Deze rebellie is ons niet vreemd (Num. 14)

Numeri 14, Psalm 50, Jesaja 3-4, Hebreeën 11

Nog een dag waarop we nadenken over rebellie – deze keer de opstand van het volk bij Kades Bernea, toen ze omwille van hun zonde de kans lieten liggen om het Beloofde Land binnen te trekken (Num. 14).

(1) Zoals in het voorgaande hoofdstuk de tien verspieders die een negatief verslag brachten verantwoordelijk waren voor het ontmoedigen van het volk, zo is het volk verantwoordelijk voor het beslissen naar wie zij zullen luisteren. Ze volgen gewoon de meerderheid. Waren ze trouw gebleven aan het verbond waartoe ze zich bij ede verbonden hadden, hadden ze zich herinnerd wat God al voor hen gedaan had, ze zouden de kant van Kaleb en Jozua gekozen hebben. Wie kiezen voor de kant van de meerderheid en niet voor die van het woord van God zijn altijd verkeerd en flirten met rampspoed.

(2) Twijfelen aan de verbondstrouw van God, niet in het minst als het gaat om zijn bekwaamheid en wil om zijn eigen volk te redden en te doen wat hij gezegd heeft te zullen doen, dit is God smadelijk behandelen (14:11, 23). Bijna alle aanhoudend gemopper staat gelijk met dergelijke smaad. Dit is een groot kwaad.

(3) Mensen verbergen vaak hun eigen gebrek aan geloof, hun flagrante ongeloof, door een vrome smoes. Hier drukken ze hun bezorgdheid uit dat hun vrouwen en kinderen ten buit zouden worden (14:3). In plaats van toe te geven dat ze doodsbenauwd zijn en zich tot God te wenden voor hulp, verwijten ze God impliciet dat Hij minder bezorgd is voor hun vrouwen en kinderen dan zij dat zijn.

(4) De gevorderde straf past daarom precies bij de misdaad: deze volwassen generatie (een paar uitzonderingen niet te na gesproken) sterft in de woestijn voor hun kinderen (diezelfde kinderen over wie ze zo bezorgd zijn) bijna veertig jaren later het land beërven (14:20-35).

(5) Er bestaat een soort berouw die treurt over mislukkingen uit het verleden maar niet vastbesloten is zich te onderwerpen aan het woord van God. De Israëlieten treuren – en beslissen om het Beloofde Land in te nemen, zelfs al heeft God hen nu opgedragen dit niet te proberen, aangezien Hij niet langer hun burcht en kracht zal zijn. Mozes ziet terecht dat dit niets anders is dan verdere ongehoorzaamheid (14:41). Onvermijdelijk staat er een pak slaag tegenover hun inspanningen (14:44-45).

De vijf kenmerken van deze vreselijke rebellie zijn ons vandaag niet vreemd: een veelvoorkomend aanhangen van de mening van de religieuze meerderheid met maar weinig belangstelling voor het kennen en gehoorzamen van het woord van God, een onverschillig smadelijk verwerpen van God dat voortkomt uit lelijk ongeloof, vrome excuses die angst en ongeloof moeten verdoezelen, vluchtige inschattingen die elke kans op moedig christelijk werk de kop indrukken, en een onecht en oppervlakkig ‘berouw’ die vastbesloten van een vergadering vertrekt om dingen in orde te maken en toch onwillig is om te luisteren naar het Woord van God en het te gehoorzamen. God helpe ons allen.


Eigen vertaling van de overdenking bij 6 mei uit 'For the Love of God - Volume 1'. Dit is een dagboek door D.A. Carson, uitgegeven bij IVP in 1998 (rechten liggen bij Crossway). Het dagboek kan in het Engels online gevolgd worden via de blog For the Love of God (The Gospel Coalition) of is beschikbaar in pdf-formaat voor gratis download via deze link naar For the Love of God Volume I. Met toestemming overgenomen van Crossway, de uitgeverstak van Good News Publishers, Wheaton, IL 60187, www.crossway.org