Laat heb ik U bemind (gebed door Augustinus)

"Laat heb ik U bemind,
o Schoonheid, altijd oud en altijd nieuw.
Laat heb ik U bemind !
U was in mij,
maar ik was buiten en het was
daar dat ik U gezocht heb.
In mijn wanstaltigheid stortte ik
mij in die lieflijke dingen die U geschapen hebt.
U was met mij, maar ik was niet met U.
Geschapen dingen hielden mij van U
verwijderd, en toch, als ze niet zouden
hebben bestaan in U, zouden ze helemaal
niet zijn geweest.


U riep, U schreeuwde en U brak
door mijn doofheid heen.
U schitterde, U straalde en
U verdreef mijn blindheid.


U ademde Uw geur over mij uit.
Ik ademde hem in en nu snak ik naar U.
Ik heb U geproefd en nu honger en
dorst ik naar meer. U raakte mij aan
en nu ben ik voor Uw Vrede ontbrand."

(Belijdenissen van Augustinus, boek 10)

Laat? Ja, maar God zij dank niet TE laat ...