Een weg naar vergeving en verzoening

Bewerkt en vertaald fragment van een post van Tim Challies, n.a.v. "Pleasing People", een boek van Lou Priolo. Over hoe we vaak geneigd zijn om in de eerste plaats mensen te behagen, in plaats van God.

Een bepaald moment heeft Challies het over vergeving. Zeer praktisch voor het gezin: je kinderen leren dat oprecht berouw niet het woord "maar" bevat. Tegelijk (zelf) leren dat waarachtig berouw het verleden niet ophaalt en geen vergeven zonden tegen anderen gebruikt.

Volgens Priolo is vergeving vooral een belofte. "Zoals God belooft om onze zonden niet meer tegen ons te gebruiken, zo mogen we ook de zonden die anderen tegen ons begingen niet meer gedenken."
Op de dag van het oordeel zal God ons niet plots aanklagen met zonden die ons zijn vergeven door het bloed van Jezus. We hebben geloof en vertrouwen in die belofte. Zonder die belofte is het geloof zonder hoop.

De belofte van vergeving, zegt Priolo, kan in 3 delen onderverdeeld worden:

1. Je belooft de overtreding niet meer te gebruiken tegen de persoon die de vergeving ontving

2. Je belooft de zonde die je vergeven hebt niet met anderen te bespreken

3. Je belooft om niet bij de vergeven overtreding te blijven stilstaan maar herinnert jezelf aan het feit dat je de overtreder vergaf zoals ook God jou vergeving schonk voor een menigte van ergere zonden

Vergeving zoeken mag niet verward worden met sorry zeggen ...
Als we ons excuseren bij iemand, en hij doet hetzelfde tegenover mij, dan hebben we nog altijd geen verantwoordelijkheid genomen voor onze daden en onszelf nog niet echt vernederd. "De bal is nog in de lucht", zegt Priolo. We moeten vergeving nastreven en zijn vrucht: verzoening.

Volgens Priolo ziet ware vergeving er ongeveer als volgt uit:

1. Beken dat je hebt gezondigd. Laat de andere partij weten dat je erkent wat je verkeerd deed. Dit maakt je nederig maar is nodig. Erken niet enkel dat je zondigde, maar ook dat je zondigde tegen die persoon.

2. Benoem je zonde bij zijn specifieke bijbelse naam. Erken niet slechts generiek "zonde", maar erken specifieke zonde en gebruik de bijbelse term (dit behoedt jou voor het erkennen van iets dat de maatschappij misschien als zonde bestempelt terwijl de Bijbel dat niet doet). Dit verzekert dat je diep nagedacht hebt over je zonde en ziet hoe het in te passen is in wat de Bijbel 'zonde' noemt.

3. Erken de pijn die je overtreding veroorzaakte. Dit maakt ook nederig. Je moet immers erkennen dat je zond gevolgen heeft en dat je niet alleen verantwoordelijk bent voor de zonde maar ook voor de pijnlijke gevolgen ervan.

4. Toon berouw door een alternatief bijbels gedrag te benoemen. Toon dat je oprecht over je zonde nadacht door uit te leggen wat je in de plaats had moeten doen. Toon hoe dit gepaste alternatieve gedrag eruitziet.

5. Vraag vergeving. Dit legt de plicht bij de benadeelde partij om je berouw te aanvaarden en om je vergeving te schenken. Het vervolledigt de verzoening tussen degene die de overtreding beging en de benadeelde.

Eenvoudige stappen, maar ze dienen om ware nederigheid en oprecht berouw te vertonen en te bewijzen. Ze brengen blijvende en waarachtige verzoening. Dus die verzoening die we ervaren bij God, voor veel grotere en veel ergere misdaden.