Daar we kerst vieren

"Hoi iedereen,

Daar we deze week de kerst vieren, ben ik bij mezelf gaan nadenken over het voorbij jaar met zijn probeersels, verdriet en uitdagingen, maar net zo goed de zegeningen en de vreugde.

Als ik bedenk, de liefde en wijsheid van de hemelen door het zenden van de Ware en Levende God om mens te worden, ben ik nederig en stil.

Ik realiseer me dat ik diep in mijn binnenste gebroken, gebrekkig, egoïstisch, en verscheurd ben, en toch vind ik een groot mysterie dat werkt in mij. Het verandert mij, maakt mij nederig, verleent mij hoop voor een toekomst met haar wortels in het verleden.
De Oudheid van Dagen, en nu de toekomstige Koning. Een en dezelfde, gisteren, vandaag en tot in eeuwigheid.

Vrienden en familie en kennissen , net zoveel anderen, hebben grote verliezen geleden in het afgelopen jaar, en zelfs in de afgelopen weken. Zonen en dochters verloren hun vaders. Broeders en zusters verloren geliefde vrienden en broers. Sommigen verloren hun job, inkomen, woning, vrienden of geliefden.

En toch in die duisternis schijnt er een licht. In een koude winter gaan de evergreens door als een teken van leven. Zaad valt in de aarde en sterft onder een bevroren aarde, en soms onder onze schijnbaar bevroren harten.

Maar op een dag, zal het licht en de warmte komen en nieuw leven zal oprijzen uit de dood.

Elk jaar met Kerstmis vind ik vind mezelf dichter naar God toegetrokken, en tot de wijsheid van de Rots der Eeuwen. Ik stel me geen vragen bij het plan om zondaren als ik te zoeken en te redden, door het sturen van Zijn geliefde Zoon naar deze gebroken en verpeste wereld. Het is zoals een broer voor mij ooit zong: “ Als ik bedenk de hemel, het werk van uw vingers, de maan en de sterren die u hebt gemaakt, wie ben ik dat u naar mij omziet?

De vreze van de Heer is waarlijk het begin van wijsheid. Je kan wijsheid niet vinden in de machines en de zelfzuchtige systemen van eindige mensen. Die dingen laten ons gestrand, leeg, verward, in de schulden, alleen, ... achter.

Op Kerstmis sta ik versteld voor een God die niet kwam als een koning, maar als een dienaar. Niet werd geboren in een kasteel of in een herenhuis, maar werd geboren in een schuur, en gelegd werd in een voederbak om te slapen.

Ik voel mij klein als ik een poging doe om te begrijpen hoe de engelen aan de herders verschenen en tot hen een lied zongen met een geluid en een melodie zoals geen ander tot dan en sindsdien op deze aarde heeft gehoord.

de boodschap: Lucas hoofdstuk 2 vers...

8 En er waren herders in diezelfde landstreek, die zich ophielden in het veld en des nachts de wacht hielden over hun kudde. 9 En opeens stond een engel des Heren bij hen en de heerlijkheid des Heren omstraalde hen, en zij vreesden met grote vreze. 10 En de engel zeide tot hen: Weest niet bevreesd, want zie, ik verkondig u grote blijdschap, die heel het volk zal ten deel vallen: 11 U is heden de Heiland geboren, namelijk Christus, de Here, in de stad van David. 12 En dit zij u het teken: Gij zult een kind vinden in doeken gewikkeld en liggende in een kribbe. 13 En plotseling was er bij de engel een grote hemelse legermacht, die God loofde, zeggende:
14 Ere zij God in den hoge, en vrede op aarde bij mensen des welbehagens.
15 En het geschiedde, toen de engelen van hen heengevaren waren naar de hemel, dat de herders tot elkander spraken: Laten wij dan naar Betlehem gaan om te zien hetgeen geschied is en ons door de Here is bekendgemaakt. 16 En zij gingen haastig en vonden Maria en Jozef, en het kind liggende in de kribbe. 17 En toen zij het gezien hadden, maakten zij bekend hetgeen tot hen gesproken was over dit kind. 18 En allen, die ervan hoorden, verbaasden zich over hetgeen door de herders tot hen gezegd werd. 19 Doch Maria bewaarde al deze woorden, die overwegende in haar hart. 20 En de herders keerden terug, God lovende en prijzende om alles wat zij hadden gehoord en gezien, gelijk het hun gezegd was.

Deze kerst bid ik voor ieder van jullie, dat de Koning der koningen en de Mensenzoon, u zou zegenen en U dicht bij Hem zou trekken.

Ik bid dat je zou denken aan de zegeningen die we hebben. De broers, zussen, families, vrienden, schuilplaatsen, voedsel en voorzieningen die we hebben in deze donkere tijd.

Ik bid dat net als Maria, je zou terugkijken op de grote dingen die God heeft gedaan en kan doen in je leven, en houd en koester ze als iets dat dierbaar is, als een schat in je hart.

Moge je licht in de duisternis schijnen. Moge hoop in je opstaan, zelfs als je je alleen voelt.

God zegene ons allemaal, als we het nieuwe jaar ingaan."


Bovenstaande tekst kreeg ik vandaag in m'n mailbox van Stefaan en Sophie Gernaey, geïnspireerd door Michael J. Pritzl van The Violet Burning. Met toestemming overgenomen. Dank!