Op cvkoers.nl een voorpublicatie uit 'De vrijgevige God' van Tim Keller (dat begin april verschijnt): 'Twee manieren van gelukkig worden'. Hieronder een samenvatting van het cvkoers-artikel en de link.Keller vertrekt vanuit de 'gelijkenis van de verloren zoon' (zoals de gelijkenis meestal wordt genoemd) om de twee hoofdwegen te illustreren waarlangs mensen geluk en vervulling najagen: de weg van moreel conformisme en de weg van zelfontdekking. Het zijn twee manieren om persoonlijke betekenis en waarde te vinden, om met de ellende in de wereld om te gaan, en om goed van kwaad te onderscheiden.
De oudste zoon in de parabel staat voor de weg van moreel conformisme: ‘Ik doe niet wat ik wil maar wat de traditie en de mensen willen dat ik doe.’
De jongste zoon in de parabel staat voor de weg van zelfontdekking: ‘Ik ben de enige die bepalen kan wat goed of slecht voor mij is. Ik leef zoals ik leven wil en vind op die manier mijn ware ik en mijn geluk.’
Onze westerse maatschappij is zo diep verdeeld tussen deze twee zienswijzen, dat bijna niemand nog een andere manier van leven kan bedenken.
De boodschap van Jezus met zijn parabel is dat beide manieren fout zijn. De parabel laat het radicale alternatief zien.
Het (evangelie, JL) staat ook niet ergens halverwege een schaal tussen twee uitersten; het is iets volkomen anders.
Het evangelie verschilt van de andere twee benaderingen. Iedereen zit volgens het evangelie fout, iedereen is geliefd, en iedereen is geroepen dit in te zien en te veranderen.
Oudste zonen daarentegen verdelen de wereld in tweeën: ‘De goede mensen (wij) zijn binnen en de slechte mensen, die de oorzaak zijn van alle problemen, zijn buiten.’
Jongste zonen, ook als ze helemaal niet in God geloven, doen hetzelfde en zeggen dan: ‘Nee, de ruimdenkende en tolerante mensen zijn binnen en de fanatieke, bekrompen mensen, die de oorzaak zijn van alle problemen, zijn buiten.’
Maar Jezus zegt: ‘De nederigen zijn binnen en de hoogmoedigen zijn buiten’ (vgl. Lukas 18:14). De mensen die erkennen dat ze niet bijzonder goed of ruimdenkend zijn, bewegen zich in Gods richting, want voorwaarde voor het ontvangen van Gods genade is het besef dat je die genade nodig hebt. De mensen die denken dat het met hen best goed gaat, dank u, bewegen zich bij God vandaan. ‘De Heer ... ziet naar de nederige om, de hoogmoedige doorziet hij van verre’ (Psalm 138:6).
Een krant zou ooit aan lezers de vraag hebben voorgelegd: ‘Wat zit er fout met de wereld?’ waarop de katholieke denker Chesterton de volgende korte brief zou hebben geschreven: ‘Geachte redactie, Ik. Met vriendelijke groet, G. K. Chesterton.’ Ziedaar de houding van iemand die de boodschap van Jezus begrepen heeft.
Lees hier de voorpublicatie.
(De vrijgevige God, Uitgeverij Van Wijnen, Franeker 2009)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten