Hier het 2e deel van het verslag van de lezing van voorbije zaterdag (31 januari), "Tucht en troost", door Geert Soete. Ondertussen kun je van de geluidsfiles ook een wav-file van wat betere kwaliteit downloaden - die is weliswaar een stuk zwaarder.
2Kor1:23. Nu lezen we tot 2:4, straks lezen we nog verder.
Eerst geef ik een korte inleiding op de 2e brief aan de Korinthiërs.
Paulus was destijds met gezonde angst naar deze stad getrokken. Korinthe had een slechte reputatie. Er bestond iets als een gezegde: de Korinthiër uithangen. Vandaag gebruiken we daar een ander woord voor. Korinthe was een havenstad en grootstad. Dit soort stad was het: met zondig vertier en geweld enz. Voor Paulus zal het niet makkelijk geweest zijn. Stel dat je in een grootstad van de Heer moet gaan spreken. “Met vreze en beven” zegt Paulus.
Hij is er anderhalf jaar geweest, dan zijn Timotheus en Silas gekomen en kon hij zich fulltime inzetten voor de verspreiding van het evangelie. Toen is hij ook uit de synagoge getrokken, er kwamen veel gelovigen. Heeft er veel geleerd. Daarna naar Efeze, waar hij 2 jaar verbleef. Ondertss hoorde hij dat er een aantal dingen misliepen. Dan moet hij er ooit wschlk voor een korte tijd terug geweest zijn, en het was een bezoek in droefheid. Wat hij moest zeggen was vernederend, omdat dingen niet goed gingen.
Heeft dan ook 1Kor geschreven, ook naar aanleiding van dingen die verkeerd liepen in Korinthe. Er waren partijschappen, verdeeldheid, favoritisme, vleselijke gezindheid, afgunst, wereldse wijsheid, ze zochten hun recht tgo elkaar bij ongelovigen. Er staan waarschuwingen in over rebellie e.d. Het deed meer kwaad dan goed wanneer ze samenkwamen. De geestelijke gaven dienden meer voor spektakel dan voor opbouw. Veel wanorde ipv orde. En er werd door sommigen geleerd: er is geen opstanding v/d doden. Als je een dergelijke brief als die van Paulus krijgt, moet het beschamend geweest zijn.Naar aanleiding van die zaken heeft Paulus ook zijn reisplannen gewijzigd. Had dubbel bezoek voorgesteld, op doortocht en op terugkomst. Maar heeft z’n plannen moeten wijzigen, door schijnapostelen die probeerden te heersen.
Van die veranderde plannen maakten die mensen gebruik om Paulus in slecht daglicht te stellen. Ik ben niet gekomen om ú te sparen, niet zichzelf, maakt Paulus duidelijk. Want dan zou het mssch weer in droefheid zijn, en dat doet me pijn, en het zal ook jullie weer bedroeven en pijn doen om zo elkaar te zien.
Zoals het voor vader of moeder ook niet fijn is, om kids te straffen. Als je zoon of dochter iets verkeerd doet, dan brengt dat droefheid. Je weet dat het niet goed is voor hen wat ze deden. Het doel is een ander/beter leven.
Zo ook bij Paulus. Ook niet om heerschappij te voeren over hun geloof. Maar nee, zegt Paulus, wij zijn niet heer en meester over uw geloof, want daar heb ik vertrouwen dat u vaststaat in de Heer. We zullen samen voor Gods aangezicht staan wanneer de Heer terugkeert.
Er is maar 1 Heer over ons geloof, 1 opperherder en hoeder van onze zielen schrijft Petrus. De Heer zei het ook: jullie noemen mij Heer en Meester en Ik ben het ook.
In Romeinen: of een dienstknecht staat of valt gaat zijn heer aan.
Het is niet mijn doel te heersen maar wel om een medewerker te zijn aan uw blijdschap. Het is om u te sparen, om te werken aan uw blijdschap.
Blijdschap is de eerste vrucht die in Gal genoemd wordt, na de liefde.
Als ik die brief schreef, is het om aan uw blijdschap mee te werken. Ik weet wel dat het u bedroeft, zegt hij. Het is altijd verdrietig voor kids om bestraft te worden, maar het is om hun blijdschap te bewerken, opdat ze zouden leren zo wandelen dat ze echt blijdschap in hun leven zouden mogen kennen. Dat was het doel vd 1e kor-brief.
Wij heersen niet, maar sparen jullie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten