Richteren 13; Handelingen 17; Jeremia 26; Markus 12
Het grootste deel van Paulus’ evangelisatiewerk onder de heidenen begon met de synagoge. Zijn normale werkwijze bij aankomst in een nieuwe stad was de synagoge te bezoeken en (aangezien het niet ongewoon was bezoekers te vragen om te spreken) de gelegenheid te gebruiken om het evangelie te prediken.
Dit betekende dat zijn publiek bestond uit een mix van Joden, proselieten (d.w.z. heidenen die zich bekeerden tot het Judaïsme), en Godvrezenden (d.w.z. heidenen die sympathie koesterden voor Joden en het Joodse monotheïsme maar die zich nog niet formeel hadden bekeerd).
Het boek Handelingen toont bij diverse gelegenheden (bijv. 13:13-48; 17:1-9) dat de synagogeleiders snel genoeg hadden van Paulus en hem uit de synagoge banden.
Op dit punt gingen veel van de proselieten en Godvrezenden met hem mee. Dit betekende dat, hoewel hij nu voor een grotendeels heidens publiek predikte, de kern van dit publiek toch al in enige mate kennis had genomen van de Oudtestamentische Schriften. Met andere woorden: in dergelijke gevallen kon Paulus prediken tot mensen die in grote lijnen het vocabulaire, de feiten en de bewegingen kenden van de Oudtestamentische verhaallijn.
Maar wat zou Paulus doen als hij zou preken tot bijbels ongeletterden – dit wil zeggen tot mensen die nog nooit hadden gehoord van Mozes, nog nooit het Oude Testament hadden gelezen, nooit een enkel feit uit de Oudtestamentische plotlijn leerden? Dergelijke mensen zouden niet alleen moeten geïnformeerd worden, ze zouden ook heel wat ideeën moeten afleren die ze oppikten uit een of ander cultureel en religieus erfgoed.
We krijgen een glimp van een dergelijke ontmoeting in 14:8-20, wanneer de inwoners van Lystra opgewonden concluderen dat Paulus en Barnabas incarnaties zijn van Griekse goden (zie de overdenking van 27 juli). Het korte verslag van de toespraak van Paulus biedt een glimp van het apostolisch antwoord.
Maar het is het verslag van Paulus’ bezoek aan Athene (17:16-31) dat ons nog het meest onthult. Ook hier begon Paulus in de synagoge (17:17), maar hij ging ook evangeliseren op de marktplaats voor wie er ook maar aanwezig was (17:17), en dit gaat vooraf aan de uitnodiging om te spreken op de bijeenkomst van de Aeropagus.
En daar merk je duidelijk hoe de apostel Paulus deze zaak doordacht heeft. In een wereld van eindige goden (vaak ondersteund door een pantheïstische godheid), van cyclische visies op de geschiedenis, sub-bijbels verstaan van zonde, veelvuldige afgoderij, dualisme dat verklaart dat het stoffelijke slecht is en al het geestelijke goed, stammengodheden en niet weinig bijgeloof, schildert Paulus een wereldbeeld van de ware God, een lineaire visie op de geschiedenis, de aard van zonde en afgoderij, het komende oordeel, de eenheid van het menselijke ras en de eenheid van God – allemaal als het noodzakelijke raamwerk zonder hetwelk zijn verkondiging van Jezus geen zin heeft.
Wat betekent dit voor evangelisatie vandaag?
Eigen vertaling van de overdenking bij 30 juli uit 'For the Love of God - Volume 1'. Dit is een dagboek door D.A. Carson, uitgegeven in 1998 door Crossway Books. Volumes van het dagboek kunnen in het Engels online gevolgd worden via de blog For the Love of God (The Gospel Coalition). For the Love of God volume I is beschikbaar in pdf-formaat voor gratis download via deze link naar For the Love of God Volume I. Met toestemming overgenomen van Crossway, de uitgeverstak van Good News Publishers, Wheaton, IL 60187, www.crossway.org Rechten Nederlandse vertaling: Jan Leplae – Niets van deze vertaling mag overgenomen worden zonder voorafgaandelijke schriftelijke toestemming.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten