Dialoog tussen kerkvader Johannes Chrysostomos (ca. 347-407) en keizerin Eudoxia. Chrysostomos had het gedrag van de keizerin en haar hofdames gehekeld en werd in de loop van zijn leven meer dan eens door haar verbannen. Uiteindelijk vond Chrysostomos uitgeput de dood op weg naar zijn laatste ballingsoord.In de dialoog dreigt Eudoxia ook met verbanning indien Chrysostomos aan zijn christelijke onafhankelijkheid als prediker vasthoudt.
"Je kunt me niet verbannen, want deze wereld is mijn Vaders huis."
"Maar ik zal je doden", zei de keizerin.
"Nee, dat kun je niet, want mijn leven is met Christus verborgen in God", zei Johannes.
"Ik zal al je schatten afnemen."
"Nee, dat kun je niet, want mijn schat is in de hemel en mijn hart is daar."
"Maar ik zal je verdrijven van je vrienden en er zal je niemand meer resten."
"Nee, dat kun je niet, want ik heb een Vriend in de hemel van wie je me niet kunt scheiden. Ik weersta je, want er is niets waarmee je me kunt treffen."
Chrysostomos kende de ultieme vrijheid te weten en te geloven in de prachtige formule:
Christus + niets = alles!
(Dialoog gelezen bij Tullian Tchividjian en vrij vertaald uit het Engels)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten