Huwelijk, echtscheiding en gerelateerde kwesties (1 Kor. 7)

Exodus 3; Lukas 6; Job 20; 1 Korinthiërs 7

Wanneer Paulus de vragen van de Korinthiërs begint te beantwoorden (‘Wat nu de punten betreft, waarover gij mij geschreven hebt’, 1 Kor. 7:1), behandelt hij eerst huwelijk, echtscheiding en gerelateerde kwesties (1 Kor. 7). En het eerste deel van zijn bespreking gaat over seks binnen het christelijk huwelijk (1 Kor. 7:1-7).

(1) Typerend voor veel van zijn antwoorden aan deze verdeelde gemeente, is hoe Paulus hier zijn ‘Ja … maar’ pastorale gevoeligheid toont. ‘Het is goed voor een mens niet aan een vrouw verbonden te zijn. Maar … ieder moet zijn eigen vrouw hebben en iedere vrouw haar eigen man’ (7:1-2). ‘Ik zou wel willen, dat alle mensen waren, zoals ikzelf. Doch iedereen heeft van God zijn bijzondere gave’ (7:7). Kortom, Paulus moet niet alleen hun vragen beantwoorden maar ook een antwoord formuleren op hun extremen. In het ideale geval moet hij dit doen door de partijen dichter bij elkaar te brengen, waarbij hij ze elk prijst voor het licht dat ze op het onderwerp werpen, terwijl hij niettemin elk van de zijden helpt ontdekken dat ze niet de waarheid in pacht hebben over de zaak en in feite de wijsheid verdraaien.

(2) In de NBG-vertaling lees je ‘Het is goed voor een mens niet aan een vrouw verbonden te zijn’ (7:1). In het Grieks lees je letterlijk: ‘het is goed voor een mens om geen vrouw aan te raken’ (zie ook de HSV, nota J.L.). De NBG-vertalers veronderstellen dat dit een eufemisme is voor het huwelijk. Maar recenter hebben geleerden aangetoond dat dit niet het geval is. Blijkbaar waren er in Korinthe christenen die een ascetische agenda promootten. Paulus is bereid te zeggen dat er een voordeel verbonden is aan dit perspectief: uiteindelijk wijst hij later in het hoofdstuk naar de voordelen van ongehuwd zijn in de bediening voor het evangelie. Maar ascetisme is niet het enige van waarde; het kan zelfs een afgod worden, of een manier om Gods goede gaven te minachten, of een weigering om de verscheidenheid van gaven te erkennen die God aan zijn volk geschonken heeft. Uiteindelijk haalt het huwelijk seksuele druk weg; de seksuele druk ontkennen en wanhopig vasthouden aan celibatair ascetisme kan leiden tot grove seksuele zonden (zoals vaak is gebeurd). Het maatschappelijk antwoord is Bijbels gesproken niet open seks of ontucht, maar het huwelijk. Dit is natuurlijk niet de enige waarde van het huwelijk, maar het is wel een reële waarde.

(3) Merk op hoe Paulus op het terrein van het huwelijk benadrukt dat seksuele voorrechten en verantwoordelijkheden wederkerig zijn: bijv. ‘ieder moet zijn eigen vrouw hebben en iedere vrouw haar eigen man’ – wat heel ver af staat van je vrouw als je bezit behandelen. Hoeveel wederkerige verklaringen worden in deze paragraaf gevonden?

(4) Binnen het huwelijk mag geen van beide partners de ander normale seksuele omgang ontzeggen, behalve onder drie voorwaarden:
(a) in onderling akkoord;
(b) met als doel jezelf aan het gebed te wijden;
(c) en zelfs dan alleen tijdelijk. Dus mag seks volgens de Schrift nooit worden gebruikt als wapen, of worden gebruikt als omkoping of worden achtergehouden als straf.


Eigen vertaling van de overdenking bij 20 februari uit 'For the Love of God - Volume 2'. Dit is een dagboek door D.A. Carson, uitgegeven in 1999 door Crossway Books. Volumes van het dagboek kunnen in het Engels online gevolgd worden via de blog For the Love of God (The Gospel Coalition). For the Love of God volume II is beschikbaar in pdf-formaat voor gratis download via deze link naar For the Love of God Volume II. Met toestemming overgenomen van Crossway, de uitgeverstak van Good News Publishers, Wheaton, IL 60187, www.crossway.org Rechten Nederlandse vertaling: Jan Leplae – Niets van deze vertaling mag overgenomen worden zonder voorafgaandelijke schriftelijke toestemming.