zondag 18 april 2010

'Mislukte' adoptie: met de post terug naar afzender?



Het kreeg nogal wat aandacht in de media: de 'mislukte' adoptie van een Russisch weeskind door een Amerikaans gezin.
In De Standaard klonk het zo:

Amerikaans gezin stuurt adoptiekind terug naar Rusland

"Rusland wil de adoptie van Russische kinderen door Amerikaanse gezinnen in de koelkast stoppen, zo zegt de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov. De druppel die de emmer deed overlopen, was het geval van een Russische jongen van 7 jaar oud die door zijn Amerikaanse adoptieouders teruggestuurd werd.
Artiom Saveliev, die in de Verenigde Staten de naam Justin Artyom Hansen kreeg, werd op een vliegtuig gezet en kwam alleen in Moskou aan, met een brief waarin het Amerikaanse gezin zegt dat het van de adoptie afziet.

In de brief, waarvan de site Life.ru een foto nam, zegt een vrouw die met de naam Torry Hansen ondertekende, dat de jongen 'gewelddadig' is en 'zware psychotische problemen' heeft, en dat ze zijn adoptie wil annuleren.

'We zijn alle omstandigheden rond de terugkeer van Artiom naar Rusland aan het onderzoeken om na te gaan of een misdrijf werd gepleegd', zei John Beyrle, de ambassadeur van de VS in Rusland."


Albert Mohler reageerde op zijn blog. Hij citeert o.a. wat op CNN kwam, dat deze Amerikaanse moeder haar eigen zoon terugstuurde als een broek die niet lekker zit.

"Zelfs in onze moreel verwarde tijden heeft men internationaal met woede en diepe droefheid gereageerd op dit nieuws. De foto van deze kleine jongen die teruggestuurd wordt naar een Russisch opvangtehuis breekt je hart."

Maar voor christenen is er veel meer aan de hand, geeft Mohler aan. Zij verstaan adoptie als een belangrijk beeld van onze redding in Christus.

Vervolgens citeert hij Rom. 8: 14-17:
14 Allen die door de Geest van God worden geleid, zijn kinderen van God. 15 U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven, u hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn, en om hem te kunnen aanroepen met ‘Abba, Vader’. 16 De Geest zelf verzekert onze geest dat wij Gods kinderen zijn. 17 En nu we zijn kinderen zijn, zijn we ook zijn erfgenamen, erfgenamen van God. Samen met Christus zijn wij erfgenamen: wij moeten delen in zijn lijden om met hem te kunnen delen in Gods luister.


Vrij vertaald en hier en daar samengevat zijn dit de woorden van Mohler:

Centraal in onze adoptie die we in Christus verkregen, is de onomkeerbaarheid. We zijn niet voor een termijn geadopteerd, maar voor de eeuwigheid. We zijn niet langer wezen, maar van nu tot in eeuwigheid zijn we door de genade van Christus kinderen van God en erfgenamen met Christus. De adoptie die we in Christus verkregen is niet omkeerbaar of voorwaardelijk - ze is eeuwig en onvoorwaardelijk.

We lezen dat Torry Hansen een kind wilde waar ze kon van houden, maar ze ontdekte dat deze Russische jongen dit niet was. Ze zei dat de jongen ernstige psychiatrische problemen had en dat ze er niet mee omkon. Ze zond hem terug naar Rusland als jongen die afgewezen werd door zijn adoptiemoeder.

Het is niet slechts een afwijzing van de jongen, wat onuitsprekelijk tragisch en lelijk is. Maar het is ook een aanfluiting van adoptie zelf. Aan de basis hier ligt het feit dat deze moeder haar zoon niet meer wil. Het evangelie wijst naar een heel andere realiteit.

Russell Moore verwoordt deze grote waarheid: "Het Nieuwe Testament wijst ons voortdurend op onze adoptie in Christus om ons te tonen dat we echt, echt gewild zijn in het huis van de Vader."

Het grote wonder van het Evangelie van Jezus Christus is dit - niet een van ons is de adoptie waard. In onze zondigheid kan niemand van ons de liefde van de Vader claimen, laat staan het recht op adoptie. Maar de oneindig rijke barmhartigheid van God wordt ons getoond in Christus, in wie gelovigen aangenomen worden door de Vader. En die adoptie is - God zij dank - eeuwig en onomkeerbaar.

We hebben de adoptie gekregen als cadeau en als teken van het evangelie. De adoptie van elk kind is een afbeelding van Gods genade. Net als elk aards huwelijk bedoeld is om op een bepaalde manier heen te wijzen naar het grote bruiloftsfeest van het Lam, zo is elk geadopteerd kind een wegwijzer naar het Evangelie. Daarom is elk falen in adoptie ook een belediging voor het evangelie. Als adoptie mislukt - om welke reden ook - wordt het evangelie ontkend.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten