Derde en laatste deel van de handreikingen door PJ and Ashleigh Smyth ...
5. We gebruiken gepaste vormen van straf
We oefenen overwegend tucht uit voor wat in het Engels uitgedrukt wordt door 3 keer een D: Disobedience, Disrespect en Destruction - in het Nederlands: ongehoorzaamheid, gebrek aan respect en destructief gedrag (van eigendom of van je broers neus).
De straf moet in proportie zijn met de overtreding en met de leeftijd van het kind. Indien niet, dan zul je je opgroeiende kind ontmoedigen. Ook moet de manier van straffen bepaald worden door wat je kind het meeste zal helpen. Verschillende ouders hebben meer 'geloof' in sommmige vormen van straf dan andere, en verschillende kinderen reageren verschillend op verschillende vormen van straf. Ik erken en respecteer dit, hoewel wij voortgaand resultaat boekten met de primaire bijbelse vorm van het tuchtigen van kinderen met een houten lepel op hun vlezige billetjes.
6. We zijn ervan overtuigd dat het echt de inspanning waard is
De vreugde van het ouderschap neemt ontzettend toe wanneer je gehoorzame kinderen hebt, en bovenal: je rust je kinderen toe met de levensnoodzakelijke bekwaamheid van gehoorzaamheid - wat hen goed van pas zal komen in hun gehoorzaamheid aan God, in het leven, op school en in hun job.
(Bron)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten