Exodus 19; Lukas 22; Job 37; 2 Korinthiërs 7
Mensen stellen Paulus vaak voor alsof hij een koude intellectueel was. Waarom ‘koud’ moet verbonden worden met ‘intellectueel’ is me niet helemaal duidelijk. In elk geval past de beschrijving niet voor Paulus. God schonk Paulus duidelijk een eersteklas verstand. Maar hij was ook een man met een gloedvolle passie.
In 2 Korinthiërs 7 getuigt Paulus dat aan de ene kant zijn blijdschap geen grenzen kent (7:4); aan de andere kant is die blijdschap het resultaat van een beetje nieuws dat Paulus over de Korinthiërs ontving toen hij naar Macedonië ging.
Want bij zijn eerste aankomst in Macedonië had Paulus geen rust ervaren, maar, zo zegt hij ‘wij waren van alle kanten in de druk: van buiten strijd, van binnen vrees’ (7:5). Maar toen veranderden zijn vrees en strijd in blijdschap toen hij het goede nieuws kreeg over de Korinthiërs.
Wat lag aan de basis van die verregaande verandering in de blik van de apostel?
(1) Wat ook de mechanieken zijn, Paulus erkent dat de transformatie door God bewerkt was, ‘die de nederigen troost’ (7:6). In dit geval schonk God Paulus rust door hem Titus terug te geven, die ook wat nieuws van de Korinthiërs meebracht.
(2) Het nieuws dat Titus bracht was dat de Korinthiërs, hoezeer ze ook gekwetst geweest waren door Paulus’ vorige bezoek en de pijnlijke brief die hij had gezonden, hun evenwicht hadden teruggevonden. Ze verlangden nu Paulus te zien en drukten hun vurige zorg voor hem uit (7:7).
Titus bracht het nieuws dat de droefheid die door de brief van Paulus was veroorzaakt een ‘droefheid naar Gods wil’ is geworden, in die zin dat hij geleid heeft tot inkeer (7:8-10). Droefheid die inkeer bewerkt, die ‘brengt onberouwelijke inkeer tot heil, maar de droefheid der wereld brengt de dood’ (7:10). Al dit nieuws over de reacties van de Korinthiërs heeft Paulus met blijdschap en bemoediging vervuld.
Dit duidt er natuurlijk op dat Paulus intiem betrokken is bij de levens van de mensen aan wie hij een dienstwerk verricht. Zijn eigen emoties kunnen op en neer gaan als een gevolg van hoe zij zich tot hem verhouden.
Maar wat treffend is, is dat Paulus twee veel voorkomende valstrikken ontwijkt.
(a) Hij vermijdt duidelijk het soort professionele afstand dat door bepaalde verkondigers wordt aangehouden als een soort beschermend schild.
(b) Hoewel zijn eigen vreugden en verdriet duidelijk verbonden zijn met wat de Korinthische christenen over hem denken, is die link niet in de eerste plaats een persoonlijke link.
Wanneer dit het geval is, verliest de verkondiger zijn profetische stem en zal hij alleen hetgeen zeggen en doen waarvan hij denkt dat het de genegenheid van de kudde in stand zal houden.
Paulus voelde het als zijn taak om de Korinthiërs te vermanen, zowel persoonlijk als via zijn schrijven; voor die verantwoordelijkheid is hij niet teruggedeinsd. Zijn blijdschap dat ze nu tot hem zijn teruggekeerd valt dus niet te scheiden van zijn blijdschap dat ze zijn teruggekeerd tot trouwe gehoorzaamheid aan het Evangelie – de kern van zijn grenzeloze vreugde.
Eigen vertaling van de overdenking bij 8 maart uit 'For the Love of God - Volume 2'. Dit is een dagboek door D.A. Carson, uitgegeven in 1999 door Crossway Books. Volumes van het dagboek kunnen in het Engels online gevolgd worden via de blog For the Love of God (The Gospel Coalition). For the Love of God volume II is beschikbaar in pdf-formaat voor gratis download via deze link naar For the Love of God Volume II. Met toestemming overgenomen van Crossway, de uitgeverstak van Good News Publishers, Wheaton, IL 60187, www.crossway.org Rechten Nederlandse vertaling: Jan Leplae – Niets van deze vertaling mag overgenomen worden zonder voorafgaandelijke schriftelijke toestemming.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten