Hoe ga je ermee om? Moet je dan altijd en zomaar alles vergeven? En kun je dat eigenlijk wel?
Het zijn vragen die aan bod komen in het boek 'Unpacking Forgiveness' van Chris Brauns, uitgegeven bij Crossway.
In het geval iemand helemaal geen tekenen van berouw vertoont, schetst Brauns een aantal bijbelse principes.
Principe 1: Wees vastbesloten om geen wraak te nemen
Laat zelfs in je denken geen ruimte om wraakgedachten te koesteren.
Rom.12:17 e.v.: 'Vergeldt niemand kwaad met kwaad. (...) Wreekt uzelf niet, geliefden (...) Laat u door het kwade niet overwinnen (...)
Betaald zetten in gelijke mate of soort is net zo goed verboden als terug te kwetsen.
Principe 2: Betoon liefde op een proactieve manier
Opnieuw uit Rom.12:17 e.v.:
(...) maar probeer voor alle mensen het goede te doen. Stel, voor zover het in uw macht ligt, alles in het werk om met alle mensen in vrede te leven. (...)
Maar ‘als uw vijand honger heeft, geef hem dan te eten, als hij dorst heeft, geef hem dan te drinken. Dan stapelt u gloeiende kolen op zijn hoofd’.
Dit gedeelte vangt eigenlijk al aan bij vers 9, waar het ingeleid wordt door de gedachte: 'de liefde zij ongeveinsd'. Het punt dat Paulus maakt is dat liefde in onze levens zichtbaar zou moeten zijn, zelfs al worden we slecht behandeld.
Liefde naar Christus' beeld zoekt vrede te bewerken en biedt vrede aan. (vers 17b-18)
Theoloog John Murray vat het zo samen: 'door goed te doen moeten we werktuigen zijn die de vijandschap en het verkeerd handelen uitdoven van hen die ons kwaad doen.'
We moeten m.a.w. al onze mentale energie gebruiken om hen lief te hebben die ons kwaad berokkenen en in liefde met hen leven. Laat je liefde ongeveinsd zijn ... Behartigt wat goed is voor alle mensen, voor zover het van jou afhangt hou dan vrede met alle mensen.
Onze liefde kan hen tot berouw brengen.
Hoewel liefde en genade onverdiend zijn, kun je op een actieve manier gaan nadenken en creatief zijn in het bedenken van hoe je in vrede kunt leven met alle mensen, ook al zijn ze heel ver gegaan in hun overtreding tegenover jou of je familie of anderen.
Principe 3: Vergeef degene die geen berouw toont NIET, maar laat plaats voor de toorn
(nadruk toegevoegd door mij, omdat het tegendeel zo vaak geaccentueerd wordt, dat iemand er onbedacht zou kunnen overlezen dat hier staat 'vergeef niet'. Merk op: het gaat hier wel om gevallen waarin de overtreder geen berouw toont.)
Rom.12:19: Neem geen wraak, geliefde broeders en zusters, maar laat God uw wreker zijn, want er staat geschreven dat de Heer zegt: ‘Het is aan mij om wraak te nemen, ik zal vergelden.’
Zie ook Deut.32:35+43
Vergeving is aan voorwaarden verbonden. Ook God schenkt pas vergeving aan wie berouwvol tot Hem komt.
Opnieuw John Murray: 'Vergeving is een bepaalde daad die we stellen, zodra bepaalde voorwaarden ingelost zijn... Het wordt actief uitgevoerd als gevolg op het berouw van de persoon die de vergeving dient te ontvangen. We zullen onszelf zeer verarmen (...) wanneer we falen in het naar waarde schatten van wat bij vergeving komt kijken.'
Wanneer we iemand die geen berouw toont wel vergeven, dan handelen we op een onrechtvaardige manier. Diep vanbinnen zeggen we dan eigenlijk dat vergeving dient te gebeuren ten koste van gerechtigheid.
Maar als we daarentegen erkennen dat degene die ons verkeerd behandelde straks te maken krijgt met de wraak van God, dan zullen we ware liefde en medelijden voor hen beginnen te voelen.
Herinneren dat de wraak aan de Heer toekomt, doet de verleiding om zelf wraak te nemen, afnemen.
De Heer zal op een rechtvaardige manier alles bestraffen wat men je ooit misdaan heeft. Als we er bij stilstaan dat allen die Christus niet kennen en erkennen de eeuwigheid in de hel zullen doorbrengen, kunnen we verdergaan van bitterheid tot medelijden, zelfs in de vreselijkste omstandigheden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten