dinsdag 29 april 2014

De Nazireeërgelofte blijft actueel (Num. 6)


Numeri 6; Psalmen 40-41; Hooglied 4; Hebreeën 4
De Nazireeërgelofte (Num. 6) kan worden afgelegd door gelijk welke man of vrouw (d.w.z. niet alleen door de Leviet) en was volkomen vrijwillig. Normaal gezien werd ze aangegaan voor een langere tijdsperiode en culmineerde ze in bepaalde voorgeschreven offergaven en offeranden (6:13-21).

De gelofte zelf was bedoeld om iemand af te zonderen voor de Heer (6:2, 5:8), een soort vrijwillige zelfopoffering. Misschien werd ze ook gekenmerkt door speciale dienst of overdenking, maar dat was niet de formele, waarneembare kant van de Nazireeërgelofte.

De Nazireeër moest zijn of haar gelofte duidelijk maken door drie onthoudingen.

(1) Voor de duur van de gelofte mochten zijn of haar haren niet worden geknipt. Dit was in die mate een teken van de afzondering van de persoon voor God dat, wanneer de gelofte afliep, het haar dat tijdens de periode van de gelofte was gegroeid, diende te worden afgeknipt en verbrand in het vredeoffer (6:18).

(2) De Nazireeër moest alle contact mijden met dode lichamen. Dit kon echt hard zijn, bijvoorbeeld in het geval een familielid stierf tijdens de periode van de gelofte. Indien iemand plots overleed in de aanwezigheid van een Nazireeër, dan moest deze niet te vermijden verontreiniging, die kon worden gezien als het verontreinigen van het haar dat hij had toegewijd (6:9), worden weggedaan via ritueel en offer, inclusief het afscheren van het verontreinigde haar (6:9-12).

(3) Daarenboven moest de Nazireeër zich onthouden van alle alcohol tot de periode van zijn gelofte ten einde was (6:3, 20). Ook dit betekende wel een opoffering, aangezien wijn een gebruikelijke drank was, zeker tijdens de grote feesttijden. (Het was de gewoonte de wijn te ‘versnijden’ met water, van drie delen water op één deel wijn, tot tien delen water voor één deel wijn, wat het ongeveer de sterkte van bier gaf).

De symboliek is behoorlijk duidelijk.

(1) Wat heilig is komt uitsluitend de Heer toe, ook in zijn gebruik (zoals het wasvat of de efod). Het symbool was het haar, gewijd aan de Heer en daarom niet geknipt tot het werd geofferd in de offergave.

(2) Wat heilig is komt toe aan de levende God, het behoort niet tot de invloedsfeer van dood en verderf, die voortkomen uit de verschrikking van de zonde. Dus moesten de Nazireeërs alle contact vermijden met doden.

(3) Wat heilig is vindt zijn doel en vreugde in God. Het heeft geen nood aan het kunstmatige ‘high’ zijn van alcohol; nog minder wil het door iets of iemand anders worden gestuurd dan door God zelf.

Dus hoe zullen ook zij die behoren tot het nieuwe verbond, in hun roeping tot heiligheid, zichzelf dan niet helemaal toewijden aan God, en alle dingen vermijden die tot de invloedsfeer van de dood horen, en niets of niemand tot slaaf zijn dan Jezus?


Eigen vertaling van de overdenking bij 29 april uit 'For the Love of God - Volume 1'. Dit is een dagboek door D.A. Carson, uitgegeven in 1998 door Crossway Books. Volumes van het dagboek kunnen in het Engels online gevolgd worden via de blog For the Love of God (The Gospel Coalition). For the Love of God volume I is beschikbaar in pdf-formaat voor gratis download via deze link naar For the Love of God Volume I. Met toestemming overgenomen van Crossway, de uitgeverstak van Good News Publishers, Wheaton, IL 60187, www.crossway.org Rechten Nederlandse vertaling: Jan Leplae – Niets van deze vertaling mag overgenomen worden zonder voorafgaandelijke schriftelijke toestemming.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten