Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde
Als er een nieuwe hemel en nieuwe aarde komt, betekent dit dan dat God onze aardbol op een of andere manier zal doen vergaan en dat er een volledig nieuwe kosmos komt?
“de eerste hemel en de eerste aarde waren voorbijgegaan…” (Opb.21:1)
De apostel Petrus heeft het in zijn 2e brief eveneens over de hoop en het vooruitzicht van de nieuwe hemel en nieuwe aarde:
De dag van de Heer zal komen als een dief. De hemelsferen zullen die dag met luid gedreun vergaan, de elementen gaan in vlammen op, de aarde wordt blootgelegd en alles wat daarop gedaan is komt aan het licht.
… Die dag gaan de hemelsferen in vlammen op, en de elementen vatten vlam en smelten weg.
Maar wij vertrouwen op Gods belofte en zien uit naar een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, waar gerechtigheid woont. (NBV 2Pt.3:10-13)
Op het eerste gezicht lijkt het erop dat de huidige hemel en aarde voorgoed voorbij zullen gaan en vernietigd worden door een inferno van vuur. Dit is een thema waar de bekende filmregisseur Francis Ford Coppola op zinspeelt in zijn Vietnamfilm “Apocalypse Now”. De film opent met een scene waarin de jungle door napalmbommen herschapen wordt in een grote vuurzee. Sommige uitleggers zien in dit gedeelte uit de Petrusbrief ook het doemscenario van een wereldwijde nucleaire Holocaust.
Zal de aarde volledig vernietigd worden?
Petrus trekt in het hoofdstuk waaruit ik voorlas een parallel met de wereldwijde catastrofe uit het verleden, de zondvloed in de dagen van Noach. Het is overduidelijk dat de zondvloed in die dagen het oordeel van God bracht over de mensheid en hun zondige leefwereld, maar de aardbol werd hierdoor niet vernietigd.
We hebben gelezen dat in Opb.21:5 Hij die op de troon zit roept: … ‘Alles maak ik nieuw!’ (NBV Opb.21:7)
GEDAANTEVERWISSELING
Hij die op de troon zit roept niet: “Ik maak alles overnieuw” of “Ik maak nieuwe dingen” maar God op de troon zal alles “vernieuwen,” de huidige kosmos zal een gedaantewisseling ondergaan, een metamorfose.
De huidige schepping, zo leert de Bijbel, is onderworpen aan de slavernij van de vergankelijkheid en de vruchteloosheid maar dit is slechts tijdelijk. Onze vergankelijke lichamen zullen verlost worden in de opstanding. Op dat moment zullen alle gelovigen een formidabele gedaanteverwisseling ondergaan en een verheerlijkt lichaam krijgen. De verlossing van ons vergankelijk lichaam naar een verheerlijkt lichaam, luidt tevens de verlossing van de huidige schepping in:
“Want de schepping verwacht reikhalzend de openbaring van de zonen van God. Want de schepping is aan de vruchteloosheid onderworpen (niet vrijwillig, maar om wille van hem die haar onderworpen heeft), in de hoop dat ook de schepping zelf zal worden vrijgemaakt van de slavernij van de vergankelijkheid tot de vrijheid van de heerlijkheid van de kinderen van God." (Telos Rm.8:19-21)
Het feit dat alle gelovigen bij de komst van Jezus Christus een verheerlijkt lichaam zullen krijgen laat zien dat er wel degelijk een zekere voortgang is tussen het huidige bestaan en het bestaan in de toekomstige wereld.
JEZUS CHRISTUS, DE EERSTGEBORENE UIT DE DODEN, HET BEGIN VAN DE NIEUWE SCHEPPING
Het dode lichaam van Jezus Christus dat na de kruisiging in het graf werd gelegd, is in een bepaald opzicht hetzelfde lichaam waarin Jezus na zijn opstanding verschijnt aan zijn discipelen. De wonden in zijn handen en zijde vormen het bewijs dat Hij die in het graf werd gelegd, dezelfde is die uit het graf is opgestaan.
Maar in een ander opzicht is Jezus’ opstandingslichaam tegelijk totaal anders. Want hoewel Jezus na zijn opstanding at en dronk bij zijn discipelen, bleek zijn lichaam niet onderworpen te zijn aan de wetmatigheden en beperkingen van deze wereld. Hij was niet altijd herkenbaar. Hij kon ineens ergens verschijnen en op dezelfde manier even plots verdwijnen. Er is dus een zekere voortgang tussen dit bestaan en het bestaan in de toekomstige wereld en tegelijk zal het ook helemaal anders zijn.
PRAKTISCHE NOOT
De nieuwe hemel en aarde is een volledige gedaanteverwisseling van de kosmos die wij nu kennen.
De wijze waarop de Bijbel over deze dingen spreekt dient ons te waarschuwen voor de aanhoudende tendens onder de christenen om de eeuwige verblijfplaats van de gelovigen af te schilderen als een ongrijpbare geestelijke plaats daarboven ergens in de hemel. Het Nieuwe Testament zegt niet met zoveel woorden, in tegenstelling tot de populaire opvatting onder de christenen, dat de gelovigen de eeuwigheid zullen doorbrengen in de hemel.
We horen er niet zozeer naar uit te zien om de aarde te verlaten, maar we dienen er wel naar uit te zien dat Gods wil op aarde mag geschieden als in de hemel, we horen reikhalzend uit te zien naar het herstel en de vernieuwing van alle dingen bij de komst van Jezus Christus.
Het is moeilijk om laaiend enthousiast te worden bij het vooruitzicht om van deze aarde weggenomen te worden om ergens een totaal vreemd bestaan te gaan leiden wat veel weg heeft van een eeuwigdurende samenkomst.
Men moet al supergeestelijk zijn om dat erg aantrekkelijk te vinden. Hoeveel te meer aantrekkelijker is de finale apotheose van de Schrift waar God zijn woning maakt op een vernieuwde hemel en aarde om midden onder de mensen te gaan verblijven en alles wat ons huidig bestaan bederft en kapotmaakt, voorgoed te verwijderen. Is dat niet pas goed nieuws om naar uit te zien?
Laten we een moment samen nadenken en samen mijmeren over wat God bereid heeft voor hen die Hem liefhebben. Zoals de gestorven martelaar John Bradford zijn vrienden herhaaldelijk voorhield: “Als God deze wereld toebereid heeft voor zijn vijanden, wat voor een wereld zal God dan niet bereiden voor zijn vrienden?”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten