Exodus 34, Johannes 13, Spreuken 10, Efeziërs 3Als Mozes aan het slot van het voorgaande hoofdstuk vraagt om de heerlijkheid van de Heer te mogen zien, wordt hem (zoals we zagen) een tentoonspreiding van zijn goedheid beloofd (33:19). Maar niemand, zelfs Mozes niet, kan Gods aangezicht aanschouwen en leven (33:20). Dus maakt de Heer het mogelijk om iets op te vangen, als het ware, van de achterrand van de nagloed van de heerlijkheid van God – en deze merkwaardige ervaring wordt beschreven in Exodus 34.
Wanneer de Heer voorbijkomt bij de rotskloof waar Mozes veilig geborgen zit, heft de Heer aan: ‘HERE, HERE, God, barmhartig en genadig, lankmoedig, groot van goedertierenheid en trouw’ (34:6).
De Hebreeuwse woorden die worden weergegeven met ‘goedertierenheid’ en ‘trouw’ zijn een weerkerend koppel in het Oude Testament. Het eerste wordt regelmatig verbonden met Gods verbondstrouw, zijn verbondsgenade; het tweede is gegrond in zijn betrouwbaarheid, zijn verbondstoewijding om zijn woord te houden, te doen wat Hij belooft, trouw te zijn, waarachtig te zijn.
Wanneer Johannes Jezus introduceert als het Woord van God (Joh. 1:1-18),vertelt hij zijn lezers dat wanneer het Woord van God vlees werd (1:14), Hij onder ons ‘tabernakelde’ [woonde], en we zijn heerlijkheid zagen, de heerlijkheid van een eniggeborene die kwam van de Vader, vol van ‘genade’ en ‘waarheid’. Er zijn goede redenen te denken dat Johannes deze twee woorden koos om de gekoppelde uitdrukking uit het Oude Testament weer te geven.
Hij dacht duidelijk aan deze hoofdstukken: Exodus 32-34. Terwijl hij de echo van Exodus 33 laat klinken, herinnert hij ons eraan: ‘Niemand heeft ooit God gezien’ (1:18). Maar nu Jezus Christus gekomen is, heeft dit vleesgeworden Woord ons de Vader bekendgemaakt, door op een unieke manier ‘genade en waarheid’ te vertonen.
De wet werd ons door Mozes gegeven – dat was al wonderlijk genoeg, zeker een genadegeschenk van God. Maar ‘genade en waarheid’ in hun volle heerlijkheid kwamen pas met Jezus Christus (1:17).
Zelfs de mindere openbaring die genadig werd tentoongespreid tot Mozes’ voordeel, levert wonderlijke resultaten op. Ze resulteert in verbondsvernieuwing. De Heer antwoordt op Mozes’ gebed: ‘Ik sluit een verbond; in het bijzijn van uw gehele volk zal Ik wonderen doen, zoals niet gewrocht zijn op de gehele aarde en bij al de volken; het gehele volk, in welks midden gij zijt, zal het werk des HEREN zien, want ontzagwekkend is wat Ik met u doe’ (34:10).
Van Gods kant verzekert dit hun intrede in het Beloofde Land, want de Heer zelf zal alle tegenstand verdrijven (34:11); van de kant van de verbondsgemeenschap, is gehoorzaamheid vereist, inclusief zorgvuldige afscheiding van de omringende heidenen en afgodendom. ‘Want gij zult u niet nederbuigen voor een andere god, immers de HERE, wiens naam Naijverige is, is een naijverig God’ (34:14).
Hoe zou het anders kunnen? Deze God is goedertieren, maar Hij is tegelijk ook trouw.
Eigen vertaling van de overdenking bij 23 maart uit 'For the Love of God - Volume 1'. Dit is een dagboek door D.A. Carson, uitgegeven in 1998 door Crossway Books. Volumes van het dagboek kunnen in het Engels online gevolgd worden via de blog For the Love of God (The Gospel Coalition). For the Love of God volume I is beschikbaar in pdf-formaat voor gratis download via deze link naar For the Love of God Volume I. Met toestemming overgenomen van Crossway, de uitgeverstak van Good News Publishers, Wheaton, IL 60187, www.crossway.org Rechten Nederlandse vertaling: Jan Leplae – Niets van deze vertaling mag overgenomen worden zonder voorafgaandelijke schriftelijke toestemming.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten