"Oh ja, natuurlijk, Hebreeuwse vroedvrouwen en heidense wijze mannen"

'We kunnen niet kijken naar wat er gebeurt met Mozes en dan lezen wat er gebeurt met Jezus bij zijn geboorte in Mattheüs 2 en de verbinding niet zien tussen de twee, omdat het zo geordend is.
Wanneer je de wijze mannen Herodus ziet misleiden opdat hij niet zou weten naar waar ze gaan ... En zo wordt de moordlustige koning (of farao) misleid door die Hebreeuwse vroedvrouwen in Exodus, en dan krijg je de moordlustige koning die wordt misleid door heidense wijze mannen. Je hebt die onverwachte helden. Zij zijn niet de helden waarvan veel Joden zouden denken "Oh ja, natuurlijk, Hebreeuwse vroedvrouwen en heidense wijze mannen".'

'Dus gaan we terug naar dat vroegere punt dat God de meest gekke manieren zal gebruiken om zijn plannen te volvoeren, namelijk verlossing en vrijheid en bescherming, en dan is er de ironie van het feit dat Jezus uiteindelijk wordt meegenomen naar Egypte om te worden gered van de moordlustige koning. En zo is er een duidelijke verbinding; het feit dat de Schriften benadrukken is dat ons geheugen wordt geprikkeld om terug te denken aan de vorige verlossing in Exodus.'

– Justin Holcomb op de blog van The White Horse Inn