zaterdag 20 maart 2010

Christenen zijn als nagels

"Christus is een lijdende Verlosser en als we Hem willen volgen of op Hem willen lijken, dan moeten we lijden zoals Hij. Paulus omschrijft dit als een verlangen als hij ergens anders opmerkt:
'Ik wil Christus kennen en de kracht van zijn opstanding ervaren, ik wil delen in zijn lijden en aan Hem gelijk worden in zijn dood' (Fil. 3:10)

Peter O'Brien zet uiteen dat Paulus hier zegt dat het ervaren van de kracht van Christus' opstanding en het delen in zijn lijden twee aspecten zijn van het kennen van Christus.

Paulus gebruikt hier in Filippenzen 3:10 het bekende woord koinonia, waarvan de letterlijke vertaling luidt 'de gemeenschap van zijn lijden'. Er is een diepe eenheid met Christus die wij slechts in het lijden kunnen ervaren.

(...)

Als hij onze erfenis in Christus beschrijft, zegt Paulus:
'En nu we zijn kinderen zijn, zijn we ook zijn erfgenamen, erfgenamen van God. Samen met Christus zijn wij erfgenamen: wij moeten delen in zijn lijden om met Hem te kunnen delen in Gods luister' (Rom. 8:17, curs. toegevoegd).
Wanneer wij lijden, lijden we met Christus.

Stel dat het ons grootste verlangen in dit leven is om dicht bij Jezus te komen en wij zijn ervan doordrongen dat lijden meewerkt om dit doel te bereiken, zou het lijden dan een groot punt voor ons zijn? We zullen dat zien als de moeite die we ons moeten getroosten om een examen te halen of een gouden medaille te winnen op de Olympische Spelen.

Toyohiko Kagawa (1888-1960) was een Japanse evangelist, die baanbrekende sociale vernieuwingen bewerkte (...). Op een bepaald moment verwachtte hij blind te zullen worden - wat overigens niet gebeurd is. Hij reageerde als volgt op dat vooruitzicht:
'De duisternis, de duisternis is een heilige der heiligen dat niemand van mij af kan nemen. In het donker ontmoet ik God van aangezicht tot aangezicht.'


Een Chinese evangelist die vele jaren gevangenzat om zijn geloof, verklaarde:
'Als u het als een voorrecht beschouwt om te lijden voor uw geloof, dan zal het lijden uw vriend worden, die u dichter bij God brengt.'


Een Roemeense voorganger die zwaar te lijden had gehad onder het communistische regime, sprak:
'Christenen zijn net spijkers; hoe harder men erop slaat, hoe dieper ze gaan.'


(...)

De zendelingen John en Betty Stam, die werkzaam waren in communistisch China, werden gedood door de autoriteiten toen ze zevenentwintig en negentwintig jaar oud waren. John heeft eens gezegd:
'Neem alles van mij af, maar beroof mij niet van de diepe vreugde die het wandelen en praten met de Koning der heerlijkheid mij geeft.'


Als wij zo'n diep verlangen hebben naar intimiteit met Christus, als wij ons bewust zijn van het feit dat die intimiteit toeneemt door te lijden, dan verliest het lijden zijn kwade reuk volkomen. Dan vrezen wij het lijden niet. Integendeel, als het op ons pad komt, dan kiezen wij ervoor het om te buigen tot een kans om ons doel te bereiken: dichter aan het hart van Christus te komen."

"Graham Kendrick heeft een lied gecomponeerd waarin dit verlangen om Jezus te kennen schitterend tot uitdrukking wordt gebracht:
Wat mij dierbaar was, wat ik vinden wou,
dingen waar ik mij aan binden zou,
alles wat ik zocht, kennis, macht of geld
heeft geen waarde meer. Wat werk'lijk telt:

Ik wil U kennen, Jezus;
dat is mijn grootste schat.
U verlost, U bevrijdt,
U bent mijn gerechtigheid;
O, ik hou van U..."





(Fragment uit: 'Vreugde vermengd met pijn', Ajith Fernando, uitg. Medema, pag. 79-81)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten