woensdag 7 december 2011

10 pijnlijke lessen voor een leider

Mark Driscoll zag Mars Hill Church in Seattle uitgroeien tot een gemeente met duizenden gelovigen. We horen graag het succesverhaal, maar durven wel eens vergeten dat er heel wat aan voorafgaat. Driscoll deelt 10 lessen die hij leerde in het proces. Je kan meteen ook het hele artikel lezen (ik beperk me tot de titels en enkele hoofdlijnen): 10 Painful Lessons from the Early Days of Mars Hill Church.

1. Vorm een team

Probeer als leidinggevende niet alles zelf te doen. Denk bij het vormgeven van dit team niet alleen aan de beste mensen die jij hebt, maar gewoonweg aan de beste mensen die er zijn. Denk niet dat leiderschapsposities voor het leven zijn, want anders blokkeer je misschien nieuwe of jonge mensen die nog beter toegerust zijn.

2. Leid vanaf de preekstoel

Je kunt niet zelf iedereen counselen in een 1-op-1-model (daar rust je anderen voor toe). Dit is een overgang van ieders persoonljke raadgever tot missionair prediker.

3. Verwacht dat gemeenteleden ook zelf in het dienstwerk stappen

Elk gemeentelid draagt bij tot het dienstwerk in het dagelijks leven en onder elkaar. Het volstaat niet gewoon naar de kerk te komen en financieel bij te dragen. Gemeenteleden dienen in het evangelie en zíj zijn (!) de gemeente (dit is iets anders dan er gewoon naartoe te gaan). Zij worden daartoe ook toegerust.

4. Werk aan de kerk, niet louter in de kerk

Als je visie en richting moet ontwikkelen, kun je niet alleen maar 'op de werkvloer' aanwezig zijn. Het is nodig om je bijbel te bestuderen, te bidden, zicht te krijgen op de cultuur waar je deel van uitmaakt, ...
Belangrijk: het gaat niet om het relevant maken van het evangelie, wel om de relevantie van het evangelie voor onze cultuur aan te tonen.
Driscoll: "I didn’t seek to make the gospel relevant, but instead to show the relevancy of the gospel to our culture."

5. Leer schrijven

In een kleine gemeente gebeurt quasi alle communicatie verbaal. Als nieuwe mensen toekomen hebben ze echter geen referentiekader van wie je bent als kerk, waar je gaat als kerk/gemeente of wat je gelooft. Werk aan het uitschrijven van het beleid, van waar je voor staat, van wat je gelooft.

6. Focus op wat je nalaat

Wees meer dan een overlever die zich concentreert op de actuele noden. Denk ook na over en werk aan wat je op lange termijn nalaat.
Neem beslissingen in het licht van waar je naartoe wil en niet alleen in het licht van waar je staat.

7. Accepteer groei

Als je groeit brengt dit verandering met zich mee. In elke fase kan dit weerstand oproepen, ook bij jezelf. Durf de pijn van verandering aan.

8. Hou zorg en evangelisatie in evenwicht

Aan elk van de uiteinden van het spectrum bevindt zich een gevaarlijke situatie. Hou dus beide in evenwicht en werk eraan met dezelfde passie en focus.

9. Aanvaard kritiek

Sommigen zullen je bekritiseren omdat je bijvoorbeeld in een grotere gemeente minder aandacht voor hen kunt hebben of omdat zaken anders (moeten) gaan. Aanvaard het gegeven. Het is weliswaar pijnlijk, maar van de weg van Gods missie afdwalen door te luisteren naar hen die dit niet fijn vinden is nog veel pijnlijker. Het gaat nooit om comfort of je goed voelen, het gaat altijd om Jezus.

10. Kies je vrienden

Het kan op een bepaald ogenblik onmogelijk worden om ieders vriend te zijn en je huis voor iedereen open te stellen (zeker als je gemeente een paar duizend leden telt). Dit betekent niet dat je iedereen negeert op een select gezelschap na. Het betekent wel dat je niet op elke uitnodiging of vraag 'ja' moet zeggen.
Als jij of andere leiders niet de vrijheid krijgen om hun vrienden te kiezen, zullen jij en je gemeente te lijden krijgen onder je burnout.
Wees vriendelijk tegenover allen, maar vriend met enkelen. Zoals Jezus: Hij kende veel mensen maar had Petrus, Jakobus en Johannes als zijn vrienden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten