"Jaren geleden deed ik onderzoek naar de spreiding van de christelijke zendingswerkers over de wereld.
Het bleek dat het hoogste percentage werkte in drie regio's:
1. waar een groot deel van de bevolking zich al christelijk noemt;
2. waar vrijheid is van godsdienst en meningsuiting;
3. waar een prettig klimaat heerst.
Een zeer kleine minderheid zat in landen waar ....
1. christenen beperkte rechten hebben;
2. geen ruimte of toestemming is om het evangelie te verkondigen;
3. de leefomstandigheden zwaar zijn en het klimaat tegenwerkt.
Waar zitten de christelijke zendingswerkers?
Zendingswerkers zitten relatief het meest in het gebied van de Stille Zuidzee; daar is de verhouding zendeling - plaatselijke bevolking 1 op 4000.
De minste zendelingen bevinden zich verhoudingsgewijs in Azië met gemiddeld 1 zendeling op de 43.000 inwoners.
Een zendeling in Azië moet dus (verhoudingsgewijs, JL) tien keer zo hard werken als iemand in de Stille Zuidzee om iedereen te bereiken! Dan hebben we het nog niet over het gunstige klimaat, over de grotere vrijheid van godsdienst, of de openheid van de bevolking, laat staan over het officiële percentage christenen.
(...)
Keith Green zong ooit:
Jesus commands us to go,
It should be the exception if we stay.
It's no wonder we're moving so slow,
When God's children refuse to obey,
Feeling so called to stay.
(...)
Wereldwijd is het zo dat meer dan tachtig procent van de niet-christenen geen enkel contact heeft met een christen! Je vraagt je onderhand af wat Jezus bedoelde met 'Ga en predik het evangelie aan alle volken.'
(...)
Ik kan maar één andere reden bedenken voor de ongelijke verdeling van de arbeiders in Gods wijngaard. Het ligt aan onszelf! Wij verstaan Gods stem niet goed."
(Denis van der Bijl in Opwekking Magazine nr. 529, februari 2009)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten