Spreek je over de Bijbel in algemene termen, dus over de Schrift in haar geheel, over het geïnspireerde Woord van God, dan schrijf je Bijbel met een hoofdletter, zo maakt ook de "woordenlijst der Nederlandse taal" duidelijk.
Spreek je daarentegen over een bijbel, of jouw bijbel als boek, dat je kunt vastpakken en met je meedragen, dus over de letterlijke bladzijden met kaft rond, dan schrijf je "bijbel" met kleine letter.
Het is maar dat je het weet. Taal wil nog wel eens moeilijk zijn. Niet dat ik aan het gebruik van hoofdletters al teveel waarde hecht. Wat telt is toch de waarde die je de Bijbel in je hart toekent? Daar mag hij altijd hoofdletter krijgen. En dit blijkt pas als we er naar handelen.
En weest daders des woords en niet alleen hoorders: dan zoudt gij uzelf misleiden. Want wie hoorder is van het woord en niet dader, die gelijkt op een man, die het gelaat, waarmede hij geboren is, in een spiegel beschouwt; want hij heeft zich beschouwd, is heengegaan en heeft terstond vergeten, hoe hij er uitzag. Maar wie zich verdiept in de volmaakte wet, die der vrijheid, en daarbij blijft, niet als een vergeetachtige hoorder, doch als een werkelijk dader, die zal zalig zijn in zijn doen. (Jak1:22-25)
En dat laatste vind ik dikwijls zowaar nog moeilijker dan taal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten