donderdag 22 januari 2015

'En Hij zei tegen mij: Ga, want Ik zal u ver weg zenden, naar de heidenen' (Hd. 22)


Genesis 23; Matteüs 22; Nehemia 12; Handelingen 22

Lees je Paulus’ geïmproviseerde verdediging voor de menigte (Handelingen 22), dan treft je de zuinige eenvoud van het relaas. Maar twee details zetten ons aan tot verdere overdenking:

Ten eerste moeten we ons afvragen waarom het tumult in de menigte ontstaat als dit gebeurt. Wanneer Paulus het volk begint aan te spreken in hun moedertaal, Aramees, worden ze eerst ‘te meer stil’ (22:2). Zonder in woede uit te barsten luisteren ze naar het volledige verslag van zijn bekering en zijn roeping tot het dienstwerk. Maar wanneer Paulus zegt dat de Heer hem zelf zei ‘Ga heen, want Ik zal u uitzenden, ver weg, naar de heidenen’ (22:21), kan niets minder dan zijn dood de losgeslagen kwade zin van de massa nog bevredigen. Waarom?

Het kan niet anders of de antwoorden zijn complex. Een zekere druk die de Joden voelden om afgezonderd te blijven van de heidenen was ongetwijfeld sociologisch: hun identiteit was verbonden met wetten rond rein voedsel, onderhouden van de Sabbat, besnijdenis en dergelijke, en een man als Paulus, die werd gezien als iemand die deze grenzen deed vervagen, vormde een bedreiging voor die identiteit.

Maar hun brandende passie kan niet uitgelegd worden door louter horizontale analyse. Minstens twee andere factoren moeten onderkend worden.

(1) Voor toegewijde conservatieve Joden uit Jeruzalem stond de Wet van God op het spel, de exclusieve voorrang van de tempel en hun uitleg van de Schrift. Vanuit hun oogpunt was Paulus aan het vernietigen wat God zelf had opgezet. Hij was het volk aan het verstrikken in compromissen met heidenen. Niet alleen bracht hij hun identiteit in gevaar, hij lasterde de Almachtige, en zij waren zijn volk en aangewezen om zijn openbaring te gehoorzamen en te bewaren.

(2) Tegelijkertijd kun je maar moeilijk naast het element van eigendomsrecht kijken: deze mensen handelden alsof God zodanig exclusief eigendom was van historische Joden, dat heidenen geen inzage konden krijgen. Vanuit Paulus’ gezichtspunt had dit een ernstig verkeerde en zelfs verdorven lezing van het Oude Testament als gevolg, en een trieste tribale visie van tamme huisgod. Natuurlijk wordt hun fout vandaag nog dikwijls herhaald, met minder recht, door hen die hun cultuur zodanig verbinden met hun begrip van het christelijk geloof dat de Bijbel zelf aan banden gelegd en de zendingsimpuls bevroren wordt.

Ten tweede
moeten we ons afvragen waarom Paulus op zijn Romeins staatsburgerschap staat en een geseling vermijdt, terwijl hij bij andere gelegenheden simpelweg de slagen ondergaat. Minstens een van de redenen is, dat hij geneigd is zich op zijn wettelijke status te beroepen, wanneer hij daarmee de kans groter maakt dat hij een precedent zal scheppen dat christenen zal helpen beschermen. Een van Lukas’ argumenten in deze hoofdstukken is dat het christendom politiek niet gevaarlijk is; het wordt integendeel herhaaldelijk wettelijk in het gelijk gesteld. Paulus, met zijn broers en zusters in gedachten, handelt zoals gewoonlijk in hun belang.

Eigen vertaling van de overdenking bij 22 januari uit 'For the Love of God - Volume 2'. Dit is een dagboek door D.A. Carson, uitgegeven in 1999 door Crossway Books. Volumes van het dagboek kunnen in het Engels online gevolgd worden via de blog For the Love of God (The Gospel Coalition). For the Love of God volume II is beschikbaar in pdf-formaat voor gratis download via deze link naar For the Love of God Volume II. Met toestemming overgenomen van Crossway, de uitgeverstak van Good News Publishers, Wheaton, IL 60187, www.crossway.org Rechten Nederlandse vertaling: Jan Leplae – Niets van deze vertaling mag overgenomen worden zonder voorafgaandelijke schriftelijke toestemming.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten