Zicht op God bepalend voor gebed

"Jezus heeft ons met het Onze Vader een model gegeven van echt bidden, christelijk bidden, in tegenstelling tot het bidden van de Farizeeërs of de heidenen. We zouden natuurlijk zelfs het onze Vader op een hypocriete of automatische manier kunnen bidden. Maar als we menen wat we zeggen, wordt het Onze Vader het alternatief dat God ons biedt in plaats van beide vormen van verkeerd bidden.

De fout van iemand die schijnheilig is, is dat hij alleen aan zichzelf denkt. Zelfs in zijn bidden is hij alleen bezig met zijn eigen imago en hoe hij eruit ziet in de ogen van iemand die hem ziet. Maar in het Onze Vader zijn christenen uitsluitend bezig met God - met zijn naam, zijn koninkrijk, zijn wil en niet die van henzelf.
De fout van de heiden is gedachteloosheid. Hij blijft maar wat brabbelen en gebruikt daarbij een liturgie zonder betekenis.

Tegenover deze dwaasheid nodigt Jezus ons uit om al onze noden bekend te maken aan onze Hemelse Vader op een nederige, doordachte manier, en op die manier onze dagelijkse afhankelijkheid van Hem tot uitdrukking te brengen.

Het fundamentele verschil tussen de verschillende manieren waarop men bidt ligt dus in de fundamentele verschillen in ons zicht op God. Wat voor soort god is het die geïnteresseerd zou zijn in zulke zelfzuchtige, gedachteloze gebeden? Is God een nuttig artikel dat we kunnen gebruiken om onze eigen status te verhogen, of een computer dat we automatisch woorden in Hem stoppen? Vanuit deze ideeën die onwaardig zijn voor God keren we opgelucht terug naar wat Jezus ons leert, namelijk dat God onze Vader in de hemel is.

We moeten onszelf eraan herinneren dat Hij een diepe, tedere liefde voor zijn kinderen heeft, dat Hij zijn kinderen zelfs op een verborgen plaats ziet, dat Hij de noden van zijn kinderen kent al voordat ze Hem erom vragen, en dat Hij zich voor hen inzet met zijn hemelse, koninklijke macht. Als we zo ons beeld van God laten vormen door de Schrift zullen we nooit op een schijnheilige manier bidden maar altijd met integriteit; nooit automatisch maar altijd bewust, zoals kinderen van God."

John Stott in "Bijbels Dagboek" (Ark Boeken), naar aanleiding van Mattheüs 7:11.