'Alleen bewogen door zijn eigen karakter, zond God zijn enige Zoon in deze wereld om zondaars te redden van het oordeel dat ze verdienen. Uiteindelijk waren het niet de Joden die Christus kruisigden of zelfs niet de Romeinen. Het waren wij zelfs niet die Hem daar brachten, hoewel het omwille van onze zonde en schuld was dat Hij daar onder bespotting hing.
Uiteindelijk was het God die Jezus kruisigde. "Maar het behaagde de HERE hem te verbrijzelen. Hij maakte hem ziek." Niet omdat God sadistisch is, maar omwille van zijn grote liefde voor hen die gered zouden worden door deze onbaatzuchtige daad.
"Wanneer hij zichzelf ten schuldoffer gesteld zal hebben, zal hij nakomelingen zien en een lang leven hebben en het voornemen des HEREN zal door zijn hand voortgang hebben. Om zijn moeitevol lijden zal hij het zien tot verzadiging toe." (Jes. 53:10-11)
Hoewel Jezus vrijwillig zijn leven gaf aan de Vader als een offerande waartoe Hij niet gedwongen werd, het was een doodstraf die God uitvoerde als de rechtvaardige rechter van het heelal.
Terwijl Hij zijn ogen afwendt van het mishandelde lichaam van zijn Zoon, die de zonden van ons allen draagt, verlaat God daar Jezus Christus. Opdat Hij ons nooit meer zou moeten verlaten, niet in de diepste beproeving of in de vreselijkste zonde.
God redde ons van Hemzelf om ons voor eeuwig voor Zichzelf te redden.'
Michael Horton in "Saved From God", verschenen in het tijdschrift Modern Reformation, maart/april 1996
Gelezen bij Zach Nielsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten