donderdag 24 januari 2008

Gebedsweek: bezorgd om de kinderen (donderdag 24 jan.)


En zij brachten de kinderen tot Hem, opdat Hij ze zou aanraken; maar de discipelen bestraften hen. Toen Jezus dat zag, nam Hij het zeer kwalijk en zeide tot hen: Laat de kinderen tot Mij komen, verhindert ze niet; want voor zodanigen is het Koninkrijk Gods. Voorwaar, Ik zeg u: Wie het Koninkrijk Gods niet ontvangt als een kind, zal het voorzeker niet binnengaan. En Hij omarmde ze en hun de handen opleggende, zegende Hij ze.
(Marcus 10:13-16)

Om ook te lezen: Efez. 5:21-6:4

Het was in de tijd van Jezus een uitdaging om kinderen op hun waarde te schatten en ze hoog te achten. In die dagen namen kinderen geen belangrijke plaats in de maatschappij in. De moeders waren eigenlijk hun tijd vooruit: zij begrepen dat de kinderen Jezus nodig hadden, want Hij is ook om hen bezorgd!

Wat zou er gebeuren, wanneer we in onze tijd de opdracht van Jezus zouden realiseren? Doen wij al wat de levende Heer gezegd heeft? Of verspillen wij onze tijd over vragen zoals: kunnen kinderen wel echt geloven, hoe oud moeten jongeren zijn om gedoopt te worden, wanneer mogen ze aan het Avondmaal deelnemen?

Tegelijkertijd worden veel kinderen verhinderd om Jezus te leren kennen, om te ontdekken wat Hij in hun leven kan betekenen. Omdat Jezus leeft, steunen wij van harte de activiteiten die voor de kinderen georganiseerd worden, zoals kinderclub, zondagsschool, kinderevangelisatie.
Wij zijn blij met de vele kinderwerkers die zich steeds opnieuw inzetten. Omdat Jezus leeft, willen we in ons geloofsleven van kinderen leren. We willen een voorbeeld nemen aan de manier waarop ze vol vertrouwen en verwachting naar Hem opzien. Zonder voorbehoud ontvangen zij de liefde en zorg van Christus. Kinderen zijn een gave van God, geen opgave!

Wij danken ...
- Jezus' bezorgdheid voor de kinderen brengt ons tot verwondering en aanbidding. Hij toont ons de kinderlijke kunst van het geloven. Als kinderen en nakomelingen prijzen wij de Vader in de hemel.

Wij verootmoedigen ons ...
- omdat we kinderen vaak opzij duwen, in ons hart, in de gemeente en in het openbare leven. Hoe vaak onthouden we ze de nodige ruimte?

Wij bidden ...
- voor de kinderen die we kennen, en we brengen hun namen bij God,
- voor de kinderen in onze omgeving voor wie nog niemand bidt,
- voor kinderen in nood, die verwaarloosd of misbruikt worden.

Bron: EAV-nieuws, speciaal nummer Gebedsweek

Geen opmerkingen:

Een reactie posten