde me dat een interview met m'n goede vriend Jan Simmering (door Annemarie van Donselaar van Uitdaging) online stond. Een dergelijke gelegenheid mogen we niet laten passeren zonder even de tekst over te nemen:

Jan Simmering:
'Anderen helpen is mijn leven'

Hij is jarenlang actief geweest in de (jeugd)hulpverlening en in het pastoraat en is een veelgevraagd spreker, voornamelijk in evangelische kringen. Jan Simmering (65) is geen onbekende in christelijk Nederland. Maar tegenwoordig doet hij het wat rustiger aan. “Ik wil plaatsmaken voor de jongere generatie."

Simmering woont in de Achterhoek, maar het interview vindt, om praktische reden, plaats in Driebergen, in de achtertuin van een van zijn kinderen, die inmiddels zelf ook alweer kinderen heeft. Als ik zijn zoon vraag zijn vader te omschrijven, moet hij even nadenken. "Er zijn veel overeenkomsten in ons karakter, dus ik vind het een beetje lastig om te noemen. Maar een belangrijk verschil is dat ik een denker ben, en hij een doener." Jan beaamt het meteen. "Ja, ik heb vaak eerst gehandeld en de strategieën kwamen pas achteraf." Zelf weet hij zichzelf wel verder te karakteriseren: “Ik ben eigenwijs, houd ervan om onder de mensen te zijn, maar ik ben eigenlijk ook een beetje een einzelgänger. Als ik met een groep ben, en ik kijk tv en de hele tent wordt om me heen afgebroken, dan blijf ik gewoon rustig zitten."

Zijn liefde voor de hulpverlening is ontstaan toen hij in Zwitserland voor een periode met Duits Zwitserse kinderen heeft gewerkt. Sindsdien is hij actief geweest in de kinderopvang, de jeugdhulp, onder andere bij het Leger des Heils, en het pastoraat. Hoewel werken in de hulpverlening niet zijn eerste keus was hij heeft jarenlang als landmetertechnicus gewerkt is het wel wat hij het liefst heeft gedaan. "Terugkijkend ben ik heel blij dat ik zoveel kinderen, jongeren en ouderen met problemen heb mogen helpen. Hoewel ik veel dingen misschien anders zou hebben aangepakt, zou ik het weer met dezelfde intentie en gedrevenheid doen. Het is mijn leven, anderen helpen."

Hij heeft bewust wat stapjes terug gedaan in hulpverlening en pastoraat, doet voornamelijk nog aan coaching. “Ik vind dat ik te oud word en dat jongere mensen het van mij moeten overnemen. Daarnaast wilde ik voorkomen dat over mij wordt gezegd: 'Die oude man moet weg.' Ik doe op het moment nog wel aan training en coaching van mensen in het pastoraat, ik help graag anderen met de ervaring die ik heb opgedaan."

Het spreken in (jeugd)diensten en kerken doet hij nog wel regelmatig, hoewel hij ook hierin zijn leeftijd bekritiseert. "Ik heb mijn kinderen gevraagd mij te waarschuwen als ik niet meer aanspreek. Maar tot nu toe word ik nog regelmatig gevraagd." Preken heeft hij altijd uit het hoofd gedaan. Hoewel dat aansluit op de traditie van de Vergadering van Gelovigen, waaruit hij afkomstig is, ziet hij preken zonder papier niet als een geestelijk iets. "De Heilige Geest kan evengoed werken door een goed voorbereide preek op papier als door woorden die spontaan worden gesproken. Tegenwoordig gebruik ik trouwens ook weleens een PowerPoint presentatie, maar dan gaat er wel een stukje spontaniteit weg."

Op de vraag over welk onderwerp hij het liefst spreekt, antwoordt hij snel en beslist: Gods liefde. "Waarom? We hebben het wel heel vaak over Gods oneindig grote liefde, maar we zijn over het algemeen veel te voorzichtig in het aannemen daarvan. Dat heeft ermee te maken dat we bang zijn om kwetsbaar te zijn, omdat we daarin teleurgesteld zijn. En dat terwijl juist in Gods onvoorwaardelijke liefde, genezing en heling van onze wonden ligt. Je moet op zoek durven gaan naar Gods onvoorwaardelijke liefde, je volkomen aanvaard weten door God en je hart aan Hem geven." Het zijn voor hem geen goedkope woorden, maar doorleefde theorieën. Er is een periode geweest dat hij heel kwaad was op God. Over de aanleiding wijdt hij liever niet uit. "Maar achteraf gezien, is dat misschien ook wel de periode geweest dat ik me juist bewust ben geworden van Gods liefde. Ik weet mijzelf daarin volkomen aanvaard."

Z'n uitspraken zijn doorgaans persoonlijk, niet stellig. 'Vooraanstaande leiders die een stellige waarheid hebben of beslissen wat wel of niet kan of mag, daar kan ik niet tegen. Ik vind dat we sowieso te veel luisteren naar leiders en onze eigen mening te weinig serieus nemen. Natuurlijk zijn leiders belangrijk, maar ze moeten van het voetstuk af." Hij realiseert zich dat dit op zichzelf ook wel heel stellige uitspraken zijn en dat hij daarmee ogenschijnlijk onderuit haalt wat hij eerder heeft gezegd. Maar hij licht meteen toe hoe dat zit: “Ik heb wel een duidelijke mening, en die wil ik overdragen, maar ik wil mensen daarvan niet per se overtuigen. Een ander mag het totaal anders zien, daar heb ik geen moeite mee. Ik ben ook heel voorzichtig in het zeggen dat ik de absolute waarheid heb over Bijbelse zaken. Waar het uiteindelijk om gaat, is of je een relatie met God hebt."

Hij is niet bang dat de dingen die hij zegt anders worden verwoord dan hij ze heeft bedoeld of dat uitspraken verkeerd worden geïnterpreteerd. 'Mensen die me kennen weten hoe ik de dingen bedoel en er zijn altijd mensen die ergens iets achter willen zoeken. Wat ik het belangrijkste vind om over te brengen, is dat mijn geloof mijn leven is, en dat niemand dat van me kan afpakken.'

Milde gevers ruiken lekker

Een beetje van de geur blijft hangen, aan de hand die bloemen geeft.

Chinees spreekwoord.

Bid niet bij regen

"Ik bid volgens het principe dat de kurk uit een fles wijn klopt: er is een innerljke gisting en er moet een uitweg zijn."
~Henry Ward Beecher

"God straft ons mild door onze gebeden te negeren en straft ons streng door ze te beantwoorden."
~Richard J. Needham

"Gebed verandert God niet, maar het verandert degene die bidt."
~Søren Kierkegaard

"Er is niemand die meer gelooft in de kracht van het gebed dan de duivel. Niet dat hij het gebed beoefent, maar hij lijdt er wel onder."
~Guy H. King

"Zorg en wanhoop drijven me tot gebed en gebed drijft wanhoop en zorg weg."
~Philip Melanchthon

"Bid niet bij regen, als je ook niet bidt bij zonneschijn."
~Satchel Paige

De cartoon is van de hand van Willem de Vink.

Dankbaar beroofd

Billy Graham schrijft over de theoloog en auteur Matthew Henry die op oudere leeftijd op straat was overvallen. De bewuste avond schreef Henry in zijn dagboek:
"Laat me in de eerste plaats dankbaar zijn dat ik nooit voorheen beroofd werd.
Ten tweede, dat hoewel ze mijn portefeuille stalen, ze me niet van het leven beroofd hebben.
Ten derde, dat hoewel ze me alles afnamen, het ook niet veel was.
En ten vierde, mag ik dankbaar zijn dat ik degene was die beroofd werd, en niet degene die geroofd heeft."

Hebreeën 10:35 U hebt meegeleefd met de gevangenen onder u, en toen u van uw bezittingen beroofd werd, hebt u dat in vreugde aanvaard, in de wetenschap dat u iets beters bezit, een blijvend bezit voor uzelf.

Een man met karakter

"Elk mens heeft 3 karakters - dat wat hij toont, dat wat hij heeft, en dat wat hij denkt te hebben"

Alphonse Karr