De geringe last die we tijdelijk te dragen hebben, brengt ons een eeuwige luister, die alles omvat en alles overtreft. (2Kor.4:17)“Oh christenen! Onder uw grootste zorgen liggen uw grootste schatten!
Het is mij goed, dat ik verdrukt ben geweest,
opdat ik uw inzettingen zou leren. (Psalm 119:71)
Door de grootste lasten leert God ons de grootste lessen.
Als een gelovige onder Gods hand ligt die hem verdrukt, dan ligt hij in Gods hart die van hem houdt!
Lasten zijn goed, maar niet fijn.
Zonde is fijn, maar niet goed.
Er is meer kwaad in een druppel zonde, dan er is in een zee van lasten!
Door de last scheidt God de zonde - die Hij zo haat, van de ziel - die Hij zo van harte liefheeft.
De gelovige bestudeert beter hoe hij het kruis kan versieren, dan hoe hij dat kruis kan vermijden! Vertel me, oh gelovige, is niet Christus met Zijn kruis beter dan de wereld met zijn kroon?
Want zíj hebben ons voor luttele dagen naar hun beste weten getuchtigd, maar Híj doet het tot ons nut, opdat wij deel verkrijgen aan zijn heiligheid. (Hebr.12:10)
Veronderstel, christen, dat de oven heet is, zeven keer heter – het is slechts om je zeven keer heiliger te maken. Verschroeiende beproevingen maakt gouden christenen!
Zonde heeft al heel veel christenen lijden gebracht – en lijden heeft heel wat christenen voor zonde bewaard.
Het is beter bewaard te worden in pekel dan te rotten in honing.
“Ik weet, o HERE, dat uw oordelen gerechtigheid zijn,
en dat Gij in trouw mij hebt verdrukt.“
Ps.119:75
(vrije vertaling van William Dyer, "Christ's Famous Titles" – Eén zin hieruit werd geciteerd tijdens een toespraak op de Desiring God Pastors Conference, door Eric Mason – titel: Sanctification through suffering. Een search via Google deed de rest)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten