Wolken van beproeving (1)

(...) maar hij zei: ‘Je hebt niet meer dan mijn genade nodig, want kracht wordt zichtbaar in zwakheid.’ Dus laat ik mij veel liever voorstaan op mijn zwakheid, zodat de kracht van Christus in mij zichtbaar wordt. Omdat Christus mij kracht schenkt, schep ik vreugde in mijn zwakheid: in beledigingen, nood, vervolging en ellende. In mijn zwakheid ben ik sterk.
2Kor.12:9-10

Wolken zijn op velerlei wijzen voor de aarde tot zegen. Zij geven het oog rust van het volle, felle licht, dat soms te scherp is. Zij bereiden de aarde de zegen van regen en kou. In die kou groeit de boom langzamer, maar zijn hout is beter dan van bomen in warme streken. De wolken nemen het licht van de zon niet weg zoals de nacht. Maar zij verzachten het en beschermen ons waar het schadelijk is. Zo zijn de wolken voor de christen ook tot zegen.

Wij kunnen dit aan het voorbeeld van Paulus zien. Er was een tijd dat er een wolk over zijn leven hing. Die wolk was geen zonde, ook geen bestraffing van Gods toorn. Nee, maar een beproeving, een zwakheid die hem vernederde. Satan bediende zich hiervan om hem het leven bitter te maken. hij bad ernstig of die wolk weggenomen werd. Het antwoord was: ‘Nee.’ Maar daarbij kwam het woord: ‘Mijn genade is u genoeg; want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht.’


Paulus leerde een les die hij nooit vergeten is: dat wolken het licht van de zon niet wegnemen, maar juist door de zon uit de aarde geboren worden om voor de aarde tot zegen te zijn. Hij leerde dat in zwakheid de genade hem werkelijk nabij was en beter werken kon dan in ongemengde voorspoed. Daarom nam hij het besluit: Ik zal veel liever roemen in zwakheden. Ik zal God danken wanneer er wolken zijn, want juist door deze zegent de zon de aarde.

Zo heeft Paulus soms ook dit lied gezongen: ‘Psalmzingt onze God, Die de hemel met wolken bedekt!’


Uit: “Schep mij een rein hart” (Bijbels dagboek – Andrew Murray, samengesteld door L.J. van Valen – Uitg. De Banier. Overdenking van 7 augustus)