Dubbele verlossing

Tijdens zijn recente afwezigheid (uit de spotlights en uit de preekstoel) schreef John Piper onder meer onderstaand gedicht.
Hij schrijft er dit over:

Een van de gedichten die ik schreef gedurende mijn afwezigheid groeide uit de pijn over het feit van de Heilige Geest te bedroeven. Het is zo al erg genoeg te weten dat God onteerd wordt door mijn zonde. Maar om te horen dat Paulus mijn specifieke zonden ook nog eens verbindt met het bedroeven van de Heilige Geest was zelfs nog pijnlijker.

Paulus doet dit in Ef. 4:30-32. Hij Zegt: 'En bedroef de Heilige Geest van God niet, door Wie u verzegeld bent tot de dag van de verlossing.' En dan noemt hij mijn zonden: 'Laat alle bitterheid, woede, toorn, geschreeuw en laster van u weggenomen worden, met alle slechtheid, maar wees ten opzichte van elkaar vriendelijk en barmhartig, en vergeef elkaar, zoals ook God in Christus u vergeven heeft.'

(...)

In het laatste vers van zijn gedicht verblijdt Piper zich dat hij in een oogwenk - bij Christus' wederkomst - dubbele verlossing zal verkrijgen: hijzelf zal nooit meer zondigen en Zijn Heer zal geen verdriet meer aangedaan worden.

Doubly Relieved

My patient Comforter, my God,
My Life, my Breath, my holy Zeal,
My soul is doubly sorrowful:
That I still sin against your Seal,

And sinning cause my Sovereign grief.
I know it is your holy way
To make your grief serve perfect joy,
But I still pray, O bring the day

When, in the twinkling of an eye,
My soul will doubly be relieved:
I will not ever sin again,
And you will nevermore be grieved.

(Auteur: John Piper, bron: Desiring God)