Kerkgroei draait om kwaliteit

19 Zo bent u dus geen vreemdelingen of gasten meer, maar burgers, net als de heiligen, en huisgenoten van God, 20 gebouwd op het fundament van de apostelen en profeten, met Christus Jezus zelf als de hoeksteen. 21 Vanuit hem groeit het hele gebouw, steen voor steen, uit tot een tempel die gewijd is aan hem, de Heer, 22 in wie ook u samen opgebouwd wordt tot een plaats waar God woont door zijn Geest. (Ef.2:19-22)

"In het licht van Paulus' beeld van de groei van de kerk als het groeien van een lichaam of een bouwwerk door het proces van haar oprichting, lijkt het betreurenswaardig dat de uitdrukking 'kerkgroei' tegenwoordig uitsluitend, zoals het lijkt, gebruikt wordt voor haar getalsmatige uitbreiding, hoewel de nieuwtestamentische gedachte die met dit woord wordt uitgedrukt, niet van kwantitatieve, maar van kwalitatieve vooruitgang is. Het is altijd het meest verstandig om bijbelse uitdrukkingen ook te gebruiken zoals de Bijbel die bedoeld heeft, en deze teksten maken duidelijk dat de groei van de kerk in Paulus' gedachten geen kwestie is van nieuwkomers die aan de gemeenschap worden toegevoegd (daar had hij andere woorden voor), maar voor de gemeenschap die klaargemaakt wordt voor haar bestemming door de herscheppende kracht van de door de Geest geleerde waarheid."

J.I. Packer, Opbouwend Leiderschap, pag. 13 (Uitg. Barnabas)

Voorproefje op de kampfoto's

Binnenkort komen de foto's van het jeugdkamp Winter 2009 van vzw Hosea online via www.jeugdwerkhosea.be. Hierbij al een eerste blik. Kun je echt niet wachten, dan kun je er al een deel downloaden via www.dropboks.com.
Inloggen als janleplae(a)hotmail.com (let op: de (a) vervangen door @) en met paswoord mvgebed.
Mocht het niet lukken, stuur me dan een mailtje.

Reminder: vanavond (28 febr.) lezing in Menen

Nog even herinneren aan de lezing van vanavond 28 februari om 19.30 u. in De Steiger in Menen:
Deel 2 in de reeks "Leven voor Gods aangezicht", Jos Vanlede over "Veroordeling en vrijheid", a.d.h.v. 2Kor.3:1-18

Niets van mezelf, alles van U

O, de bittere schaamte en spijt
over de tijd die er ooit was
toen ik trots tegen Jezus zei:
'Alles van mezelf en niets van U.'

Toch vond Hij me, ik aanschouwde Hem,
bloedend aan het vloekhout,
en mijn smachtend hart zei zwakjes:
'Een beetje van mezelf, en een beetje van U.'

Dag na dag bracht zijn tedere genade,
helend, helpend, vol en vrij,
me verder omlaag en ik fluisterde:
'Minder van mezelf en meer van U.'

Hoger dan de hoogste hemelen,
dieper dan de diepste zee:
'Heer, uiteindelijk heeft uw liefde het gewonnen,
niets van mezelf en alles van U.'

Theodore Monet

(gelezen in 'Dromen en bedrog', pag.30, door Luis Palau)

Waar moet een gemeenteleider werk van maken?

Thabiti Anyabwile vermeldt 6 doelen voor elke voorganger/gemeenteleider, op basis van werk van Derek Prime en Alistair Begg. Dit zijn de doelen:

1. De kudde voeden (Joh.21:15-17)

2. De hele wil Gods verkondigen (Hd.20:27)

3. Ieder mens volmaakt stellen in Christus (Kol.1:28-29)

4. Gods volk klaarmaken voor het dienstwerk (Ef.4:12)

5. Gods volk toerusten om vissers van mensen te zijn (2Tm4:5)

6. Over zichzelf waken tot het werk vervuld is (1Tm.4:16)

De don'ts van pastorale counseling

1. Counsel geen vrouwen alleen (of algemeen: geen personen van het andere geslacht alleen, JL)
2. Counsel geen dronken mensen, wacht tot ze nuchter zijn
3. Counsel niemand die al begeleid wordt door iemand anders
4. Counsel niet zonder telefoon, bureau, schrijfgerief, enz binnen handbereik
5. Counsel geen mensen die voorwaarden stellen
6. Counsel niet als mensen niet bereid zijn om huiswerk te maken (opdrachten die het geleerde in de praktijk helpen omzetten, JL)
7. Counsel niet telefonisch
8. Counsel geen partners afzonderlijk van elkaar (maar counsel ze samen)
9. Counsel geen personen die zo onder invloed zijn dat ze niet kunnen nadenken
10. Counsel geen jonge kinderen, counsel hun ouders
11. Counsel geen ongelovige mensen, breng ze het evangelie
12. Counsel geen christen die de Bijbel niet als standaard beschouwt (volgens mij gewoon een contradictio in terminis, JL)

Lees hier de overige punten uit de opsomming van Jay Adams.

(Gelezen bij Thabiti Anyabwile)

De economische crisis voor dummies

(Klik op de tekening om ze groter te krijgen)
Gelezen bij Justin Taylor: Between Two Worlds: Stimulating Cartoon

Wat is berouw?

"Berouw betekent je afwenden van zoveel als je beseft van je zonde om zoveel als je van jezelf kent te geven aan zoveel je maar weet van je God. En naarmate onze kennis groeit op deze drie punten moet ook onze praktijk van berouw verder groeien."

J.I. Packer, Keep in Step with the Spirit, pag. 87. (gelezen bij Joshua Harris)

Omdat mijn vertaling wat rammelt toch nog eens het origineel:
"Repentance means turning from as much as you know of your sin to give as much as you know of yourself to as much as you know of your God, and as our knowledge grows at these three points so our practice of repentance has to be enlarged."—J.I. Packer, Keep in Step with the Spirit, page 87

John Piper is een vroege vogel die blijft hakken

CJ Mahaney had de gelegenheid om John Piper te interviewen. Hier te lezen.

Twee kleine fragmenten.

Mahaney vraagt naar Pipers gebruiken op het vlak van 'morning devotion' en dit is zijn antwoord:

"Ik sta twee dagen op om 5.15 u. en vier keer om 6.15 u. en één morgen om 6 u.
Ik zet een uur apart voor gebed en Bijbellezen en maak gebruik van het leesrooster om de Bijbel door te lezen van het Discipleship Journal (dagboek). Dat zorgt ervoor dat ik nu (februari 2009) in Exodus, Psalmen, Matheüs en Handelingen zit.
En op de vijf vrije dagen waarop er geen opdrachten zijn, richt ik me op memorisatie van de Schrift."

Gevraagd naar de raadgeving die het meest impact had op zijn tijdsgebruik antwoordt Piper:

"Een grote boom valt door veel kleine slagen. Bid voor dagelijkse genade om te blijven hakken."

Morgen rustdag ...

Morgen rustdag. Of toch weer niet?

(gevonden bij Christianity Today, na tip door Luc L.)

Driscolls boek: 'Porn Again Christian' - zeg maar '(S)ex-verslaving'

In het kader van het CNN-interview met Mark Driscoll (zie post hieronder): sinds vorig jaar is Mark Driscolls boekje over pornografie en masturbatie "Porn again Christian" gratis online beschikbaar. Om te lezen of te delen. Hij schuwt de dingen niet bij naam te noemen (en zijn critici krijgen daarmee nieuwe munitie), maar omdat het thema nodig moest/moet aangekaart worden wilde Driscoll zijn E-book zeker beschikbaar stellen.
Je lectuur kan hier starten.

Mark Driscoll op CNN

Een gemeenteleider die het thema seks niet schuwt: zelfs CNN wil er wel eens wat zendtijd aan besteden. Vooral op valentijn. Mark Driscoll kreeg enkele minuten om het 'allemaal' uit te leggen. Soms weet Driscoll niet of hij nu moet lachen of huilen, maar uiteindelijk kan hij zijn punt maken: het gaat om Jezus.

Mp3's 'kerk & theologie'

De mp3's van de "Nashville Conference on the Church & Theology" van 2009 en 2008 zijn nu gratis te downloaden.
Sprekers als John MacArthur, D.A. Carson of Bruce Ware.
Allemaal hier.

Groeiplan voor 2009

Ray Ortlund merkt op dat het nog niet te laat is voor een groeiplan voor dit jaar. Want veranderen we verder? Zonder bewust aan groei te werken, zal er niet veel veranderen. Maar indien wel, dan staat er heel wat opwindends te gebeuren!

Je groeiplan moet volgende kenmerken vertonen:

• Persoonlijk en vrijwillig

Het moet dus van jezelf komen en geleid door de Heilige Geest die je naar nieuwe terreinen van gehoorzaamheid leidt.

• Bijbels en af te meten

Door zorgvuldig gekozen Bijbelteksten kun je jezelf naar vernieuwing laten gidsen. En deel je groeiplan met één iemand: hij/zij zal je helpen door gebed en door regelmatig naar je vooruitgang te peilen.

• Praktisch en moedig

Het moet je tot concrete acties brengen en je weekschema, elke week opnieuw. Er moeten stappen tot gehoorzaamheid inzitten die je vandaag nog bang maken. Zowel realistisch als doenbaar, maar ook wat scary. God gehoorzamen op terreinen waar je angst kent, wekt nieuw leven.


Je kunt op een atletiekpiste telkens weer rondjes lopen, of op avontuurlijk terrein gaan trainen waar je nooit eerder geweest bent. En de manier om het saaie rondjesdraaien te verlaten, is je eigengekozen groeiplan voor 2009.

Het is nog niet te laat om te beginnen.

Verslag lezing "Tucht en troost" - slot

Vierde en laatste deel van mijn nota's bij de recente lezing door Geert Soete in Menen, in de reeks leven voor Gods aangezicht. Volgende lezing: Jos Vanlede op zaterdag 28 februari, in CC De Steiger in Menen, om 19.30 u.


In een geest van zachtmoedigheid, ziende op uzelf ...
Als iemand naar me toekomt met een vermaning zou ik ook graag hebben dat de ander rekening met me houdt, dus moet ik dat zelf ook doen.

Mt18 is ook duidelijk op dit vlak: eerst onder 4 ogen bestraffen als iemand zondigt. Want als hij luistert, heb je hem gewonnen. Net daarvoor gaat het in Matheüs over de herder die een schaap verloren was. En hij heeft hem weer gevonden, gewonnen. Dit gaat om het in zonde leven, niet om mogelijk anders denken over kleinere punten. Het gaat over een vertroebelde relatie met de Heer.
Als de persoon die gezondigd heeft en vermaand wordt eerst niet luistert, ga dan met 2, of dan met de gemeente. Help hem terecht als je kan. Je moet hem verwijderen als hij niet luistert. Maar toch kan hij zich achteraf nog bekeren.
Belangrijk: degene die straft of tuchtigt moet evenveel verdriet lijden. Dit moeten we leren.

2Kor2:5ev

Hier zien we opnieuw wat het doel van de bestraffing was. Doel is niet: bedroefdheid. Mij bedroeft het, zegt Paulus, maar nog meer jullie als gemeente.
Als we als gemeente iemand iets beschamends laten doen, als we dit toelaten, dan is het ook tot onze droefheid. Het merendeel heeft hem berispt, misschien gaat het hier om de persoon uit 1Kor5, ivm hoererij, soort incestueuze toestand.
Jullie laten dat toe, zegt Paulus, zijn er nog bijna trots op ook? Eigenlijk moeten jullie deze persoon uit je midden verwijderen. Als die persoon zich bekeert, na berisping, dan moet je hem nu ook vergeven. Als je wacht op mijn vergiffenis, dan is dat voor een berouwvolle persoon die zich bekeert meteen het geval.
Na berisping heb je als berispte ook nodig om weer vergeving, troost te voelen. Zorg dat er geen overmatige droefheid komt. We moeten de satan geen voet geven.
Satan heeft 2 listen op dit gebied: laat ieder maar doen.
1. tolerant zijn: alles kan en alles mag. Dan wordt zonde toegelaten in levens van mensen, dan wordt het een vertroebelde gemeente.
2. iemand bekeert zich, maar de deur blijft gesloten. We vergeven je nooit en de deur blijft gesloten. Vgl: Petrus vraagt: hoeveel keer moet ik mijn broeder vergeven? 7 keer? Altijd bereid zijn om te vergeven. God is gaarne vergevend, moeten wij die zijn kinderen zijn dit ook niet doen dan?
De bovenstaande zijn 2 listen die we moeten vermijden!


2Kor2:12 ev

Paulus wachtte op bericht van Titus, om te zien hoe de gemeente van Korinthe zou reageren. Hij was het evangelie aan het prediken en er was een open deur, maar Paulus had geen rust in zijn geest omdat hij Titus niet vond. Hij ging naar Macedonie en wilde weten wat ze gedaan haddden met de tucht en of er opnieuw blijdschap kwam.
In hfdst 7 kun je lezen hoe het Paulus verging: hoe de Korinthiërs zich bekeerden, zich verontschuldigden, hoe ze zich inzetten met veel ijver, hoe ernstig en oprecht ze daarmee omgingen.
Er komt een golf van troost over hem, de inkeer die er komt maakt Paulus ontzettend blij. De droefheid heeft redding en behoud tot gevolg gehad. Jullie deden wat je moest doen voor Gods aangezicht. Als dit voorgelezen werd in Korinthe, wat een golf van troost moet het gegeven hebben. Heel indrukwekkend.

Vers 14 ev

Paulus had het al over vrees en onrust enz op andere plaatsen. Hij leek verslagen door zijn eigen emoties. Maar in vers 14 toont hij dat dit niet zo was: het was een triomftocht in Christus.
Wij worden met Jezus meegevoerd, niet als gevangenen. Hij doet ons altijd zegevieren, hoe mijn hart ook was. We verspreiden de geur dan van Christus. Dan proef je iets van de Heer. Toen we het zo moeilijk hadden, werd er iets geproefd van Jezus. Wij kunnen dit niet zelf, maar het is door God zelf dat die geur er komt. Door de onvertroebelde relatie met de Heer.
Als er geen zonde is, mogen we die geur van christus verspreiden waar we ook zijn.
Laat christus geuren, in woorden en daden. In wat we doen of nalaten.
Waar we ook zijn. Want we zijn niet als de anderen die op winst uit zijn. Die zich lieten dienen en lieten onderhouden.
Ik niet, maakt Paulus duidelijk, ik heb jullie gediend in de plaats daarvan. Ik ben een dienaar. Niet met onzuivere bedoeling. (eer, geld, gezag, enz.)
Wij spreken in Christus uit zuivere bedoeling, op Zijn gezag en voor Gods aangezicht. Wat we ook doen, we staan voor Gods aangezicht. Als we spreken of handelen mogen we dat doen voor Gods aangezicht. Zien we iemand vallen, dan is dat voor Gods aangezicht, en moeten we daar handelen en blijdschap bewerken. Aan het werk gaan voor Gods aangezicht.

Praktische vraag: in mijn job, werk ik op dezelfde manier als er een stagiair is die me dagelijks aan het werk ziet, werk ik dan net hetzelfde als wanneer ik alleen werk? Bij mij was het wel eens anders. Ik bid de Heer dat ik dat niet meer zal doen. Ook al is er geen medechristen in de buurt, toch werken we voor Gods aangezicht.
Laat het geen beangstigende gedachte zijn: tucht én troost.
God is een vader. Van alle vertroosting en alle barmhartigheden
laten we ons maar laten opvoeden door Hem, soms via broeders en zusters.

Titus 2 als slot opnieuw. Vanaf vers 11: de genade van God is verschenen enz.
Deze keer met het volgende stukje erbij: verwachtende de hoop ... Christus Jezus, die zichzelf heeft gegeven, om voor zichzelf een volk te reinigen.
We mogen opgevoed worden, we leren uit het woord, door tucht, door troost, door druk, soms met vrees.
Maar ook in de zalige verwachting dat we straks voor Hem zullen staan!

Leer me liefhebben als U

"Many sit at Jesus' table, few will fast with Him,

when the sorrow cup of anguish trembles to the brim.

Few watch with Him in the garden who have sung the hymn.

Many will confess His wisdom, few embrace His shame.

Many while He smiles upon them loud His praise proclaim.

Then if for a while He tests them, they desert His name.

But the souls who love supremely let woe come or bliss,

these will count their dearest heart's blood, not their own but His.

Savior, Thou who thus hast loved me, give me love like this."

(auteur onbekend)

Het eerste deeltje vrij vertaald:
"Velen zitten wel bij Jezus aan tafel, maar weinigen zijn bereid met Hem te vasten wanneer de overvolle beker van smart en lijden trillend wordt aangenomen. Weinigen die met Hem de lofzang zongen, waken met Hem in de tuin."

Hier gelezen, geciteerd door John MacArthur; foto BBC.

Verslag lezing "Tucht en troost" - deel 3

Derde en (wellicht) op een na laatste deel van het verslag van de lezing door Geert Soete van 31 januari ll. in Menen. Ik hoor wel graag eens de mening van de lezer/surfer. Houd je dus niet in om eens een reactie te posten over wat je van de lezing vond of vindt.


Tucht is zo belangrijk in een relatie, lezen we ook bij Paulus. Tucht zonder troost is koel, hard. Dan kunnen we weer denken aan die associatie, zoals met een legercommandant of met de toezichter op de kostschool. Dit verbittert of verhardt het hart. Vaders, verbittert uw kidneren niet. Voed hen wel op in de tucht van de Heer. Er moeten wel dingen afgeleerd worden of afgeleerd, maar dit dient te gebeuren uit een relatie van bewogenheid en liefde. Pas dan kan het blijdschap bewerken.

Bijvoorbeeld in 1Kor4 komt het ook naar voor.
Vers 14:
Niet om u beschaamd te maken, mr om u als mijn geliefde kinderen terecht te wijzen ... Volg mijn voorbeeld. Niet om u te vernietigen, maakt Paulus duidelijk. Geliefde kinderen! Voel je de positieve kant van tuchtigen? Is terecht-wijzen. Recht helpen. Recht. Niet in een harde geest, maar als geliefde kinderen wil ik jullie recht helpen. Volg mijn voorbeeld. Ik onderwerp mij ook aan het woord van God, en doe of laat dingen na. Ik volg ook Christus na. Een goede opvoeder moet een voorbeeld zijn.
Stel je voor dat je je kinderen zou verbieden te roken, maar zelf elke dag ik weet niet hoeveel rookt. Dit kan niet. Weet: woorden wekken, voorbeelden trekken.
Er is de relatie van een vader in het geloof. Wie zou ik zijn dat ik de gemeente kapot zou maken, want ik ben de vader ervan, heb de gemeente ahw verwekt, maakt Paulus duidelijk.

2Kor6 heeft ook een dergelijke passage, vanaf vers 11
Ons hart staat wijdopen ... Ik spreek als tot mijn kinderen.
Er is veel plaats in mijn hart voor u, ik verlang om jullie weer in die goede relatie met me te hebben. Maar is er bij jullie wel plaats? Of luister je liever naar die schijnapostelen? Neem je het zo makkelijk van hen aan?

1Thess2:6ev (tot vers 12)
Wij hadden ons gezag, als apostelen van Christus, we treden op in zijn naam. We hadden ons zo kunnen laten gelden, maar we gedroegen ons als een moeder.
Proef je het optreden van Paulus? Misschien dat je na het lezen van de Korinthe-brieven denkt dat hij hard was. Maar hier blijkt hij het helemaal niet. Hij was rechtlijnig en correct en heilig en rechtvaardig en onberispelijk, maar hij gedroeg zich ook als een moeder die koestert.
Mijn genegenheid was zo groot, dat ik ook aanmoedigde, hoofd voor hoofd, zoals ook een vader doet.
Hij tuchtigde wel, als het erop aankwam om aan de kaak te stellen. Maar hij mocht dat dan ook doen, als een vader of moeder. In een oprechte eerlijke relatie en voor Gods aangezicht. Zo mocht hij dat ook doen, met liefde als motief.

Onder zware druk, met een beklemd hart, onder vele tranen geschreven. Paulus is heel oprecht als hij dit schrijft.
Mogelijk heeft hij het hier over de 1e korinthe-brief. Ik ben niet blij dat ik het goed kan inpeperen. Ik heb geweend. Dat is tucht: als diegene die tuchtigt evenveel lijdt als de getuchtigde. Het doet niet af aan zijn rechtlijnigheid.

Het doet me denken aan m’n moeder. Toen we klein waren verdienden we eens echt straf. Mn ouders waren boos en we vlogen in de hoek, met de handen op het hoofd. We weenden voor onze straf. En moeder weende stiekem mee.
Ze had ook kunnen zwijgen tegen mijn pa, opdat we niet gestraft zouden worden. Maar dit deed ze niet, gelukkig want we verdienden die straf.

Bent u al eens door iemand vermaand? Of hebt u al vermaand?
En als dat zo is, hebt u dan evenveel verdriet geleden als die persoon?
Ik ben als jong christen ooit nog vermaand geweest. Ik ging nog niet zolang naar de samenkomst, en ik, als babbelaar, sprong ook vaak recht om dingen te zeggen.
Een broeder kwam een keer zeggen dat ik misschien teveel aandacht voor mezelf opeiste, ipv voor de Heer. Voor mij als jong christen kwam dat als een klap over.
Ik zocht meteen 1001 verontschuldigingen. Maar na een tijd drong het tot me door: hij had gelijk.

Het is niet zo plezant om vernederd te worden. Deze man wist dit ook niet. Het was wel zo bij mij. Tuchtiging brengt verdriet. Maar als je erkent dat de persoon gelijk heeft, brengt het wel zegen in je leven voort.

Omgekeerd kan ik het me ook nog voorstellen, dat ik iemand moest vermanen. Gal6:1 ... In een geest van zachtmoedigheid terechthelpen, vermanen. Berispen. Zien op uzelf. Ik moest het 1 keer doen. Iemand was niet goed bezig. Ik had het gemerkt. Ik zat thuis en moest naar hem toe. Ik heb lang gewacht om te gaan, uitgesteld. En eens toen ik uiteindelijk toch te voet onderweg was, trilde ik. Ik was bang en verdrietig. Maar moest wel gaan.
Het was een heel kort gesprek, maar de persoon gaf meteen toe dat het juist was en het is ten goede geweest in zijn leven.
Ik had tal van excuses vooraf. Maar ben nu wel blij dat ik toen geweest ben. Dat ik die aandrang van Gods geest gehoorzaam was.
Ik moet eerlijk toegeven: ik heb me toen waarschijnlijk ook niet zo diep ingeleefd als Paulus dat deed. En ik heb er nog heel veel in te leren. De brokken die ik maakte herinner ik me wellicht wel niet meer. Ik maak nog veel fouten, ook op dit gebied.
Maar we moeten het doen, hebben de plicht om elkaar terecht te helpen. We laten iemand die valt toch niet liggen? Want dat zou zijn als de priester die met een boog langs de overvallene heenloopt, zoals in het verhaal van de barmhartige Samaritaan.

Waarom en waartoe van recessie

1. Om zonde aan het licht te brengen en berouw te bewerken

2. Om ons bewust te maken van de armoede in de wereld

3. Om te zorgen dat we de basis van onze vreugde in Gods genade vinden, en niet in onze goederen

4. Om Zijn glorie te bewaken door Zijn reddende missie in de wereld te bevorderen net wanneer de menselijke middelen minder talrijk zijn

5. Om Zijn gemeente te neigen tot zorg voor haar lijdende leden en te groeien in liefde


(Enkele hoofdpunten uit de preek die John Piper afgelopen zondag gaf in zijn thuisgemeente, Bethlehem Baptist Church, Minneapolis Minnesota)

Waarom bidden als God soeverein is?

1. God heeft het ons opgedragen

2. Jezus heeft een leven van gebed voorgeleefd

3. God is in staat om onze gebeden te verhoren

4. God verhoort in de praktijk ook gebeden

5. God heeft het gebed ingesteld als een middel waardoor Hij zijn eeuwige doelstellingen totstandbrengt

Bron: Pulpit Magazine van de Shepherds' Fellowship, www.shepherdsfellowship.org

Waarop focust een discipel?

In Markus' versie van het evangelie vinden we in het verslag van de spijziging van de 5000 en het daaropvolgende relaas van Jezus die op de zee loopt, een detail terug dat ons stof tot nadenken geeft.
Zodra Jezus bij zijn discipelen in de boot klimt gaat de storm liggen. "De discipelen", zo becommentarieert Markus, “waren innerlijk bovenmate zeer buiten zichzelf, want zij waren door de broden niet verstandig geworden maar hun hart was verhard.”

• De eerste bedenking die zich opdringt is het feit dat de verbaasde discipelen weinig hadden nagedacht over de spectaculaire spijziging die Jezus slechts enkele uren voordien had verricht. Want iemand die een dergelijke controle over de natuur uitoefent dat Hij zelfs met een heel klein beetje voedsel duizenden mensen kan voeden, moet zeker in staat worden geacht om een storm te bedwingen.

Maar laten we niet te zelfgenoegzaam denken over de discipelen. Want het is het goed dat we ons bewust worden van het verootmoedigende feit dat wij maar al te gemakkelijk de genadevolle tegemoetkomingen van de Heer in ons leven vergeten. En al even verrast zijn wanneer Hij opnieuw in zijn grote goedertierenheid tussenbeide komt.

• De tweede bedenking ligt wat dieper opgesloten. Als Jezus werkelijk de beloofde Messias is, als Hij werkelijk de macht bezit die Hij al heeft betoond, is het dan verantwoord dat een discipel vreest dat Jezus de controle over de situatie verliest? Mag één van de twaalven dan bij zichzelf de gedachte toelaten dat een dergelijke Messias, die discipelen tot zich roept, ze dan zomaar terug kan verliezen door een schipbreuk?

Dit suggereert niet dat volgelingen van Jezus tot op de dag van vandaag geen ongevallen zouden kunnen overkomen. Natuurlijk kunnen dergelijke dingen gebeuren, dit is een gevallen wereld en Jezus' volgelingen zijn niet vrij van de tragische en wrede verwikkelingen van deze gebroken wereld. Maar ook wij moeten in moeilijke en bange momenten leren vertrouwen op Gods wijze voorzienigheid. En in dit geval dienen de discipelen nog iets meer te beseffen: het lot van hen die de kern vormen van de discipelen, is zo nauw verweven met de bediening van Jezus, dat het ondenkbaar is dat zij zomaar zouden omkomen in een tragisch ongeval.

• De derde bedenking betreft de conclusie die Markus trekt: dat “hun harten verhard waren.” Dit betekent niet dat de discipelen dommeriken waren. Het betekent ook niet dat ze wel gezond verstand hadden maar dat hun gevoelens verdeeld waren, alsof het hart enkel de zetel van onze gevoelens is. In de symboliek van de Bijbel verwijst het hart naar de zetel van onze persoonlijkheid en dat ligt niet zo veraf van wat wij “onze gezindheid” noemen - hoewel dit evenzeer te beperkt is. Maar hun totale gerichtheid was veel te eng, te sterk gefocust op de dingen die konden gebeuren waar zij angst voor hadden, te beperkt door hun onvermogen om in te dringen in het grote mysterie van wie Jezus eigenlijk is en wat Hij kwam doen. Wij die ons nu aan de andere zijde van het kruis en de opstanding bevinden hebben nog minder redenen om ons te verschonen dan zij.


(Met dank aan Jos Vanlede, die bovenstaand stuk uit het Engels vertaalde. Oorspronkelijke auteur is D.A. Carson)

Volg de DG Pastor's Conference via de downloads

Van 2 tot 4 februari is er de Desiring God Pastor's Conference. Elk jaar weer zijn er uitstekende toespraken. Je kunt ze bijna live volgen: de blog geeft samenvattingen en foto's, en hier vind je de geluidsfiles.

Het algemene thema is evangelisatie: "Commending Christ: the pastor, the church and the perishing" ("Christus aanbevelen: de pastor, de gemeente en zij die verloren gaan").

Sprekers zijn onder meer Mark Dever, John Piper, Michael Oh en Matt Chandler.

Verslag lezing "Tucht en troost" - deel 2

Hier het 2e deel van het verslag van de lezing van voorbije zaterdag (31 januari), "Tucht en troost", door Geert Soete. Ondertussen kun je van de geluidsfiles ook een wav-file van wat betere kwaliteit downloaden - die is weliswaar een stuk zwaarder.


2Kor1:23. Nu lezen we tot 2:4, straks lezen we nog verder.

Eerst geef ik een korte inleiding op de 2e brief aan de Korinthiërs.
Paulus was destijds met gezonde angst naar deze stad getrokken. Korinthe had een slechte reputatie. Er bestond iets als een gezegde: de Korinthiër uithangen. Vandaag gebruiken we daar een ander woord voor. Korinthe was een havenstad en grootstad. Dit soort stad was het: met zondig vertier en geweld enz. Voor Paulus zal het niet makkelijk geweest zijn. Stel dat je in een grootstad van de Heer moet gaan spreken. “Met vreze en beven” zegt Paulus.

Hij is er anderhalf jaar geweest, dan zijn Timotheus en Silas gekomen en kon hij zich fulltime inzetten voor de verspreiding van het evangelie. Toen is hij ook uit de synagoge getrokken, er kwamen veel gelovigen. Heeft er veel geleerd. Daarna naar Efeze, waar hij 2 jaar verbleef. Ondertss hoorde hij dat er een aantal dingen misliepen. Dan moet hij er ooit wschlk voor een korte tijd terug geweest zijn, en het was een bezoek in droefheid. Wat hij moest zeggen was vernederend, omdat dingen niet goed gingen.

Heeft dan ook 1Kor geschreven, ook naar aanleiding van dingen die verkeerd liepen in Korinthe. Er waren partijschappen, verdeeldheid, favoritisme, vleselijke gezindheid, afgunst, wereldse wijsheid, ze zochten hun recht tgo elkaar bij ongelovigen. Er staan waarschuwingen in over rebellie e.d. Het deed meer kwaad dan goed wanneer ze samenkwamen. De geestelijke gaven dienden meer voor spektakel dan voor opbouw. Veel wanorde ipv orde. En er werd door sommigen geleerd: er is geen opstanding v/d doden. Als je een dergelijke brief als die van Paulus krijgt, moet het beschamend geweest zijn.

Naar aanleiding van die zaken heeft Paulus ook zijn reisplannen gewijzigd. Had dubbel bezoek voorgesteld, op doortocht en op terugkomst. Maar heeft z’n plannen moeten wijzigen, door schijnapostelen die probeerden te heersen.
Van die veranderde plannen maakten die mensen gebruik om Paulus in slecht daglicht te stellen. Ik ben niet gekomen om ú te sparen, niet zichzelf, maakt Paulus duidelijk. Want dan zou het mssch weer in droefheid zijn, en dat doet me pijn, en het zal ook jullie weer bedroeven en pijn doen om zo elkaar te zien.
Zoals het voor vader of moeder ook niet fijn is, om kids te straffen. Als je zoon of dochter iets verkeerd doet, dan brengt dat droefheid. Je weet dat het niet goed is voor hen wat ze deden. Het doel is een ander/beter leven.

Zo ook bij Paulus. Ook niet om heerschappij te voeren over hun geloof. Maar nee, zegt Paulus, wij zijn niet heer en meester over uw geloof, want daar heb ik vertrouwen dat u vaststaat in de Heer. We zullen samen voor Gods aangezicht staan wanneer de Heer terugkeert.

Er is maar 1 Heer over ons geloof, 1 opperherder en hoeder van onze zielen schrijft Petrus. De Heer zei het ook: jullie noemen mij Heer en Meester en Ik ben het ook.
In Romeinen: of een dienstknecht staat of valt gaat zijn heer aan.
Het is niet mijn doel te heersen maar wel om een medewerker te zijn aan uw blijdschap. Het is om u te sparen, om te werken aan uw blijdschap.
Blijdschap is de eerste vrucht die in Gal genoemd wordt, na de liefde.
Als ik die brief schreef, is het om aan uw blijdschap mee te werken. Ik weet wel dat het u bedroeft, zegt hij. Het is altijd verdrietig voor kids om bestraft te worden, maar het is om hun blijdschap te bewerken, opdat ze zouden leren zo wandelen dat ze echt blijdschap in hun leven zouden mogen kennen. Dat was het doel vd 1e kor-brief.
Wij heersen niet, maar sparen jullie.

Verslag lezing "Tucht en troost" - deel 1

In het bericht hieronder vind je de geluidsfile terug van de lezing van afgelopen zaterdag.
Maar wat nu in deze post volgt is deel 1 van het verslag van de lezing door Geert Soete van 31 januari.

TUCHT en TROOST (2Kor2:1-17)

Spreker: Geert Soete, vader van 4 kinderen, gelukkig getrouwd, actief als logopedist.

Tucht en troost, vanuit 2 Korinthiërs. Wat heeft tucht met troost te zien? Je verwacht daar geen verband tussen.

Tuchthuis, tuchtschool, ... tucht roept minder positieve zaken bij ons op. Doet denken aan hardheid van legerdivisie, aan kostscholen van vroeger. Telkens strenge tucht van 1 persoon die zijn autoriteit oplegt. Als je niet doet wat die ene persoon beveelt, kwam er strenge tucht.
Hopelijk kan ik dit misverstand over tucht wegnemen.

Misschien leeft er ook wel een verkeerd beeld over troost. Bijvoorbeeld van de collega die schouderklopje geeft en ons ‘courage’ toewenst. Is dat troost? Heb je eigenlijk wel iets aan dat ene woord en het schouderklopje?
Troost en tucht voor het aangezicht van de Heer hebben wschlk meer met elkaar te maken dan wij vermoeden.

Lezen we even in Titus 2:11 Hopelijk hebben we die genade van God allen ervaren. Als wij zijn gemeenschap zoeken, is Hij genadig. Heilbrengend: in Christus heeft God het heil gebracht, ons gered. Maar het houdt daar niet op: de genade van God wil ons ook opvoeden, zodat we leren bepaalde zaken niet meer te doen (verzaken) en andere dingen wel te doen: in deze wereld rechtvaardig te leven.
Maar de genade van God kan ons precies opvoeden. En dat woord opvoeden houdt precies dat begrip van tucht en troost in zich.

Ouders weten dat wel: je leert je kinderen via tucht om bepaalde dingen wel en niet te doen, ook met berisping en bestraffing. We hebben discipline nodig om te leren leven zoals Hij dat wil. Maar ook troost: als het allemaal niet zo vanzelfsprekend gaat en het tegenslaat, dan groei je op, word je opgevoed in een gezond klimaat.

Doet me ook denken aan Hebr 12. Over de tucht. Als kinderen van God moeten we die verwachten, want God beschouwt en behandelt ons als zijn kinderen.
Een van de meest ergerlijke dingen zijn verwende kinderen. Bijv in de supermarkt: ze raken alles aan en roepen en schreeuwen enz. Verwendheid ... Ze ‘bederven’ ze, zeggen we in het W-Vlaams. Het is ‘bederf brengen in het leven van’. Dit is niet wat God van plan is. Als zijn genade verschijnt is het niet zo dat we maar losbollen worden. Dan mogen we in de opvoeding van God tucht verwachten.
Terug in 2 kor, in hfdst 1 vind je die andere tekst. Vanaf vers 3 ...
Ook hier wordt God "Vader" genoemd. Hij die troost in allerlei druk. Hij verwent zijn kinderen niet, maar Hij verwaarloost ze ook niet. Er is tucht én troost.
God ontfermt zich. Je mag weten dat zijn zorg gebaseerd is op liefde, het is oprecht en krachtig.
Als ik die verzen lezen: de God van alle barmhartigheden, de Vader van alle barmhartigheden. Ik moet dan aan mijn fijne ouders denken. Mijn leven durf ik als het ware in hun handen legggen.
Wetende dat ze altijd zouden zoeken voor de beste weg met mij. Zo zijn ze altijd geweest in mijn leven. Ik proefde altijd liefde, of ze nu tucht of troost gaven. Ontferming. Barmhartigheid, zich ontfermen over; dit mogen we weten van God zelf. We mogen ons leven in Zijn handen leggen en hem volgen in gehoorzaamheid en het zal leiden tot heelheid en kracht in ons leven.

Download de lezing "Tucht en troost" van Geert Soete

Afgelopen zaterdag in CC De Steiger in Menen: de eerste lezing in de reeks "leven voor Gods aangezicht", gebaseerd op 2 Kor.: "Tucht en troost", door Geert Soete.
De geluidsfile kan nu gedownload worden. Volg de instructies hieronder.

Surf naar www.dropboks.com
Log in als janleplae(apenstaartje)hotmail.com (Let op: "apenstaartje" vervangen door het @-teken) en gebruik als paswoord: mvgebed

Je krijgt vervolgens een nieuw venster met een aantal mapjes. De geluidsfile van deze lezing (een WAV-file) vind je onder een herkenbare naam terug: "2009 Leven voor Gods aangezicht".
Dubbelklikken op het bewuste mapje, vervolgens krijg je een nieuw mapje met als naam "lezing Geert Soete". Nogmaals dubbelklikken en je komt op de WAV-file.
Die kun je downloaden door er met de rechtermuisknop op te klikken en te kiezen voor "download". Niet voor "rename" of "delete"!
In het nieuwe venster dat normaal gezien nu op je computer opent, kies je "opslaan" en bepaal je waar je de bewuste file op je computer bewaart.

Met dank aan Bernard Deconinck voor de opname en het uploaden.

Geef de link van dit bericht door aan al wie er baat bij heeft!