Atheïst gelooft dat Afrika God nodig heeft

Een paar dagen geleden publiceerde de Londense krant The Times een artikel van een Brits atheïst. Ik pikte het stukje eruit dat ook Justin Taylor op zijn blog overnam.

"Nu een overtuigd atheïst, ben ik overtuigd geraakt van de enorme bijdrage die christelijke evangelisatie in Afrika levert: scherp afgetekend van het werk van seculiere NGO's, gouvernementele projecten en internationale hulpacties. Die zullen het niet alleen kunnen klaren. Onderwijs en training zullen niet volstaan. In Afrika verandert het christendom de harten van mensen. Het brengt een geestelijke transformatie. De wedergeboorte is echt. De verandering is goed.

Ik was gewoon om deze waarheid te vermijden - zoals ook jij kunt doen - door het werk van zendingskerken in Afrika te prijzen. Het is jammer - zo zou ik zeggen, dat redding een deel van het pakket is, maar blanke en zwarte christenen die in Afrika aan het werk zijn genezen echt de zieken, leren echt mensen lezen en schrijven; en slechts een heel harde secularist zal iets zien als een zendingshospitaal of -school en beweren dat de wereld beter af zou zijn zonder. Ik zou willen onderkennen dat als er geloof nodig was om zendelingen te motiveren om te helpen, dan okay: maar wat telde was de hulp, niet het geloof.

Maar dit stemt niet overeen met de feiten. Het geloof doet meer dan de zendeling steun bieden; het wordt ook overgezet op zijn kudde. Dit is het effect dat er zo immens veel toe doet, en ik kan het niet helpen, maar dit is wat ik waarneem.

(Hier lees je het hele artikel uit de Times: "As an Atheist, I Truly Believe Africa Needs God")

Pierce: "De Heer is nu mijn motivator"

Vandaag gelezen op Sporza.be:

Mary Pierce staat nu al twee jaar aan de kant door een zware knieblessure. Toch sluit de 33-jarige Française een comeback op de tenniscourt niet uit.
"Het is nog niet het moment om mijn afscheid aan te kondigen. Het vrouwentennis is ook niet veranderd", zegt Mary Pierce in L'Equipe. (Belga) "Een balletje slaan, lukt me weer aardig. Nu moet ik weer kunnen lopen."

"Mijn been is zwak. Als ik niets doe, heb ik er geen last van. Als ik me inspan, doet het wel pijn", klinkt het.

"Maar ik hoop nog steeds op een terugkeer. Volgens mij is het vrouwentennis nog niet veel veranderd."

Toch is tennis niet meer het belangrijkste in het leven van Pierce (foto). "Mijn leven is de kerk. De Heer is nu mijn motivator."

Bono over Kerst

Op TheResurgence een post van Jonathan Dodson. Hij heeft het over de overdenking van Bono over Kerst, die verscheen toen die pas terug thuis was in Dublin van een lange tournee met U2.
Op kerstavond ging Bono naar de bekende St. Patrick’s Cathedral.
Hij kreeg er een heel slechte plaats, waar zijn zicht gehinderd werd door een pilaar, zodat het nog moeilijker werd voor hem om wakker te blijven ... Maar het was daar dat het kerstverhaal hem trof als nooit tevoren. Dit is wat Bono er zelf over schrijft:

“The idea that God, if there is a force of Logic and Love in the universe, that it would seek to explain itself is amazing enough. That it would seek to explain itself and describe itself by becoming a child born in straw poverty, in shit and straw . . . a child . . . I just thought: “Wow!” Just the poetry . . . Unknowable love, unknowable power, describes itself as the most vulnerable. There it was. I was sitting there, and it’s not that it hadn’t struck me before, but tears came streaming down my face, and I saw the genius of this, utter genius of picking a particular point in time and deciding to turn on this.”

Het hele stuk vind je hier.

Kerstavond 40 jaar geleden op tv

Op kerstavond 1968 (nog voor mijn geboorte) lieten Frank Borman, James Lovell en William Anders ons via beelden meegenieten van wat zij vanuit de ruimte op aarde mochten aanschouwen.Het was toen het meest bekeken tv-event. Ze verblijdden zich in Gods schepping.
Wij verheugen ons met hen.

Gelezen bij Ray Ortlund.

Uitnodiging winterkamp 2009

Er resten nog slechts enkele dagen om aan te melden voor de laatste plaatsjes op het komende jongerenkamp van jeugdwerk hosea.
Kijk ook op www.jeugdwerkhosea.be

Wie is deze baby?

Who is This Baby?

Child of the stable’s secret birth
The Lord by right of the lords of earth
Let angels sing of a king newborn
The world is weaving a crown of thorn
A crown of thorn for that infant head
Cradled soft in a manger bed.

Eyes that shine in the lantern’s ray;
A face so small in its nest of hay -
Face of a child who is born to scan
The world of men through the eyes of man:
And from that face in the final day
Heaven and earth shall flee away.

By Timothy Dudley Smith, © Hope Publishing Company, 1983

Hier gelezen.

Hoe pijnlijk is "het beste"?

"We twijfelen er niet noodzakelijk aan of God wel zal doen wat het beste voor ons is; we vragen ons af hoe pijnlijk dat beste wel zal blijken."

Vrij vertaalde quote van C.S. Lewis. Luc Claerebout stuurde ze me toe.

("We are not necessarily doubting that God will do the best for
us; we are wondering how painful the best will turn out to be.)

Ter droeve gedachtenis

Kort geleden stierf mevrouw Bidstond in de Gemeente Oppervlakkigheid aan de Wereldgelijkvormigheidsstraat. Ze was enkele jaren geleden geboren tijdens een grote opwekking. Gedurende lange tijd was zij een van de belangrijkste leden van de Gemeente Gods. Ze was zwakker en zwakker geworden. Haar laatste woorden golden nog enkele zakelijke verordeningen. (Haar oudere broer Bijbelstudie was al lang gestorven.)

Twee specialisten, dr. Goedewerken en dr. Wereldvriend, spande zich ten zeerste in om de oorzaak van haar ziekte vast te stellen, maar helaas.

De lijkschouwing wees uit dat het deze ongelukkige aan innerlijke voeding, maar bovendien ook aan uiterlijk vasten en ijver voor God ontbroken had. De oppervlakkigheid en liefdeloosheid van de overige gemeenteleden hadden bovendien haar einde bespoedigd. Haar lichaam rust nu op de begraafplaats ‘Vergane Glorie'.

Bron: Guus en Janny Bringsken in het zendingsblad 'Brazilië Pionier'. (Deze overdenking werd eerder geciteerd in het boek ‘Radicaal anders denken door Christus' van Herman Hegger.)

Zelf las ik het stukje op habakuk.nu

Verspil je seksualiteit niet

Waarom er meer praters zijn dan schrijvers

Een paar vrij vertaalde citaten van Randy Alcorn uit het boekje "Stand - A call for the Endurance of the Saints", dat een round-up is van een vroegere Desiring God-conferentie. Het boek zelf kun je gratis als pdf downloaden in het Engels.

"Elke dag zijn we iemand aan het worden - de vraag is 'wie?'
Auteur Jerry Bridges, die mij (Randy Alcorn) dit hoorde bespreken, vertelde me dat Dawson Trotman, de oprichter van de Navigators, vaak zei: 'Je zult zijn wie je nu aan het worden bent'" ("Stand", pag. 81)

Volharding is nooit automatisch

"Christus volgen is geen goocheltruc. Het vraagt herhaalde acties van onze kant, die dan gewoontes worden en discipline voor het leven.
Op Christus gerichte volharding doet zich niet zomaar voor, niet meer dan een marathon lopen of een berg beklimmen of een goed huwelijk hebben zomaar gebeurt.
Volharding vereist een goed plan, met duidelijke en bewuste stappen die de een na de ander genomen worden. De landbouwer bewerkt de grond. Het onkruid moet verwijderd worden. Hij zegt niet: 'Heer, neem alstublieft het onkruid weg.'
Hij bidt: 'Heer, geef me kracht wanneer ik vandaag dit onkruid wied.'
De atleet zegt niet: 'Heer, ga daar die race winnen.' Hij zegt: 'Heer, geef me de kracht om hard te lopen en mijn best te doen, en als U het wilt, te winnen.'"

(Pag. 83)

"Veel mensen zeggen dat ze een boek willen schrijven. Wat ze echt willen is een boek geschreven hebben. Spreken over een boek schrijven is heel gemakkelijk. Een boek schrijven is heel moeilijk. Dit is waarom er meer praters zijn dan schrijvers. En dit is waarom er meer mensen spreken over het christelijke leven dan het werkelijk ook te leven.

We willen de vrucht van geestelijke disciplines, maar vaak zijn we onwillig om het werk te doen dat ervoor vereist is. We willen de beloningen zonder de offers."

(Pag. 83-84)

De waarheid kan ernstige schade toebrengen aan je carrière

Mijn broer Luc tipte me over dit Nieuwsblad-bericht:

"Lerares ontslagen omdat ze de waarheid vertelde

Een lerares in een lagere school in het Britse Royton (Oldham) is ontslagen nadat zij haar leerlingen de harde waarheid had verteld: de kerstman bestaat niet. Dat meldt de BBC.

De lerares vertelde de zevenjarige kinderen dat niet Santa Claus, maar de ouders degenen zijn die zorgen voor de pakjes onder de kerstboom. Verscheidene ouders hadden zich daarop bij de schoolleiding beklaagd, en de lerares had haar verontschuldigingen aangeboden. Maar voor het schoolhoofd ging dat niet ver genoeg: zij wil niet dat de lerares ooit nog voet zet in Blackshaw Lane Primary School."

Waarom, o Heer?

I asked the Lord, that I might grow
In faith, and love, and every grace;
Might more of his salvation know,
And seek more earnestly his face.

I hoped that in some favoured hour
At once He’d answer my request,
And by His love’s constraining power
Subdue my sins, and give me rest.

Instead of this, He made me feel
The hidden evils of my heart;
And let the angry powers of hell
Assault my soul in every part.

Yea more, with His own hand He seemed
Intent to aggravate my woe;
Crossed all the fair designs I schemed,
Blasted by gourds, and laid me low.

‘Lord, why is this?’ I trembling cried,
‘Wilt thou pursue Thy worm to death?’
‘’Tis in this way,’ the Lord replied,
‘I answer prayers for grace and faith.

These inward trials I employ
From self and pride to set thee free;
And break thy schemes of earthly joy,
That thou may’st seek thy all in me.’

'Heer, waarom is dit', zo ween ik bevend.
'Zult U uw worm tot de dood achtervolgen?'
'Dit is de manier', antwoordde de Heer,
'waarop ik gebeden voor genade en geloof beantwoord'

'Deze innerlijke beproevingen gebruik ik
om je van jezelf en je trots te bevrijden;
en om je eigen wegen van aardse vreugde te doorbreken,
Opdat je je alles in Mij zou zoeken' zegt het slot van dit lied van John Newton.
Ondanks het moeilijke en wat oude Engels sprak de boodschap me aan.

Vertrouwen gaat te paard

"Vertrouwen gaat te paard, maar komt te voet"

Dixit Premier Leterme deze morgen op Radio 1. Hij had het over consumentenvertrouwen, maar volgens mij geldt het ook breder: vertrouwen kunnen we snel verspelen of verknallen, maar kunnen we slechts heel moeizaam terugwinnen of terugverdienen.

Jezus laat zich niet zomaar afschrijven

CV Koers schrijft dat "Jezus blijft". Hoewel het evangelie de laatste jaren onder vuur lag (door de lijkwade van Turijn die zgz bewees dat Jezus niet was opgestaan, door de Da Vinci Code, door het Evangelie van Thomas enz.), blijken de media die gretig over de verhalen berichten, toch telkens na een paar weken teleurgesteld en met stille trom te moeten afdruipen. Blijkbaar laat Jezus zich niet zomaar afschrijven.
Het artikel vermeldt een paar sterke argumenten:

1. De verhalen van het Nieuwe Testament waren destijds controleerbaar

2. De boodschap is niet overwoekerd door public relations

3. Het verhaal van Jezus lijkt veel te weinig op een sprookje

4. Critici van het evangelie blijken slaafs aan de tijdgeest

Lees er hier meer over.

Discussie onder toekomstige dokters

"Eén manier om de aandacht van je klas te krijgen is hen te vragen welk (medisch) advies ze zouden geven wanneer ze geconfronteerd werden met de volgende gezinshistoriek.

De vader heeft syphilis, de moeder tbc. Ze hebben al 4 kinderen: de eerste is blind, de tweede is overleden, de derde doofstom en het vierde heeft tbc. De moeder is zwanger van haar vijfde kind, en de ouders zijn bereid tot een abortus als jij dit zou beslissen.

Nemen we even aan dat er niet al te veel (overtuigde, JL) katholieken in je klas zitten, zul je meestal wel een pro-abortus meerderheid treffen. Je feliciteert hen met hun keuze om te aborteren - en dan vertel je hen dat ze zonet Beethoven vermoord hebben."


L. R. C. Agnew van de "University of California School of Medicine" in Los Angeles, geciteerd in "A gripping lesson on abortion" uit "The Palo Alto Times", 27 September 1977.

Ik las het stukje op de blog van Ray Ortlund.

Gastblogger: waarom kerst?

Een legitieme vraag in deze donkere decemberdagen. Overal verschijnt de kerstverlichting in de straten, worden rode mannetjes opgesteld en in de winkelcentra weerklinkt binnenkort de kerstmuziek.

Maar waarom vieren we kerst? Om de economie een broodnodige boost te geven? Omwille van de jaarlijkse familiereunie?

De pakjescaroussel geleid door de coca-cola-kerstman is ondertussen wel het vaste antwoord op de vraag 'waarom kerst'.

'Waarom kerst' is echter ook de naam van een campagne, initiatief van Agapé, EO, Alpha en het Nederlands Bijbelgenootschap. Dit jaar maakt de campagne gebruik van de in 2006 uitgekomen film 'The Nativity Story'. Je kan deze film momenteel aanschaffen voor €2,5 en zo gebruiken om mensen over het echte kerstverhaal te vertellen. En zo het antwoord te geven op de vraag ...

Meer info over de campagne vind je hier

Vrienden of 'een kliek'

Op reis hadden we het boekje "De waarde van vriendschap" mee, door Ajith Fernando. En ja, we hebben ook tijd genomen om te lezen. Hier een eerste quote uit het boek, pag. 13-14:

"Maar Jezus had geen kliekjesgeest! Die krijg je als mensen vrienden van elkaar worden om uitsluitend zelfzuchtige redenen. Omdat achter zulke vriendschap een egocentrisch motief schuilgaat, houdt een kliek anderen vaak op afstand, omdat men die als bedreiging ziet. Een kliek wijst doorgaans anderen af, spreekt negatief over hen en roddelt over hen. Zo ging het in Jezus' kring niet toe. De kleine groep die Jezus om Zich heen verzamelde, was juist een gemeenschap waarin pastoraat en zielzorg werd bedreven. De missie van deze gemeenschap was het dienen van anderen. Omdat ze uit de eigen gemeenschap kracht konden putten, konden de leden ervan zich wijden aan de noden van anderen, en daarbij geregeld opofferingsgezindheid tonen. We bepleiten dus niet de vorming van een kliek, die mensen afstoot, want de vriendschap waar de bijbel over spreekt heeft juist het dienen van anderen als oogmerk.

