CV•Film geeft een lijst met "Most Redeeming Movies"

De filmcritici van CV•Film (de filmsite van het blad CV•Koers) stelden een Top 148 samen van ‘Most Redeeming Movies’ – speelfilms die iets laten zien van Gods doorbrekende licht in de wereld. Iedereen die zich aanmeldt op CV•Film mag erop reageren door zijn eigen stem uit te brengen.

Redacteur Ronald Westerbeek geeft wat meer uitleg:

"(...) Eerst maar even over wat deze Top 148 niet is. Het is geen lijst van ‘christelijke films’. Christenen debatteren al decennia over literatuur en wat ‘christelijke literatuur’ dan is, en zulke discussies zijn ongetwijfeld ook mogelijk over films. Maar die discussie gaan we hier niet voeren. Deze lijst beoogt iets anders.

Het is ook geen lijst van films die ‘iedereen zou moeten zien’. Dat is meteen al duidelijk met de onbetwiste nummer 1 op de lijst: Magnolia. Menig recensent en CV•Film-bezoeker gaf aan deze film niet te kunnen uitzitten vanwege de stuitende grofheid. Tegelijk wordt deze film het vaakst genoemd en het hoogst becijferd als film die iets toont van Gods waarheid en de mogelijkheid van vergeving en verzoening.

Wat bedoelen we dan met ‘redeeming movies’? Evenmin als ons Amerikaanse zusterblad Christianity Today – dat jaarlijks een lijst van ‘Most Redeeming Movies’ publiceert – hebben we een sluitende definitie paraat. Maar alle films op de lijst vertellen verhalen van ‘redemption’, van verzoening of verlossing – of een wanhopig verlangen ernaar. In opvallend veel films komen personages voor die hun leven geven voor een ander, of schuld van anderen op zich nemen, en zo verwijzen naar een grotere Redder. In andere films ligt het er minder dik bovenop, maar klinkt hoop door, de mogelijkheid van vergeving en herstel, of simpelweg de notie dat er een liefde bestaat die sterker is dan de dood.

Er zitten jeugdfilms tussen (Lepel), komische films (Fargo) en animatiefilms (The Incredibles). Maar de meeste films zijn van een opvallende zwaarte en niet zelden ‘16+’ (harde criminaliteit in The Godfather; oorlogsgeweld in Apocalypse Now; racistisch geweld in The Believer; en verder: incest, overspel, verraad en elke zonde die je maar bedenken kunt). Duidt dat op een calvinistische inslag van CV•Film – vooral oog voor het kwaad waartoe ieder mens geneigd is? Het zal ook te maken hebben met realisme en ervaring: het besef dat het leven niet zelden weerbarstig of zelfs duister is, maar dat juist daar Gods licht doorbreekt. (...)"

Het hele artikel van Westerbeek lezen? Het kan hier.
De filmlijst zelf vind je op www.cvfilm.nl.