1 Samuël 31; 1 Korinthiërs 11; Ezechiël 9; Psalm 48
Drie opmerkingen over de maaltijd van de Heer, uit de vele die we kunnen maken vanuit Paulus’ behandeling ervan (1 Kor. 11:17-34):
Ten eerste is het een tijdelijke instelling. Ze moet maar worden nageleefd ‘totdat Hij komt’ (11:26). Dit komt deels door haar ‘herdenkings’-functie (‘doet dit tot mijn gedachtenis’, 11:24). In de nieuwe hemel en de nieuwe aarde zullen getransformeerde gelovigen geen ritueel als dit nodig hebben om Jezus te ‘gedenken’, want Hij zal voortdurend het centrum van hun aandacht en bewondering zijn.
Dit te beseffen elke keer we deelnemen aan de maaltijd van de Heer, helpt ons niet alleen om terug te kijken naar het verbroken lichaam van Jezus, maar ook om vooruit te kijken naar de uiteindelijke vervulling.
Ten tweede moet de maaltijd van de Heer, indien naar behoren nageleefd, ook een kerygmatische functie vervullen. Het woord kerygmatisch komt van het werkwoord kerysso, ‘verkondigen’: Paulus zegt dat we door deze maaltijd de dood van de Heer verkondigen totdat Hij komt (11:26) – hoewel hij hier een ander werkwoord gebruikt. Normaal gezien wordt het gebruikte werkwoord gevonden in een evangelisatiecontext: we verkondigen of delen het Evangelie mee aan mensen die nog onbekeerd zijn.
Als dit is wat Paulus bedoelt, dan is een van de functies van de maaltijd van de Heer – zijn kerygmatische functie – evangelisatie. Ik ben zeker al in kerken geweest waar dit het geval is. Ongelovigen zijn een onderdeel van de dienst. Ze worden gewaarschuwd niet deel te nemen, maar worden aangemoedigd te observeren en na te denken over wat ze zien en horen.
Er wordt iets uitgelegd van het belang van het ritueel, misschien zijn functie als getuigenis van Jezus als het brood van het leven die zijn leven geeft voor het leven van de wereld (Joh. 6:51). De verordening en het woord verkondigen samen de dood van de Heer.
Ten derde biedt het naderen tot de maaltijd van de Heer elke christen een gelegenheid om zichzelf te onderzoeken vooraleer van het brood te eten en van de beker te drinken (11:27-28). Uitleggers zijn het oneens over de betekenis van het ‘niet onderscheiden van het lichaam’ (11:29). In deze context is het niet mogelijk de diverse opties te evalueren. Ik kan hier volstaan met mijn conclusie weer te geven: Paulus waarschuwt dat ‘wie eet en drinkt (…) als hij het lichaam niet onderscheidt’ dat werd geofferd aan het kruis en waarvan getuigenis wordt gegeven in dit ritueel, ‘eet en drinkt tot zijn eigen oordeel’.
Hoe kan het ook anders? Als je, door deel te nemen, zegt ‘Wij herdenken’ en ‘Wij verkondigen’, terwijl je zonde koestert, dan nader je tot deze tafel op een onwaardige manier; het is ‘zich bezondigen aan het lichaam en bloed des Heren’ (11:27). Maar ongeacht of deze specifieke uitleg correct is, moet de waarschuwing zelf bijzonder ernstig worden genomen. Het is geen kwestie van goed genoeg zijn, want dat is niemand. De enige ‘waardige wijze’ om aan deze maaltijd deel te nemen is berouwvol en in geloof.
Eigen vertaling van de overdenking bij 6 september uit 'For the Love of God - Volume 1'. Dit is een dagboek door D.A. Carson, uitgegeven in 1998 door Crossway Books. Volumes van het dagboek kunnen in het Engels online gevolgd worden via de blog For the Love of God (The Gospel Coalition). For the Love of God volume I is beschikbaar in pdf-formaat voor gratis download via deze link naar For the Love of God Volume I. Met toestemming overgenomen van Crossway, de uitgeverstak van Good News Publishers, Wheaton, IL 60187, www.crossway.org Rechten Nederlandse vertaling: Jan Leplae – Niets van deze vertaling mag overgenomen worden zonder voorafgaandelijke schriftelijke toestemming.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten