'Zij verplichtten zich onder zelfvervloeking en onder ede, om te wandelen naar de wet van God' (Neh. 10)

Genesis 21; Matteüs 20; Nehemia 10; Handelingen 20

Nehemia 9 en Nehemia 10 moeten samen gelezen worden. In Nehemia 9 hoor je hoe de Israëlieten belijdenis doen van ‘hun zonden en van de ongerechtigheden hunner vaderen’ (9:2). Toch is dit geen tafereel van individueel berouw en individuele belijdenis. Er is een grootschalige gemeenschappelijke dimensie, georganiseerd maar toch sterk bekrachtigd door de Geest van God, die prachtig is om te overdenken.

Gedurende een vierde van de dag hoort het volk de Schrift vertaald en uitgelegd worden; gedurende een ander vierde van de dag wijden ze zich aan belijdenis en aanbidding. Ze worden daarin geleid door de Levieten.

Het gemeenschappelijk gebed waarin ze geleid worden is in grote mate een terugblik op Israëls geschiedenis. Het markeert de herhaalde cyclussen van afdwaling waarin het volk verviel, en de herhaalde malen dat God hen bezocht om hen te herstellen.

Het hart van de belijdenis wordt gevonden in 9:33: ‘Maar Gij hebt het recht aan uw zijde in alles wat ons overkomen is, want Gij hebt trouw betoond, doch wij hebben goddeloos gehandeld’.

‘Op grond van dit alles’ (9:38) gaat het volk dan een verbond aan met God (Neh. 10). Dit is meer bepaald een hernieuwing van het oude Mozaïsche verbond. Aangezien het gebed wordt geleid door de priesters, mag het ons niet verrassen dat veel elementen hier focussen op de tempel.

Niettemin komen er ook bredere kwesties aan bod met betrekking tot het huwelijk (om het volk te bewaren voor heidense invloeden), tot het onderhouden van de Sabbat, en een veralgemeende toewijding ‘om te wandelen naar de wet van God, die door de dienst van Mozes, de knecht Gods, gegeven was, en om naarstig te onderhouden al de geboden, verordeningen en inzettingen van de HERE, onze Here’ (10:29).

Hadden de feesten en rituelen van het oude Israël gefunctioneerd op de manier waartoe ze bestemd waren, dan zou deze verbondsvernieuwing natuurlijk niet nodig geweest zijn.

Zo was het Pascha bijvoorbeeld bedoeld om te herinneren aan de Exodus en om het volk opnieuw bewust te maken van de genade en de trouw van de Heer in hun redding, terwijl het een nieuwe gelegenheid bood voor een hernieuwde belofte van trouw.

Christenen zijn niet minder geroepen dan de oude Israëlieten om het verbond te hernieuwen. Dit is een van de grote doelstellingen van het avondmaal des Heren. Het is een tijd voor zelfonderzoek, zondebelijdenis, gedenken wat de Heer Jezus onderging om onze verlossing te verzekeren, en, samen met het volk van God in de plaatselijke gemeente, een tijd om zijn dood te gedenken en te verkondigen totdat Hij komt.

Daarbij hernieuwen we onze belofte van trouw. Als we toelaten dat het Avondmaal des Heren afzinkt naar een niveau van betekenisloos ritueel, terwijl we onze harten verharden tegen de levende God, dan verkeren we in ernstig gevaar. Het zal ons goed doen om, plechtig samengekomen, onze zonden te overschouwen en te belijden, om opnieuw gegrepen te worden door de trouw van de Heer en om vernieuwde trouw te beloven aan het nieuwe verbond.


Eigen vertaling van de overdenking bij 20 januari uit 'For the Love of God - Volume 2'. Dit is een dagboek door D.A. Carson, uitgegeven in 1999 door Crossway Books. Volumes van het dagboek kunnen in het Engels online gevolgd worden via de blog For the Love of God (The Gospel Coalition). For the Love of God volume II is beschikbaar in pdf-formaat voor gratis download via deze link naar For the Love of God Volume II. Met toestemming overgenomen van Crossway, de uitgeverstak van Good News Publishers, Wheaton, IL 60187, www.crossway.org Rechten Nederlandse vertaling: Jan Leplae – Niets van deze vertaling mag overgenomen worden zonder voorafgaandelijke schriftelijke toestemming.