2 Samuël 13, 2 Korinthiërs 6, Ezechiël 20, Psalmen 66-67
De bedreiging voor Davids koningschap, voorspeld door de profeet Nathan, begint met een onsmakelijk randverhaal dat niettemin precies de vinger legt op wat foutloopt onder Davids bewind (2 Sam. 13).
Het grote aantal koninklijke vrouwen bracht met zich dat er veel halfbroers en halfzusters waren. Het zet de scène voor de wrede verkrachting van Tamar. De profielen van de betrokken mensen, met uitzondering van Tamar, schetsen wat we vandaag een dysfunctioneel gezin zouden noemen. Natuurlijk zien we alleen twee van de broers, Amnon en Absalom, in close-up. Maar hoe David hen aanpakt – of meer precies, zijn volkomen tekortschieten daarin – hangt samen met de manier waarop hij eerder faalde in het aanpakken van Joab (zie de overdenking van 9 september).
Amnon is begerig, onvolwassen, onverantwoordelijk, bedrieglijk en wreed. Een van de meest veelzeggende verklaringen over hem wordt gevonden meteen nadat hij Tamar verkracht heeft: ‘Daarna kreeg Amnon een zeer grote afkeer van haar; ja, de afkeer die hij tegen haar kreeg, was groter dan de liefde waarmee hij haar had liefgehad’ (13:15).
We hebben hier te maken met een verwend kind dat een zondige man is geworden. Had David op dit punt het recht laten gelden dat je van hem mocht verwachten in zijn rol van staatshoofd, dan had de geschiedenis van de volgende paar jaren er compleet anders uitgezien.
Hij deelt de zonde van Eli mee (zie 1 Samuël 3 en de overdenking van 13 augustus): hij ziet diens zonen kwaaddoen en doet niets om hen te stoppen. Had hij Amnon de volle kracht van de wet laten ondervinden, dan had hij niet alleen een schot voor de boeg gelost van elke andere potentiële ongehoorzame zoon, hij zou ook getoond hebben dat hij gaf om wat er met zijn dochter gebeurd was en hij zou de vreselijke bitterheid en wraakzucht afgewend hebben die Tamars volle broer Absalom nu tot het kookpunt brengen.
Op dit moment is Absalom een tragisch figuur. Terecht houdt hij Amnon verantwoordelijk. Nu hij helemaal geen compensatie vindt in het wettelijk systeem dat door zijn eigen vader wordt tekortgedaan, kiest hij voor wraak, waarna hij zijn vaders toorn moet ontvluchten.
Er bestaat geen twijfel over dat hij Amnon niet had mogen vermoorden, maar tot op dit moment wordt hij voorgesteld als een aantrekkelijker en principiëler karakter dan de man die hij vermoord heeft. Maar hij weet dat zelfs David deze specifieke moord niet kon door de vingers zien, dus vlucht hij, waardoor hij zijn vader doet overkomen als dwaas en besluiteloos.
Vader-zoonrelaties zijn zelden zowel rijk als eenvoudig. Maar het patroon van Davids leven, geplaatst naast dat van Eli van enkele korte hoofdstukken eerder, illustreert het soort rampen dat families treft, waarin de vader - hoe liefdevol, inschikkelijk, godvrezend en heroïsch die ook mag zijn – zijn kinderen nooit ter verantwoording roept of nooit tuchtigt wanneer ze afdwalen. Davids mislukking met Amnon en Absalom was niet zijn eerste: het was de voortzetting van een morele en familiale mislukking die begon toen de jongens nog in luiers liepen.
Eigen vertaling van de overdenking bij 17 september uit 'For the Love of God - Volume 1'. Dit is een dagboek door D.A. Carson, uitgegeven bij IVP in 1998 (rechten liggen bij Crossway). Het dagboek kan in het Engels online gevolgd worden via de blog For the Love of God (The Gospel Coalition) of is beschikbaar in pdf-formaat voor gratis download via deze link naar For the Love of God Volume I. Met toestemming overgenomen van Crossway, de uitgeverstak van Good News Publishers, Wheaton, IL 60187, www.crossway.org Rechten Nederlandse vertaling: Jan Leplae – Niets van deze vertaling mag overgenomen worden zonder voorafgaandelijke schriftelijke toestemming.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten