Wout van Wijngaarden over de betekenis van Dr. Martyn Lloyd-Jones voor zijn leven en bediening

2 mensen die ik waardeer en respecteer: Wout van Wijngaarden schetst in een persoonlijk getuigenis de betekenis van D. Martyn Lloyd-Jones voor zijn eigen leven en bediening. Hieronder twee fragmenten, maar lees hier het hele stuk.


"Ik kan me zo thuisvoelen bij zijn (Martyn Lloyd Jones', JL) uitleg van Psalm 73 waar de psalmist op een gegeven moment zegt:

Ik tobde erover om dit te begrijpen,
Een kwelling was het in mijn ogen.

Ik ontdekte dat mijn denken bijna totaal bepaald werd door mijn gevoelsleven, door mijn moeite en mijn zuchten, en dat er zo geen nieuwe, geen frisse openbaring van God in mijn leven kwam. Heel consequent stelt Lloyd-Jones in zijn bijbeluitleg op zo treffende wijze telkens weer God centraal. Het gevolg was dat er in mijn denken een geweldige hoop, een nieuwheid kwam. Ik ging de vrucht van de wedergeboorte ervaren, namelijk de vernieuwing, de verjonging van mijn denken. Er kwam hoop en kracht in mijn denken en mijn leven.

Het was voor mij heel bijzonder te ontdekken dat Martyn Lloyd-Jones in zijn boeken zo heel zuiver verwoordt wat de Bijbel leert over het menselijk hart. Dat er vanuit de mens gezien in feite geen hoop is. Mijn faalangst kwam juist voort uit het feit dat ik op mezelf zag en dat ik in mijzelf teleurgesteld was. En toen ik de klaarheid van zijn uitleg ging begrijpen, ontdekte ik dat God de Schepper was, dat God verrassend was, dat God niet door mij gecreëerd is, maar dat ik door God gecreëerd ben. Dus God kwam centraal te staan. En dan die verrassende woorden die Lloyd-Jones eruit pikt: "Nochtans, God ...", "Maar God ...", "God echter ..." . Dat veranderde mijn leven. God echter!! Ondanks alles is daar: God!! Ik ontdekte dat Gods Woord geen filosofie is, maar een proclamatie. Het begon me duidelijk te worden dat ik mijn beeld van God niet moest baseren op mijn gevoelsleven. Ik ontdekte dat ik zelfs niet kritiekloos moest overnemen wat mij door de jaren heen was geleerd, hoewel daar heel veel goeds in was, maar dat ik mijn beeld van God moest bepalen vanuit Gods Woord. En zo werd de Bijbel een proclamatie, een bron van gezag. En ik vatte moed om Gods Woord hoger te achten dan mijn zieleleven. En zo kwam ik bij het lezen van het eerste hoofdstuk van het boek Spiritual Depression tot die indrukwekkende ontdekking dat David daar uitroept in Psalm 42:

Wat buigt gij u neder, o mijn ziel,
en zijt gij onrustig in mij?
Hoop op God, want ik zal Hem nog loven,
mijn Verlosser en mijn God!

Zo deed ik de wonderbaarlijke ontdekking dat ik mijn eigen ziel kon toespreken; de geestelijke vernieuwing, bewerkt door de Heilige Geest, bleek een hoger gezag dan mijn gevoelsleven. Tot mijn grote verbazing - en wat een zegen bleek dat te zijn! - veranderde mijn gevoelsleven. Ik werd iemand die over zijn leven mocht gaan 'heersen'. Ik mocht weer gezag krijgen over mijn gevoelsleven. Ik kon het nu gaan vermanen. Ik kon het gaan analyseren. Ik kon het nu tot de orde roepen en het toespreken: "Hoop op God!""

(...)

"Ik heb moeten leren om mezelf te verloochenen, ook in mijn depressies, mijn gedachten, mijn zieleleven. Ik heb moeten leren inzien dat mijn ziel vaak liegt, dat mijn ogen met bevooroordeelde blik zaken registreren. Ik heb moeten leren dat ik rein van hart moet worden, puur, gericht op God. Ik heb moeten leren dat wij Hem centraal moeten stellen, want alleen Hij kan ons ware identiteit geven. Want ook nu loop ik voortdurend met dat gevoel van "Ik ben te klein", "Ik red het niet", "Ik kan niet bestaan voor God". Maar dan zijn daar die woorden: "Maar God ...!", "But God" in Psalm 73. Dat is belangrijk, dat is de sleutel, dat maakt het hele verschil uit, deze twee woorden: "Maar God!" Wat ik ook ervaar, welke worsteling er ook zijn mag, wat er ook gebeurt, daar is God en Hij is de rots van mijn bestaan. "Maar God"!! Het is met name dit heilzame centraal stellen van God wat mij enorm getroffen heeft in de uitleg van de Bijbel bij Dr. Martyn Lloyd-Jones."