Ik wil voor mensen die bij speciaal christelijk werk betrokken zijn ook nog noemen dat ze het misverstand moeten tegengaan dat we ons alleen met 'intieme vrienden' bezighouden. Dat is immers nog wel eens de kritiek die uitgesproken wordt als mensen in een leefgemeenschap functioneren waar men erg op elkaar betrokken is. Eén manier om zulke kritiek tegen te gaan is door bij openbare gelegenheden niet alleen met intieme vrienden op te trekken. We kunnen deze gelegenheden juist benutten om dieper contact aan te gaan met mensen die we nog niet zo goed kennen. We moeten proberen de anderen in de gemeente, of welke groep ook die we leiden, duidelijk te maken dat onze vrienden, onze 'teamleden', in een bepaalde willen meedraaien en bereid zijn te doen wat daartoe van hen verwacht wordt. We vormen een team en niet een kliek."

Hier kun je het boek bestellen (uitg. Medema), of via de boekhandel.

Back in full force

Om in de nostalgische voetsporen van mijn broertje te treden: Rob Vanoudenhoven had ooit een leuk programma, en regelmatig kwam daar de zin "back in full force" in terug. Die zin heb ik nu even gepikt om aan te duiden dat we terug zijn van een heerlijke huwelijksreis, en dat je terug af en toe een blogbijdrage van me mag verwachten. Alle dank trouwens aan onze super gastblogger!
Mijn lieve vrouwtje is al terug aan de slag, morgen is het mijn beurt.
Gelukkig kunnen we belangrijke dingen in ons hart bewaren, zoals ook Maria destijds deed met de dingen die Jezus betroffen:

"En zij gingen haastig en vonden Maria en Jozef, en het kind liggende in de kribbe. 17 En toen zij het gezien hadden, maakten zij bekend hetgeen tot hen gesproken was over dit kind. 18 En allen, die ervan hoorden, verbaasden zich over hetgeen door de herders tot hen gezegd werd. 19 Doch Maria bewaarde al deze woorden, die overwegende in haar hart. 20 En de herders keerden terug, God lovende en prijzende om alles wat zij hadden gehoord en gezien, gelijk het hun gezegd was. (Lukas 2: 16-19)"

Hierbij nog een foto van onze reis: de Rosengartenschlucht in Imst. Af en toe kan iets als een foto helpen om de herinnering levend te houden. Zoals het avondmaal de herinnering aan Jezus helpt levend houden.

Voor wie graag de 7 verschillen zoekt: hier vond ik nog een foto op het internet van iemand die blijkbaar door hetzelfde landschap aangeraakt werd, maar dan in zomerse omstandigheden. Door de sneeuw mochten wij jammer genoeg niet verder de kloof in.

Gastblogger: nostalgie?

Het gebeurt wel eens dat ik in een opwelling één van mijn oude cd’s van onder het stof haal. Heel af en toe haal ik zelfs een elpee boven, de zwarte voorganger van de huidige blinkende schijfjes en waarschijnlijk alleen door dertigplussers gekend.

Ik luister dan naar de muziek uit mijn vroege en late jeugd en denk terug aan de momenten waarop ik deze muziekdragers grijs draaide.

Vorige week stopte ik in een nostalgische opwelling “REZ XX” in de cd-speler. Een live concert naar aanleiding van het 20-jarig bestaan van de groep REZ (ooit nog een periode als Resurrection Band door het leven gegaan).

Eén van hun beste nummers vind ik het liedje “Afrikaans”, een aanklacht aan het apartheidsregime in Zuid-Afrika. Van dit lied blijft de zin:

God made the color, but the color doesn’t make you God

mij altijd bij.

Ondertussen is het apartheidsregime in Zuid-Afrika (gelukkig) al lang ter ziele gegaan, maar toch blijft deze dertigjarige quote nog altijd van toepassing.

Nooit te oud om te leren ...

Gisteren ook weer bijgeleerd: bij ons debuut op de latten.
Viel schitterend mee - op de hardknellende schoenen na. Marteltuigen zijn het, die skibotten.

Veel grtjs
Thamar & Jan