woensdag 6 augustus 2014

Zo ver en niet verder (Richteren 20)


Richteren 20; Handelingen 24; Jeremia 34; Psalmen 5-6

Misschien had je verwacht dat alleen de schuldigen zouden worden achternagezeten en omgebracht (Richteren 20). Maar de Leviet hitst het hele volk op (zonder natuurlijk zijn eigen schandelijke gedrag te vermelden). Voor zover we uit onze verslagen kunnen opmaken, biedt Gibea niet aan om de misdadigers over te leveren.

Hadden ze dit gedaan, dan was de zaak daarmee ten einde geweest. Ook bieden de familiehoofden van Benjamin niet aan om tussenbeide te komen en te zorgen dat recht geschiedt.

In plaats daarvan sluiten ze de rangen en bieden ze aan om aanvallers af te weren, waarbij ze ongetwijfeld verwachten dat de rest van het volk niet bereid zal zijn om een te hoge prijs te betalen om een paar verkrachters gevangen te nemen in een tijd waarin het hele volk in geweld is afgegleden.

De rest van de stammen hebben op hun beurt het schuim op de mond maar handelen dwaas. In plaats van zich gezamenlijk in de strijd te begeven, beslissen ze aanvankelijk om de troepen maar met een stam tegelijk te sturen.

Wanneer we vernemen dat de Israëlieten God raadpleegden welke stam eerst zou moeten gaan, betekent dit waarschijnlijk dat ze de Urim-en-Tumimprocedure afhandelden met een priester van het heiligdom.

De Israëlieten verliezen tweeëntwintigduizend mannen op de eerste dag (20:21), en achttienduizend op de volgende dag (20:25).

Uiteindelijk belooft de Heere dat Hij Gibea en de Benjaminieten waarlijk zal overleveren in handen van de rest van de Israëlieten (20:28). De derde dag zetten de Israëlieten een valstrik op, en eindelijk kunnen ze overwinnen. Grote aantallen Benjaminieten komen om.

Dit is het soort dingen dat gebeurt wanneer de regels van de rechtsstaat vervagen, wanneer mensen beginnen te handelen uit trouw aan de stam en niet uit principes, wanneer wraak het overneemt van gerechtigheid, wanneer bijgelovige vendetta’s in de plaats komen van rechtbanken, wanneer broeders niet langer een gezamenlijk erfgoed delen van aanbidding en waarden, wanneer vrees regeert en niet de instemming van wie worden geregeerd.

Er is geen logisch eindpunt. Het kan een regionaal conflict veroorzaken, het kan het vuur in de pan jagen in Bosnië, het kan de start zijn van een wereldoorlog. Het is het spul van dictators en krijgsheren, het smeermiddel voor bendes en geweld.

De droevige realiteit is dat elke cultuur hiertoe in staat is. De oude Israëlieten zinken niet in dit moeras omdat ze slechter zijn dan alle anderen, maar omdat ze typerend zijn voor alle anderen.

Een maatschappij die niet langer samenhangt, of het nu is op het vlak van religie, gezamenlijk wereldbeeld, of minstens overeengekomen en gerespecteerde procedures, is op weg naar geweld en anarchie, die vroeg of laat de beste voedingsbodem vormt voor het geordend antwoord van tirannen – macht die autoriteit krijgt via het zwaard en het geweer.

Dit is hoe seculiere historici het zien. Wij zien dit ook allemaal, en herkennen achter het bloed en de zonde de rechtvaardige hand van God, die beklemtoont: ‘zo ver kun je gaan, en niet verder’.


Eigen vertaling van de overdenking bij 6 augustus uit 'For the Love of God - Volume 1'. Dit is een dagboek door D.A. Carson, uitgegeven in 1998 door Crossway Books. Volumes van het dagboek kunnen in het Engels online gevolgd worden via de blog For the Love of God (The Gospel Coalition). For the Love of God volume I is beschikbaar in pdf-formaat voor gratis download via deze link naar For the Love of God Volume I. Met toestemming overgenomen van Crossway, de uitgeverstak van Good News Publishers, Wheaton, IL 60187, www.crossway.org Rechten Nederlandse vertaling: Jan Leplae – Niets van deze vertaling mag overgenomen worden zonder voorafgaandelijke schriftelijke toestemming.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten